Meiden,
Sorry,maar ik moet even mijn ei kwijt.
Ik ben natuurlijk heel blij met mijn twee kanjers,ik ben beide keren snel zwanger geraakt en heb twee super bevallingen gehad.
Manlief en ik wilden toen we nog geen kinderen hadden maar één kindje,gewoon omdat dat ons het leukste leek.
Toen de oudste ruim 4 was begon het bij mij plotseling toch te kriebelen.
Mijn man moest daar even aan wennen maar zag uiteindelijk een tweede ook wel zitten.
Dus nu hebben we een 'compleet' gezinnetje,volgens mijn man althans.
Hoe het kan weet ik niet,eerst wilde ik maar één kindje,na 4 jaar toch een tweede,en nu,nu wil ik zo ontzettend graag een derde.
Mijn man wil absoluut geen derde,waarom weet hij niet,ons huis is groot genoeg,financieel moet het ook wel kunnen,maar hij wil het pertinent niet!
We hadden tijdens de zwangerschap van Delano afgesproken dat hij zich na de bevalling zou laten steriliseren,dat is nog niet gebeurd omdat hij het best eng vond en ik het prima vond zo,omdat er anders geen mogelijkheid meer is voor nog een kindje.
Nu wil hij dus wel een afspraak maken bij de ha omdat het zo'n gedoe is met condooms.
Ik ben dat wel met hem eens hoor,dat het een gedoe is,maar dan is het definitief,geen derde kindje voor ons...
Hij zegt dat er tóch geen derde kindje komt omdat hij dat niet wil,dus kan hij net zo goed heen gaan!
Misschien kom ik over als een enorme zeur,en geloof me,ik heb getwijfeld of ik een bericht zou plaatsen,maar ik heb het er zo moeilijk mee.
Het is fijn om mijn hart te luchten en misschien zijn er meerdere hier op het forum die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten en me een hart onder de riem kunnen steken.
Het is een lang verhaal geworden maar ik ben blij dat ik even mijn hart kan luchten.
Liefs Tanja
Sorry,maar ik moet even mijn ei kwijt.
Ik ben natuurlijk heel blij met mijn twee kanjers,ik ben beide keren snel zwanger geraakt en heb twee super bevallingen gehad.
Manlief en ik wilden toen we nog geen kinderen hadden maar één kindje,gewoon omdat dat ons het leukste leek.
Toen de oudste ruim 4 was begon het bij mij plotseling toch te kriebelen.
Mijn man moest daar even aan wennen maar zag uiteindelijk een tweede ook wel zitten.
Dus nu hebben we een 'compleet' gezinnetje,volgens mijn man althans.
Hoe het kan weet ik niet,eerst wilde ik maar één kindje,na 4 jaar toch een tweede,en nu,nu wil ik zo ontzettend graag een derde.
Mijn man wil absoluut geen derde,waarom weet hij niet,ons huis is groot genoeg,financieel moet het ook wel kunnen,maar hij wil het pertinent niet!
We hadden tijdens de zwangerschap van Delano afgesproken dat hij zich na de bevalling zou laten steriliseren,dat is nog niet gebeurd omdat hij het best eng vond en ik het prima vond zo,omdat er anders geen mogelijkheid meer is voor nog een kindje.
Nu wil hij dus wel een afspraak maken bij de ha omdat het zo'n gedoe is met condooms.
Ik ben dat wel met hem eens hoor,dat het een gedoe is,maar dan is het definitief,geen derde kindje voor ons...
Hij zegt dat er tóch geen derde kindje komt omdat hij dat niet wil,dus kan hij net zo goed heen gaan!
Misschien kom ik over als een enorme zeur,en geloof me,ik heb getwijfeld of ik een bericht zou plaatsen,maar ik heb het er zo moeilijk mee.
Het is fijn om mijn hart te luchten en misschien zijn er meerdere hier op het forum die in een soortgelijke situatie zitten of hebben gezeten en me een hart onder de riem kunnen steken.
Het is een lang verhaal geworden maar ik ben blij dat ik even mijn hart kan luchten.
Liefs Tanja