Hij raakt me met géén vinger meer aan

M

MoodSwing

<p>Nooit heeft hij me behandeld als een porseleinen popje alleen nu raakt hij me al weken niet aan... </p><p>Het is gemakkelijk bij te houden, 15 september was de laatste keer. Daarna kwam de positieve test... gevolgd door zijn totaal dooie? Libido... </p><p>De eerste weken vond ik het niet zo'n drama maar die hormonen gillen nu bijna: ' Ik wil aangeraakt worden!' </p><p>Ik weet niet meer wat ik moet. Bij het bespreekbaar maken werd hij ontzettend boos. De gedachte dat zijn piel ergens in drukt waar ook een baby zit werkt niet bepaald mee zegt ie..... </p><p>Prima, maar mijn gevoel dan? </p><p> </p><p>Ps: fatsoenlijke reacties zou ik fijn vinden, zit hier zelf namelijk niet bepaald om te springen en vervelende reacties maken het er niet gemakkelijker op.</p>
 
Wat vervelend voor je zeg. Is het alleen de seks wat hij niet meer wil of knuffelen jullie ook niet meer? Heb je je vriend uitgelegd dat de uk in jou hier niks van merkt en dat hij er niet eens in de buurt komt tijdens de seks? Anders zou je misschien hem een artikel erover kunnen laten lezen ofzo. Of dat hij meegaat naar de verloskundige en dat je het daar bespreekbaar maakt. 
Hopelijk hebben jullie het binnenkort weer fijn samen. 
 
Hoeveel weken ben je zwanger? Mijn man vond het in het eerste trimester ook vreselijk. Hij dacht dat het kind het zou voelen, of dat het misschien wel pijn deed. Wij zijn wel heel open tegen elkaar en deden dus verder wel alles (sorry als dit raar overkomt). Hij ging mee met de tweede echo toen ik het aan de verloskundige vroeg. Zij zei, het kind zit in vruchtwater Dus het voelt niks. Wat hij wel kan voelen is het klaarkomen, dat voelt voor hem als een massage. Daarbij, het kind voelt zich hetzelfde als zijn moeder. Ben je dus boos dan is je baby dat ook. Ben je ontspannen en blij, dan voelt je baby zich ook zo. Mijn man vond het gemeen van mij dat ik zulke privé dingen aan de verloskundige vroeg, maar uiteindelijk was hij er blij mee. Nu weet hij dus dat het helemaal niet eng is en dat het geen kwaad kan. Ik snap die mannen wel.. ze zijn gewoon onzeker en ze willen niemand pijn doen. Eigenlijk toch ook best lief! Probeer er toch nog eens rustig over te praten op een goed moment. Probeer hem ook te begrijpen, dan zal hij vanzelf wat meer open durven zijn. Sterkte ermee elk geval! Het komt vast wel weer goed!!
 
Whaa! Geweldig! Ik ben juist het tegenovergestelde ik durf niks meer en heb ook totaaaal geen zin om wat te doen haha! Ben nu 22 weken zwanger... ik denk dat we al 2 maand niks gedaan hebben omdat ik het niet durf en ook geen zin heb. 
Mijn vriend word gek. Hij wil zo graag haha! ? 
liefs 
 
He wat vervelend. Misschien als hij het een keer heeft gevoeld en weet dat het niet anders is dan voorheen, hij zich er wel weer overheen kan zetten. Dus misschien voorstellen wat hand- en spandiensten te verrichten en dan komt het er vanzelf van? Anders inderdaad wat artikelen sturen of het hem een vriend laten vragen. Succes! 
 
Ik word er met name zo onzeker van omdat ik wéét hoe zijn libido er normaliter uit ziet. En gezien zijn verleden enzo kan ik mijzelf zo niet voorstellen dat hij 'braaf' is. Ben gewoon bang dat ie ondertussen zijn heug en neug bij een ander haalt.... 
Zelfs knuffelen zit er niet in. Wat ik zeg. Hij raakt me met geen vinger aan. 
Toen ik hem vertelde waar ik dan zo onzeker van word en welke dingen ik allemaal in mijn hoofd haal aan zorgen werd ie alleen nog maar meer pissig. 
 
 
Ik heb hem artikelen laten lezen, zijn broers laten vragen. Bij de verloskundige een balletje opgegooid..... 
Daarbij kan hij aan het gas als het gaat om de hand en span diensten, hij wel en ik niet..... doei! Dat trekken mn hormonen niet. 
 
 
Het aftellen is begonnen nog iets minder dan 6 maanden te gaan. Owja Fuck dan ben IK natuurlijk nog niet 123 eraan toe.... 
Nou, tot over een jaar dan maar lieftallig Libido van me. 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan