hijg hijg puf puf

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo werkende moeders,

Kennen jullie het gevoel na een lood zware dag werken dat je dood moe thuis komt en er een vrolijk mannetje op je zit te wachten die dol graag lekker aandacht wil en verzorgt wil worden.
En dat je nou net die dag gewoon niet meer kan en je echt het allerlaatste energietje er uit moet persen om je kindje de aandacht te geven die jij vindt wat hij verdient. Nou soms vindt ik dat echt loodzwaar!!
Ben ik de enige hier in want ik heb nog maar 1 kindje en sommige werkende moeders hebben er wel drie! Hoe ze het doen ik weet het niet maar ik neem me petje er voor af, knap hoor!
Graag zou ik reactie krijgen en misschien een beetje steun van begrijpende moeder. (i.p.v onbegrijpende schoonmoeder)

Groetjes Lotte
 
Ja hoor dit herken ik wel. Wat je kan doen is lekker samen op de bank liggen. Zo kan jij even bijkomen en heeft hij zijn aandacht Dat vinden ze vaak net zo lekker. Ik heb twee jongens een van 3 jaar en de jongste is 5mnd. De overgang van geen kinderen naar 1 vond ik zwaarder dan van 1 kind naar twee. Je went eraan, ECHT!!!
Succes ermee! Groetjes Daantje
 
Hoi,

ik herken dit ook hoor en voel me er soms heel erg schuldig door, ik ben 35 en heb heel lang moeten wachten op mijn eerste kindje en nu ze er is, valt het soms tegen hoeveel energie het allemaal kost en dat terwijl ik heel erg blij met haar ben en ze erg gewenst is. Maar alsje na een dag werken (en ik werk er maar 2) thuiskomt en ze heeft dan net haar huiluurtje slaat bij mij soms ook de vermoeidheid knalhard toe, dit ook omdat ik sinds haar geboorte heel slecht slaap, niet door haar hoor, zij slaapt lekker door s'nachts, maar ze zeggen dat het allemaal went en het gaat toch al zo hard maar schuldgevoeld blijft.

Groetjes Linda
 
Lotte,
Het valt af en toe niet mee als je thuis komt van een dag werken en je kleine zit te wachten.
Denk dan wacht maar even schoonmoeder en geef je kleine eerst een dikke knuffel en je krijgt gelijk weer wat energie. Zie het spelen met je kleine als ontspanning en niet als een plicht.(ook als is dit het wel,maar maak het je zelf makelijk)
En geniet even van de tijd als de kleine op bed ligt voor dat je gaat beginnen aan andere dingen. Die dingen komen wel. Je moet eerst je ritme vinden en dan komt alles van zelf goed.
Die van ons is nu 11 maanden oud en we zitten nu pas een beetje in ons ritme.
Groeten en veel suc6,
Janke en Jasmijn
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan