Hij wil alleen nog papa.....

[Anoniem]

Hoi allemaal,

Nou, turbulente tijden hier in huis.
Sven hoest weer veel en wil niet meer slapen zoals menig van jullie ook meemaken met jullie kindjes.
Maar nu komt het: sinds een week of 2 wil Sven alleen nog maar bij zijn papa zijn. De hele dag roept hij 'papa'. Vorige week waren we op vakantie. Ik heb leukere vakanties meegemaakt. Sven wilde alleen maar door papa gedragen, aangekleed, gevoed en ga zo maar worden. Niet echt leuk als mama. Je wordt immers toch afgeserveerd door je eigen kind.
Gisteravond werd Sven om half elf wakker, helemaal hysterisch. Dus ik naar boven. Nou, het was niet goed voor meneertje. Ik had hem op schoot en daar ging ie hoor: PAPAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA. En daar kon ik het mee doen.

Zijn er meer kindjes die dat hebben? Want soms voel ik me maar een slechte mama als Sven niet meer tevreden kan zijn met mij. Dan doe ik misschien toch iets niet goed......

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007

 

[Anoniem]

Hoi hoi

Kan me voorstellen dat dat echt niet leuk is!
Maar het ligt echt niet aan jou hoor.
Elk kindje krijgt wel zo'n periode dat hij of zij alleen bij mama of papa wil zijn.

Ik heb het hier gelukkig nog niet gehad maar mijn vriendin haar dochter wilde inderdaad op een gegeven moment ook alleen maar haar vader. En als mijn vriendin haar vriend bijv een kus wilde geven werd haar dochter jaloers en begon haar te slaan. Ze was toen denk ik 18mnd. Dat deed ook erg pijn maar gaat echt over!

Dus twijfel niet aan jezelf, het is een fase en je bent echt wel een hele leuke mama. Dat weet ik zeker!

GRoetjes Jiska

 

[Anoniem]

Hoi Maikje,

Bij ons hebben we dat ook nog niet zo meegemaakt, maar ik kan het me voorstellen dat je je dan als moeder even niet zo goed meer voelt. Ik moest er (sorry) ook een beetje om lachen, want aan de andere kant heb je nu toch wel even je handen vrij.

Tara wil altijd veel meer bij mij zijn dan bij mijn man, maar sinds een maand of 1 zie ik dat ze soms toch wel dingen liever met papa wil doen. Bijv. als ze huilt, dan loopt ze om me heen naar papa toe en wil door hem getroost worden. Als ze een beestje ziet, roept ze ook meteen 'papa' en wijst dan naar het beestje, zodat papa het dood kan maken, hihi.

Ieder kind heeft wel een periode dat hij/zij meer naar iemand toe gaat, het komt wel goed, in de tussentijd kan jij lekker genieten van de mooie momenten van je kind met je man en heb je even meer tijd voor je eigen dingen.

Groetjes,
Shivana

 

[Anoniem]

quote: Maikje schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('27-11-2008 22:15:44&apos);

Hoi allemaal,

Nou, turbulente tijden hier in huis.
Sven hoest weer veel en wil niet meer slapen zoals menig van jullie ook meemaken met jullie kindjes.
Maar nu komt het: sinds een week of 2 wil Sven alleen nog maar bij zijn papa zijn. De hele dag roept hij 'papa'. Vorige week waren we op vakantie. Ik heb leukere vakanties meegemaakt. Sven wilde alleen maar door papa gedragen, aangekleed, gevoed en ga zo maar worden. Niet echt leuk als mama. Je wordt immers toch afgeserveerd door je eigen kind.
Gisteravond werd Sven om half elf wakker, helemaal hysterisch. Dus ik naar boven. Nou, het was niet goed voor meneertje. Ik had hem op schoot en daar ging ie hoor: PAPAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA. En daar kon ik het mee doen.

Zijn er meer kindjes die dat hebben? Want soms voel ik me maar een slechte mama als Sven niet meer tevreden kan zijn met mij. Dan doe ik misschien toch iets niet goed......

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007



Ja dit hebben meer kindjes. En ik ken je gevoel. Mijn dochter zit weer in zo'n fase, net toen ik dacht dat mama eindelijk begon mee te tellen haha. Het is super frustrerend en je hebt de neiging om te zeggen: "Laat ook maar!" maar dat doe je niet.

Het schijnt te maken te hebben met hechting. Ze vertonen "verslavingsgedrag"; of het nou om een knuffel, kledingstuk, voedingswaar of een ouder gaat. Ze gaan ergens helemaal in op, niks anders is goed,  en dan ineens is het over.

Als ze ouder zijn en echt met je communiceren dan is dit voorbij. Ik weet hoe moeilijk het is, heb ook mijn pijnlijke momenten,  maar ik zet m'n blik op oneindig en probeer blij te zijn voor manlief. Hoewel ik hem liever vuil aankijkt als hij mijn plek inneemt

groetjes,
Janneke.

 

[Anoniem]

Vreselijk is dat. Youri zijn vader en ik zijn uit elkaar. Al sinds dat hij 6 maanden is. Omdat hij zijn vader niet zoveel ziet (alleen om het andere weekeind) doet hij daar altijd eigenlijk alleen maar leuke dingen. Dus hier horen we ook vaak, ja maar bij Papa, en dat soort dingen. Is niet altijd leuk!!

Maar als ze zo klein zijn vertonen ze ook dat gedrag al. Eline trekt op het moment heel erg naar mijn toe, al vind ze haar papa ook wel heel erg leuk, maar liever zit ze bij mij. Maar verders wil ze van niemand iets weten. Opa's en oma's gaat ze standaard bij huilen.