hoe begon jullie bevalling?
- Onderwerp starter Sunnyday
- Startdatum
Haha als het begint dan weet je echt, DIT IS HET!
Ik zat op 40+2 en werd overdag ineens niet goed. Heel erg duizelig, leek wel alsof ik op zee zat zo ging mijn beeld.
Naar het ziekenhuis was ze dachten aan zwangerschapsvergiftiging.
Gelukkig was dit niet zo en ik mocht naar huis.
Toen snachts om precies 00:00 kreeg ik de eerste kramp in mijn onderbuik. 10 minuten later kreeg ik er weer een en ga zo maar door.
Het was nog allemaal prima te doen en ik ging even douchen om te kijken of het zou doorzetten.
Dit was zo en tot aan 10:00 uur sochtends bleef het om de 10 minuten komen.
Bij 40+4 is toen ons meisje geboren
Succes met je, ik denk laatste loodjes.
Ik zat op 40+2 en werd overdag ineens niet goed. Heel erg duizelig, leek wel alsof ik op zee zat zo ging mijn beeld.
Naar het ziekenhuis was ze dachten aan zwangerschapsvergiftiging.
Gelukkig was dit niet zo en ik mocht naar huis.
Toen snachts om precies 00:00 kreeg ik de eerste kramp in mijn onderbuik. 10 minuten later kreeg ik er weer een en ga zo maar door.
Het was nog allemaal prima te doen en ik ging even douchen om te kijken of het zou doorzetten.
Dit was zo en tot aan 10:00 uur sochtends bleef het om de 10 minuten komen.
Bij 40+4 is toen ons meisje geboren
Succes met je, ik denk laatste loodjes.
Ik ben bijna 9 weken geleden bevallen van een prachtige dochter. En laat ik voorop stellen dat ik voorafgaand aan de bevalling ook heel nieuwsgierig was hoe ik nou zou weten wanneer het écht begonnen zou zijn. Nou, ik kan je vertellen.. Als het eenmaal begonnen is dan weet je het écht!
Midden in de nacht om 03.00 uur werd ik wakker van de weeën. Die kwamen al vrij snel om de 7 á 8 min. Ik heb ze zelf proberen weg te puffen zonder mijn vriend wakker te maken. Rond 05.30 uur ging zijn wekker en toen heb ik hem toch maar verteld dat ie vandaag Papa zou worden! Om 06.00 uur kwamen de weeën al om de 3 min. Toen hebben we tegen 07.00 uur de verloskundige gebeld. Die was in het ziekenhuis bij een andere bevalling. Een collega verloskundige kwam om 08.30 uur langs en vertelde mij dat ik 2.5 á 3cm ontsluiting had. Omdat het mijn eerste was, zei ze dat het nog wel even kon duren (ongeveer een cm per uur). Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen in bad en dus hadden we afgesproken om om 12.00 uur weer contact te hebben en richting het ziekenhuis te gaan. Zo gezegd zo gedaan, heb ik tegen mijn vriend gezegd dat ie maar aan het werk moest gaan en om 12.00 uur weer thuis te komen. Hij kon immers toch niets voor mij doen. Om de pijn wat op te vangen ben ik vervolgens in bad gaan liggen (ik had rugweeën). Dit heeft het hele proces onwijs versneld! Eenmaal beneden aangekomen (weer aangekleed en al) braken mijn vliezen rond 11.35 uur. Meteen had ik persweeën alleen ik probeerde ze nog op te vangen, want wist ik veel dat ik al 10cm ontsluiting had?! Toen toch maar mijn vriend gebeld dat ie thuis moest komen en de verloskundige dat ze ook hierheen moest komen. Die zat middenin een bevalling en dus moest een collega opgeroepen worden. Inmiddels was het 11.45 uur en kwam mijn vriend thuis, ik heb hem de telefoon gegeven dat hij de verloskundige met spoed moest bellen anders zou ze te laat zijn.. Ik kon de persweeën niet meer ophouden! Om 11.55 kwam de verloskundige binnen die mij vertelde dat ik allang 10cm ontsluiting had en dus mocht beginnen. En om 12.03 uur is onze prachtige dochter thuis geboren!
Als ik je een tip mag geven, probeer er zo relaxed mogelijk in te staan. Dat deed ik ook! Het is volledig anders gegaan dan ik had voorgesteld maar het was zooooveel mooier thuis dan in het ziekenhuis! Ik had me geen betere bevalling kunnen wensen! Het is nou eenmaal zo dat je kindje er hoe dan ook uit moet. Probeer je niet vast te houden aan je plannen/idealen want het loopt toch altijd anders. Daar doe je jezelf echt een plezier mee, dan kijk je (waarschijnlijk) positiever terug op je bevalling en dat gun ik iedereen!
Midden in de nacht om 03.00 uur werd ik wakker van de weeën. Die kwamen al vrij snel om de 7 á 8 min. Ik heb ze zelf proberen weg te puffen zonder mijn vriend wakker te maken. Rond 05.30 uur ging zijn wekker en toen heb ik hem toch maar verteld dat ie vandaag Papa zou worden! Om 06.00 uur kwamen de weeën al om de 3 min. Toen hebben we tegen 07.00 uur de verloskundige gebeld. Die was in het ziekenhuis bij een andere bevalling. Een collega verloskundige kwam om 08.30 uur langs en vertelde mij dat ik 2.5 á 3cm ontsluiting had. Omdat het mijn eerste was, zei ze dat het nog wel even kon duren (ongeveer een cm per uur). Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen in bad en dus hadden we afgesproken om om 12.00 uur weer contact te hebben en richting het ziekenhuis te gaan. Zo gezegd zo gedaan, heb ik tegen mijn vriend gezegd dat ie maar aan het werk moest gaan en om 12.00 uur weer thuis te komen. Hij kon immers toch niets voor mij doen. Om de pijn wat op te vangen ben ik vervolgens in bad gaan liggen (ik had rugweeën). Dit heeft het hele proces onwijs versneld! Eenmaal beneden aangekomen (weer aangekleed en al) braken mijn vliezen rond 11.35 uur. Meteen had ik persweeën alleen ik probeerde ze nog op te vangen, want wist ik veel dat ik al 10cm ontsluiting had?! Toen toch maar mijn vriend gebeld dat ie thuis moest komen en de verloskundige dat ze ook hierheen moest komen. Die zat middenin een bevalling en dus moest een collega opgeroepen worden. Inmiddels was het 11.45 uur en kwam mijn vriend thuis, ik heb hem de telefoon gegeven dat hij de verloskundige met spoed moest bellen anders zou ze te laat zijn.. Ik kon de persweeën niet meer ophouden! Om 11.55 kwam de verloskundige binnen die mij vertelde dat ik allang 10cm ontsluiting had en dus mocht beginnen. En om 12.03 uur is onze prachtige dochter thuis geboren!
Als ik je een tip mag geven, probeer er zo relaxed mogelijk in te staan. Dat deed ik ook! Het is volledig anders gegaan dan ik had voorgesteld maar het was zooooveel mooier thuis dan in het ziekenhuis! Ik had me geen betere bevalling kunnen wensen! Het is nou eenmaal zo dat je kindje er hoe dan ook uit moet. Probeer je niet vast te houden aan je plannen/idealen want het loopt toch altijd anders. Daar doe je jezelf echt een plezier mee, dan kijk je (waarschijnlijk) positiever terug op je bevalling en dat gun ik iedereen!
Overdag voelde ik me super goed! Maar toch wist ik t gewoon!!
Snachts even wezen plassen, eenmaal in bed een harde buik. Oke kan.. net geplast... Nog steeds in de zelfde houding.. harde buik.. Hmm?
Zal het zo weer komen? Yes! Nou dan zal het wel zijn begonnen!
1,5 uur lang weeen om de 8 minuten toen braken me vliezen!
Gelijk weeen om de 3/4 minuten..
Totale tijd: 5 uur van eerste wee tot geboorte ?
Snachts even wezen plassen, eenmaal in bed een harde buik. Oke kan.. net geplast... Nog steeds in de zelfde houding.. harde buik.. Hmm?
Zal het zo weer komen? Yes! Nou dan zal het wel zijn begonnen!
1,5 uur lang weeen om de 8 minuten toen braken me vliezen!
Gelijk weeen om de 3/4 minuten..
Totale tijd: 5 uur van eerste wee tot geboorte ?
Nou geloof me.. het cliché is waar.. als het begonnen is merk je dat echt! Echte weeën herken je meteen. Ik kon me dat ook niet voorstellen en twijfelde ook vaak
Ik zat rustig met 40 weken bij de VK. Kreeg een paar krampjes maar dacht niet van oohh dit is het. Dacht eerder aan voor weeën.
Had inmiddels vanaf week 36 al zitten googlen op alle symptomen en had nog geen diaree of wat dan ook.
Nadat ik klaar was bij de VK nog even naar de supermarkt gefietst, nog steeds niets ergs aan de hand.
Eenmaal thuis zei ik tegen mijn man dat hij makkelijk nog even weg kon en in geval van nood zou ik hem bellen. Ik ben ondertussen gaan douchen.. nja toen begon het...
Vanaf minuut 1 weeën storm ?.
Vk gebeld, manlief gebeld (inmiddels was het half 2 smiddags, terwijl ik dacht dat het snachts zou beginnen aangezien ik dat telkens las)
Vk kwam, en had jawel nog geen 1 cm ontsluiten! Kon wel janken, ik had inmiddels al 1uur nog stop weeën en geen moment de kans om te rusten.
Half 4 was ik er klaar mee en smeekte ik om een ruggenprik. Heeeeel de zwangerschap riep ik dat ik het op eigen kracht wilde doen. Hahaha daar kwam ik snel van terug ?.
Toen eenmaal die prik erin zat was ik de gelukkigste persoon op aarde. Weinig pijn, genoeg tijd om sushi te bestellen na 9 maanden (uhm jaa in het ziekenhuis ) want ze zouden pas om 00:00u terug komen. Al die tijd heb ik wel gevoeld dat ik weeën had maar niet zo extreem als in de middag.
00:10 kwamen eigenlijk de artsen en mocht ik mijn lichaam het werk laten doen en mezelf een stel aambeien persen. Binnen 2 weeën was daar dan eindelijk onze zoon.
En eerlijk.. Doe mij maar 10 van deze bevallingen. Maar als het kon dan mocht mijn man 9 maanden de baby dragen ?. Mijn zwangerschap was echt verschrikkelijk. Je zweet al tijdens je zwangerschap als een otter, maar met 37 graden en 8 maanden zijn ben je er snel klaar mee, schoenen kon ik niet meer aan ivm vocht en had mega last van bekkeninstabilliteit waardoor ik met 20 weken al aan huis gekluisterd zat.
Wat ik wel super leuk vond is het schoppen van de baby, en hoe ik hem "aaide" toen hij nog in mijn buik zat, zo krijg ik hem nu rustig met huilen.
Heel veel succes en geniet van je kindje ♡
Had inmiddels vanaf week 36 al zitten googlen op alle symptomen en had nog geen diaree of wat dan ook.
Nadat ik klaar was bij de VK nog even naar de supermarkt gefietst, nog steeds niets ergs aan de hand.
Eenmaal thuis zei ik tegen mijn man dat hij makkelijk nog even weg kon en in geval van nood zou ik hem bellen. Ik ben ondertussen gaan douchen.. nja toen begon het...
Vanaf minuut 1 weeën storm ?.
Vk gebeld, manlief gebeld (inmiddels was het half 2 smiddags, terwijl ik dacht dat het snachts zou beginnen aangezien ik dat telkens las)
Vk kwam, en had jawel nog geen 1 cm ontsluiten! Kon wel janken, ik had inmiddels al 1uur nog stop weeën en geen moment de kans om te rusten.
Half 4 was ik er klaar mee en smeekte ik om een ruggenprik. Heeeeel de zwangerschap riep ik dat ik het op eigen kracht wilde doen. Hahaha daar kwam ik snel van terug ?.
Toen eenmaal die prik erin zat was ik de gelukkigste persoon op aarde. Weinig pijn, genoeg tijd om sushi te bestellen na 9 maanden (uhm jaa in het ziekenhuis ) want ze zouden pas om 00:00u terug komen. Al die tijd heb ik wel gevoeld dat ik weeën had maar niet zo extreem als in de middag.
00:10 kwamen eigenlijk de artsen en mocht ik mijn lichaam het werk laten doen en mezelf een stel aambeien persen. Binnen 2 weeën was daar dan eindelijk onze zoon.
En eerlijk.. Doe mij maar 10 van deze bevallingen. Maar als het kon dan mocht mijn man 9 maanden de baby dragen ?. Mijn zwangerschap was echt verschrikkelijk. Je zweet al tijdens je zwangerschap als een otter, maar met 37 graden en 8 maanden zijn ben je er snel klaar mee, schoenen kon ik niet meer aan ivm vocht en had mega last van bekkeninstabilliteit waardoor ik met 20 weken al aan huis gekluisterd zat.
Wat ik wel super leuk vond is het schoppen van de baby, en hoe ik hem "aaide" toen hij nog in mijn buik zat, zo krijg ik hem nu rustig met huilen.
Heel veel succes en geniet van je kindje ♡
Met 41+3 en een inleiding gepland voor de dag erna braken opeens tijdens het koken mijn vliezen. Ik dacht eerst dat het waterige afscheiding was tot ik een paar minuten later opnieuw vruchtwater verloor en zo verloor ik ieder keer een beetje. Een uur later begonnen de eerste weeën, welke echt niet te missen waren. De volgende dag aan het einde van de ochtend is mijn mooie dochter geboren, totaal 17 uur. Het was een mooie ervaring en zou het zo weer over doen!
Ik lees hier al een paar keer dat als het begint, je het weet. Nou ik niet :')
Ik had al 2 nachten voorweeën (dacht ik). Ze waren niet regelmatig en zetten niet door. Ik kom er niet van slapen, moest ze een beetje wegpuffen, maar 't was te doen. Ik heb de verloskundige nog gebeld en die zei, bel maar terug als ze om de 4 minuten komen. Maar dat gebeurde niet. Maandagochtend zat ik bij de verloskundige om te strippen. Inmiddels was ik 41+2. Ze zat me nog een beetje meewarig aan te kijken toen ik zei dat die voorweeën nu echt niet grappig meer waren en zei nog dat ik me dan toch echt goed voor moest gaan bereiden op 't echte werk, want dat zou dan niet meevallen voor me. Toen wilde ze gaan strippen, begon te lachen en zei: je baby wordt vandaag geboren. Je hebt al 5 centimeter ontsluiting. Dat was 11 uur 's ochtends en om 16.00 uur 's middags is onze zoon geboren.
Ik kijk er heel goed op terug en zou het zo weer over doen!
Ik had al 2 nachten voorweeën (dacht ik). Ze waren niet regelmatig en zetten niet door. Ik kom er niet van slapen, moest ze een beetje wegpuffen, maar 't was te doen. Ik heb de verloskundige nog gebeld en die zei, bel maar terug als ze om de 4 minuten komen. Maar dat gebeurde niet. Maandagochtend zat ik bij de verloskundige om te strippen. Inmiddels was ik 41+2. Ze zat me nog een beetje meewarig aan te kijken toen ik zei dat die voorweeën nu echt niet grappig meer waren en zei nog dat ik me dan toch echt goed voor moest gaan bereiden op 't echte werk, want dat zou dan niet meevallen voor me. Toen wilde ze gaan strippen, begon te lachen en zei: je baby wordt vandaag geboren. Je hebt al 5 centimeter ontsluiting. Dat was 11 uur 's ochtends en om 16.00 uur 's middags is onze zoon geboren.
Ik kijk er heel goed op terug en zou het zo weer over doen!