Hjerre is boos op mij, wat nu?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,

Hier ben ik weer een keertje. En zit toch best wel met een probleem, voor vooral mijzelf dan.
Zoals jullie misschien weten, was ik het eerste jaar van Hjerres leven huismama. Nou dat ging financieel helemaal niet, dus was ik na de geboorte van Elize weer gaan werken. Nu heb ik een hele tijd 2 dagen in de week gewerkt. ( zwangerschapsvervanging) Het contract liep af en dus zocht ik wat nieuws en nu werk ik tot de zomervakantie 4 dagen in de week.
Natuurlijk vind ik dat heel erg veel, maar het is nu nog maar voor 7 weken en dat is te overzien, dacht ik.......maar Hjerre is echt kwaad....Niet met driftbuien, maar hij negeert me gewoon. Zodra ik thuis kom, moet hij niks van me hebben, geen kus, geen aandacht niks, echt helemaal niks. Hij loopt gewoon bij me weg en komt niet in mijn buurt. Papa mag alles met hem, ik niet.....En dat doet zo'n zeer!

Wat moet ik doen? Wat zouden jullie doen?
Ik geef hem wel een kus wanneer ik thuis kom, maar laat hem wel lekker zijn gangetje gaan. Want dwingen tot aandacht lijkt me ook niet goed.....
Moet ik dit maar 7 moeilijke weken volhouden, zal ik wat anders doen?

Groetjes Hanneke
 
Oei, wat moeilijk! En wat rot voor je!
Als werkende moeder voel je je toch al zo snel schuldig (niet terrecht, je doet het toch ook voor je gezinnetje), maar als Hjerre je dan ook nog negeert als je thuiskomt kan ik me voorstellen dat het wel heel lastig is.
Tja, wat doe je eraan; ik denk inderdaad op dat moment niet dwingen tot contact, maar op een later moment als hij wel weer wat toenadering zoekt duidelijk maken dat je echt wel heel erg veel om hem geeft, door kussen, knuffels en hem gewoon vertellen dat mama heel veel van hem houdt. Maar dat zal je vast wel al doen.

Sterkte de komende weken, als de vakantie eenmaal begonnen is zal hij het ook wel weer snel vergeten zijn.

Groetjes Sascha.
 
Hoi,

Dat is inderdaad een probleem, ik heb eht laatst ook mee gemaakt, was een weekendje weg geweest. Nou dat heb ik een week geweten. Ze was zo boos, met driftbuien en alles en niet getroost willen worden door mama. Ik heb toen een weekend heel veel tijd met haar door gebracht en nu is alles weer goed. Tijdens die week was het moeilijk maar ik heb me niet opgedrongen, gewoon laten gaan, de boosheid moet er even uit. Wel heb ik haar gewoon naar bed gedaan en alles.
Dus voor jouw, tja het even aanzien en door de zure appel heen bijten, zeggen dat je het begrijpt en dat je het niet kan veranderen, ook al zou je dat wel willen. Als hij niet wil knuffelen prima, maar doe de normale dingen nog wel, zoals naar bed brengen (als je dat al deed).

Succes en het gaat vast snel weer beter.

Groetjes Nanda
 
Hoi Hanneke

auwauw, dat is niet fijn voor het moederhart............. een afwijzing door je kindje. Ik kan je alleen maar adviseren wat hiervoor ook al gezegd is: doe je normale dingen met hem (dus breng 'm naar bed, doe 'm in bad etcetc) en zeg hardop hoe knap en lief je hem vindt. Leg 'm uit dat je graag bij hem bent, maar dat je nu ook moet werken (al begrijpt hij onze taal nog niet helemaal, op een ander niveau snappen die kleintjes van ons al zóveel).

Een praktische tip, die hier goed werkte toen onze oudste een tijdje niet bij papa wilde zijn: op de bank gaan zitten met zijn lievelingsboekje en daarin gaan lezen (hardop): langzaam maar zeker kwam dat mannetje steeds dichterbij en voor je het wist zat ie op schoot, helemaal in het verhaal (of begin tegen zijn lievelingsspeelgoed te praten.... het lijkt gek misschien, maar op die manier geef je je kind wel de ruimte om contact met jou te maken via iets anders dierbaars zónder dat je je gelijk aan hem opdringt..... snap je een beetje wat ik bedoel te zeggen?)

En voor de rest: hij zal er echt wel aan moeten wennen en straks als je ná de vakantie weer gaat werken zal hij vast weer opnieuw moeten wennen. Blijf met hem in gesprek, leg het uit op zijn niveau en het gaat heus beter binnenkort.

Laat je nog even weten hoe het verder gaat? En al is het dan geen oplossing, een schrale troost is het misschien wel: mijn mannetje (van nu 4 jaar) heeft een hele tijd niks van zijn vader willen weten (echt zonder reden) toen hij de leeftijd van onze peuters had en daar heeft mijn man het best heel moeilijk mee gehad. Hij heeft Gijs wel altijd gedaan wat ik hierboven beschreef en opeens was het ook weer over. Nu zijn het twee handen op 1 buik en de beste vrienden die je maar kunt bedenken.....

Succes ermee en hopelijk is je mannetje snel weer zichzelf naar jou toe!
Liefs
Susan
 
Hoi   Hanneke,

Ik lees jouw berichtje nu pas (was op vakantie). Wat een vervelende situatie zeg. En wat goed dat je hier tips vraagt. Zo je dat het vaker gebeurt dat kindjes boos zijn op (een van) hun ouder(s).

Je hebt een aantal tips gekregen en ik was benieuwd of je er iets aan hebt gehad. Is Hjerre nog steeds boos of gaat het al wat beter?

Veel succes!
 
Hoi allemaal,

Bedankt voor jullie adviezen allemaal. Het gaat helaas momenteel nog niet beter, maar ik heb wel wat ontdekt waardoor het wel ( veel en veel) beter kan gaan.
Zoals jullie weten, staken de bussen en ik ben van het openbaar vervoer afhankelijk helaas. Nu heb ik dit prima opgelost, doordat mijn vader me wel wilt brengen en halen. Op die manier ga ik later naa rmijn werk.....Ik ga nu naar mijn werk rond de tijd dat Hjerre wakker wordt. Soms is hij idd net wakker en dan ren ik nog naar boven, haalt hem uit zijn bedje, knuffel hem en geef hem dan aan mijn moeder. Wanneer ik op zo'n ' vroegwakker'   dag thuis komt is hij heel lief tegen mij en wilt alleen nog maar knuffelen.....Maar vaak genoeg is hij nog niet wakker en dan heb ik nog altijd een hele boze Hjerre....

Mijn vraag aan jullie: Zal ik hem voortaal in de ochtend voor ik naar mijn werk gaan wakker maken?
Ik vind dat eigenlijk zo   zielig....maar mss is het voor beide partijen beter??

Groetjes Hanneke
 
Hoi Hanneke,

Wat betreft dat eerder wakker maken... Voor mij zou dat afhankelijk zijn van hoeveel slaap hij dan zou missen. Stel dat Hjerre altijd tot half 8 slaapt en jij maakt hem om 7:15 wakker.. Dat zou ik geen probleem vinden. Maar als je hem al rond 6 uur wakker maakt dan zou ik dat te veel gemiste slaaptijd vinden.
Er is niks mis met af en toe een kind wakker maken. Wij worden ook vaak gewekt door een wekker en komen de dag ook prima door. Maar ze moeten natuurlijk wel de kans krijgen om  aan hun slaap te komen.

Wel fijn trouwens dat je dit ontdekt hebt, lijkt me. En ik kan me ook helemaal in hem inleven; ik vind het ook niet fijn als mijn huisgenoot (haha) zonder iets te zeggen het huis verlaat...

Succes!
Ellen mv Julian
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan