Hoe begon bij jullie de bevalling?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi,

Ik ben even nieuwsgierig hoe bij jullie de bevalling begon bij je 1e? Ikzelf heb echt geen idee wat mij te wachten staat omdat ik van Tygo met 39,5 week een keizersnede heb gehad en totaal geen voorweeen of slijmprop o.i.d. Dus hoe voelt dat? hahahaha Ik ben zo nieuwsgierig omdat deze uk gedraaid is en ik natuurlijk mag gaan bevallen van de gyn! Dus wie kan mij vertellen hoe een wee voelt enzo?

xxxx

Mama van Tygo 36 weken en 1 dag!
 
Hallo mama van Tygo,

Nou allereerst, maar dat heb je vast al vaak gehoord, is het voor iedereen anders. Bij mijn eerste braken eerst de vliezen 4 dagen voor de uitgerekende datum. Ik heb niets gemerkt voor die tijd, we zijn de hele dag op verjaardagsvisite geweest, thuisgekomen nog een uur met mijn schoonzusje aan de telefoon gezeten en vijf minuten nadat we opgehangen hadden voelde ik plop (alsof er een ballonnetje knapte) en nattigheid. De eerste wee kwam een uur later, toen ik aan de monitor lag in het ziekenhuis voor een eerste controle (ik moest ivm hoge bloeddruk in ziekenhuis bevallen), ik dacht toen nog oh dit is dus een wee (wat krampachtig gevoel), maar 2a3 uur later dacht ik 'dit zijn dus pas echt weeen'. Het is moeilijk te omschrijven, maar ik geloof echt dat je het verschil wel merkt tussen een beginnende kramp (wee) en een echte ontsluitingswee. Bij mij is het daarna vrij snel gegaan, de persweeen voelen weer duidelijk anders aan dan de ontsluitingsweeen (je voelt nl. echt dat je mee moet drukken), alleen moest ik deze eerst wegpuffen, omdat het in het ziekenhuis nogal druk was en ze niet overal tegelijk konden zijn. Dit vond ik achteraf het vervelendste van de hele bevalling, de natuur tegenwerken. Na bijna een uur persen is besloten (omdat de hartslag daalde) toch een knip te zetten en toen was onze dochter er bijna gelijk. Al met al binnen tien uur na het breken van de vliezen.

Dit is een redelijk gunstig verloop van een bevalling natuurlijk, ik teken ervoor dat het nu weer zo gaat.

Succes met de laatste loodjes en de bevalling!

Karin
 
hoihoi,

ik was 40+6 en toen moest ik op controle en vroeg ik of ik gestript kon worden,dat kon!maar ik had al 3 cm ontsluiting dus ze kon niet veel voor me doen helaas:(dat was op een dinsdag en donderdagavond gingen we tegen half 11 naar bed,en toen voelde ik wat,ik zei tegen mijn man:ga nog maar even slapen,ik maak je wel wakker als ik het niet meer weet...
tegen 3 uur kwamen ze om de 4 minuten,toen heb ik hem maar wakker gemaakt...om 6 uur de vk gebeld,en die brak de vliezen(dat dacht ze toen)ze ging nog even weg,en om half 11 zei ik ze moet komen!!!toen had ik 8 cm.
maar helaas bij 9,5 cm bleef hij steken,zijn hoofd was te groot:(na bijna 1,5 persweeen zei de vk en nu moet je opschieten anders moet je naar het ziekenhuis!toen ging zei op mijn buik drukken met 2 handen,de andere bij het voeteneind,mijn man mijn knie vasthouden en de kraamverzorgster mijn andere knie....toen kwam er eerst een plas vruchtwater uit waar je u tegen zegt:)alles zat onder,de gordijnen,de vloer bedekking,het bed maar het ergste de vk:):):):)ze had het niet meer verwacht,haha...

en net toen ik dacht en schreeuwde:ik kan niet meer!!!!!!!!!!!kwam hij eruit.......en wat bleek????ze zeiden dat hij aan de kleine kant was,maar meneer was 4320 en 56 cm!!!!!achteraf zeiden ze dat ik het in het ziekenhuis had moeten bevallen omdat hij zo groot was,dus ik ben wel blij dat ik het niet wist...

nu zie ik er wel meer tegenop omdat ze wederom zeggen dat ze niet zo groot is maar ja dat zeiden ze bij hem ook dusssssss.......we zullen het wel zien/voelen over een paar weken!!!

sorry voor het lange verhaal;)

groetjes nienke
 
Hoi,

Bij Tess zou  ik op dinsdag gestript worden, was toen 9 dagen overtijd, maar dat kon niet, zat allemaal nog dicht en moest door naar het ziekenhuis voor CTG, zodat ik de week erna op maandag meteen ingeleid kon worden. Op donderdag had ik weer een CTG, aan het einde van de middag, had steeds tijdens het CTG een beetje pijn in mijn rug. Maar op het CTG waren geen duidelijke weeën te zien. Onderweg naar huis bleef de rugpijn komen. Thuis heeft mijn zusje gekookt en hebben we gezellig gegeten. Tegen 22:00 is ze weg gegaan, ik had steeds die rugpijnen en ben naar bed gegaan. Om 1 uur was ik zo ziek, misselijk van de pijn dat ik mijn zus heb gebeld dat ze toch maar even terug moest komen met mijn moeder. Na 30min waren ze er. Heb toen heel de nacht rugweeën gehad, echt geen pretje, kon niet liggen of staan. Onder de douche werd ik naar. Dus de hele nacht op een stoel gezeten. 's Morgens nog steeds niet veel ontsluiting dus naar het ziekenhuis voor pijnstilling, was toen meer dan 24 uur op en erg moe. In de auto een beetje kunnen slapen. In het ziekenhuis aangekomen had ik opeens 8cm en kreeg ik alleen maar weeën opwekker en geen pijnstilling. Om 13:00 is Tess geboren. Binnen 2 persweeën. Helaas kwam de placenta niet (ze hadden het infuus uitgezet) en ben ik met spoed geopereerd omdat ik heel veel bloed verlies had (ze hadden alles kapot getrokken, lekker!!!)

Tess was 4040gr en 52cm.  De volgende dag mochten we naar huis, oké ik stond te draaien op mijn benen maar alles beter dan alleen in dazt ziekenhuiz blijven :)

Ik hoop dat het deze keer sneller en met minder hobbels gaat, krijg ook meteen een infuus voor het geval de placenta weer niet wil komen.

liefs Nanda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan