<p>Zwanger van eerste kindje, en super blij dat ik zwanger ben na 7 a 8 maanden proberen. Inmiddels bijna met verlof. Kamertje klaar kleertjes allemaal in huis. Eigenlijks zijn we er wel bijna klaar voor. Maar sinds een 2 weken vind ik ineens dat de tijd te snel gaat. Voor me gevoel ben ik er nog niet klaar voor. Krijg er zelfs wat angst door. Ben ook wel wat bang voor de bevalling, maar wat als ik straks het kindje heb en het helemaal niet leuk vind.. Of gek wordt van het vele huilen. Ga borstvoeding geven en wat nou als ik dat niet leuk vind en te vermoeiend. </p><p>Voel me een slechte moeder dat ik dit denk. Want iedereen schrijft ik kan niet wachten tot de baby er is etc. En ik denk nu alleen maar ik wil dat de baby nog wel blijft zitten. Wil nu nog niet bevallen. </p><p>Is dit hormoon praat en herkent iemand dit of hadden jullie dit niet en ligt het aan mij? </p>
Hoe dichter bij de uitgerekende datum hoe banger ik wordt
- Onderwerp starter Mammavantwa
- Startdatum
Lieve KKKK, dit zijn duidelijk je hormonen die spreken. Het is helemaal niet gek dat je onzeker en bang bent. Je hebt tenslotte geen idee wat je te wachten staat. Een troost: je bevalling beleef je waarschijnlijk in een halve roes waar je oerkrachten je doorheen slepen. Je lichaam is er voor gemaakt om kindjes te baren, dus jij gaat dat ook gewoon klaren. En bang voor het onbekende mbt de baby, bang voor het huilen en het verkeerd doen.. denk serieus dat iedereen vrouw die voor het eerst moeder wordt dit heeft. Nog een troost: wij moeders doen allemaal maar wat. Kindjes zijn niet alleen maar leuk, maar ook gewoon hard werken soms. Maar hun glimlachjes en de mooie momenten maken het allemaal meer dan waard! Ga lekker van je verlof genieten en rust lekker uit zodat je straks als de baby er is wat reserves hebt. Laat het verder gewoon op je af komen! You can do this, succes!
Haihai,
Ik had dat ook bij mijn zoontje.. en toen ik bevallen was (zware lange bevalling) was ik in 1e instantie vooral dankbaar dat het voorbij was en de pijn weg zou gaan. Maar toen t besef een maal kwam joh. Tis onbeschrijfelijk.. mijn kleine vent is nu 1 en ik wil dolgraag een broertje of zusje voor m! Dus komt helemaal goed...
Succes!
Ik had dat ook bij mijn zoontje.. en toen ik bevallen was (zware lange bevalling) was ik in 1e instantie vooral dankbaar dat het voorbij was en de pijn weg zou gaan. Maar toen t besef een maal kwam joh. Tis onbeschrijfelijk.. mijn kleine vent is nu 1 en ik wil dolgraag een broertje of zusje voor m! Dus komt helemaal goed...
Succes!
Aaah herkenbaar hoor! Ik ben net met verlof (34 weken nu) en de "ik kan niet wachten" wisselt zich net zo vaak af met "help waar zijn we aan begonnen" terwijl we een heeeeeele lange aanloop hebben gehad om zwanger te worden.
Hier is het echt de angst voor het onbekende.. het "wat als..." maarja, dan bedenk ik maar dat we gewoon niet in de toekomst kunnen kijken en het vast allemaal wel goedkomt.
Net na de bevalcursus had ik juist ook wat meer stress want ineens wordt het een stuk echter en komt het rap dichterbij. Maar we kunnen dit!
Hier is het echt de angst voor het onbekende.. het "wat als..." maarja, dan bedenk ik maar dat we gewoon niet in de toekomst kunnen kijken en het vast allemaal wel goedkomt.
Net na de bevalcursus had ik juist ook wat meer stress want ineens wordt het een stuk echter en komt het rap dichterbij. Maar we kunnen dit!
Ik vind het herkenbaar hoor. Die laatste maanden vond ik ook heerlijk zwanger zijn, geen klachten meer of angsten van zou het wel goed zitten met de baby. Dus alleen maar genieten. Samen met mijn man nog leuke dingen doen (was toen geen coronatijd) ik vond het heerlijk. Lekker zo'n trappelende baby in je buik. Toen ik zo'n 39 weken was, was ik er van de één op de andere dag helemaal klaar voor, of eigenlijk, klaar mee. Uiteindelijk nog moeten wachten tot week 41.
Geniet nog even van jullie leven met z'n tweetjes samen!
Geniet nog even van jullie leven met z'n tweetjes samen!
Ik sluit me aan bij alle andere antwoorden maar wou je nog meegeven dat borstvoeding geven geen must is! Ja het is beter en goedkoper en al dat soort praat, maar het moet ook wel lukken en bij je passen. Als het echt gaat voelen als een moetje is flesvoeding net zo goed! Mijn dochter pakte de borst niet en ik heb 1.5 week gekolfd, maar dat vond ik echt vreselijk, en wij zijn toen overgestapt op flesvoeding. Ik heb een heerlijke vrolijke meid van 15 maanden rondlopen die echt niets tekort is gekomen hoor 
. Nu zwanger van de 2e, en op dit moment geen intentie om te beginnen met borstvoeding, en daar voel ik me echt niet slecht door hoor !
. Nu zwanger van de 2e, en op dit moment geen intentie om te beginnen met borstvoeding, en daar voel ik me echt niet slecht door hoor !Heel herkenbaar. De hele zwangerschap riep ik: trek 'm er maar uit met 38 weken maar toen het eenmaal zover was had ik ook koudwatervrees. En was ik het er niet mee eens toen ik op de uitgerekende datum werd ingeleid. ?
Ik dacht net als jij: wat nou als ik het niet leuk vind? Maar het is niet 'gewoon leuk', ik vind het ge-wel-dig! Voor mij is mama zijn echt het mooiste dat er is.
en over de borstvoeding: ik vond de start pittig maar nu na tien maanden voed ik hem nog steeds (nog maar twee keer per dag) en ben ik zo blij dat ik heb doorgezet. Dat het iets natuurlijks is wil niet zeggen dat het makkelijk is. Maar als het lukt is het iets heel moois!
Ik dacht net als jij: wat nou als ik het niet leuk vind? Maar het is niet 'gewoon leuk', ik vind het ge-wel-dig! Voor mij is mama zijn echt het mooiste dat er is.
en over de borstvoeding: ik vond de start pittig maar nu na tien maanden voed ik hem nog steeds (nog maar twee keer per dag) en ben ik zo blij dat ik heb doorgezet. Dat het iets natuurlijks is wil niet zeggen dat het makkelijk is. Maar als het lukt is het iets heel moois!
Herkenbaar hoor. Ik vond het niet erg om zwanger te zijn en dacht almaar: Zolang de baby nog in mn buik zit hebben we tenminste nog geen slapeloze nachten, en alle tijd voor onszelf en geen gehuil om ons heen
Ondertussen heb ik 2 dochters (Ze zijn 2.5 jaar en 12 maanden) en verlang ik echt ook nog vaak terug naar een dag géén kinderen en géén rommel in huis en een normaal gesprek Kunnen voeren met mn man zonder dat er één doorheen huilt of zeurt.
Als je kleintje er eenmaal is, ben je ineens mama en dan zorg je gewoon voor je kindje! Maar dat betekent niet dat je niet mag terugverlangen naar de periode van vroeger. Mijn dochters zijn het mooiste wat me ooit overkomen is, maar ik denk ook echt wel eens met weemoed terug aan de tijd toen we nog geen kinderen hadden.
Bij mijn oudste dochter heb ik ook borstvoeding gegeven (eigenlijk op aandringen van mijn man, zelf wilde ik het niet perse). Maar na 4 weken ben ik gestopt, ik had steeds een krijsend kind aan de borst en werd er gek van dat ik alle voedingen moest doen en niet wist hoeveel voeding ze binnen kreeg.
Toen mn dochter eenmaal flesvoeding kreeg, kwam er zoveel meer rust in huis. Bij mn tweede dochter flesvoeding gegeven vanaf dag 1. Ze worden ook prima groot op de fles hoor. Ook al is borstvoeding vast 100x beter, mn kinderen worden ook prima groot zo en komen niks tekort.
Gaat het niet met de borstvoeding, dan niet hè.. leg jezelf niet teveel druk op!
Succes met de bevalling, ook dat kan je gewoon! Iedere vrouw kan het, ook al is het rete zwaar!
Ondertussen heb ik 2 dochters (Ze zijn 2.5 jaar en 12 maanden) en verlang ik echt ook nog vaak terug naar een dag géén kinderen en géén rommel in huis en een normaal gesprek Kunnen voeren met mn man zonder dat er één doorheen huilt of zeurt.
Als je kleintje er eenmaal is, ben je ineens mama en dan zorg je gewoon voor je kindje! Maar dat betekent niet dat je niet mag terugverlangen naar de periode van vroeger. Mijn dochters zijn het mooiste wat me ooit overkomen is, maar ik denk ook echt wel eens met weemoed terug aan de tijd toen we nog geen kinderen hadden.
Bij mijn oudste dochter heb ik ook borstvoeding gegeven (eigenlijk op aandringen van mijn man, zelf wilde ik het niet perse). Maar na 4 weken ben ik gestopt, ik had steeds een krijsend kind aan de borst en werd er gek van dat ik alle voedingen moest doen en niet wist hoeveel voeding ze binnen kreeg.
Toen mn dochter eenmaal flesvoeding kreeg, kwam er zoveel meer rust in huis. Bij mn tweede dochter flesvoeding gegeven vanaf dag 1. Ze worden ook prima groot op de fles hoor. Ook al is borstvoeding vast 100x beter, mn kinderen worden ook prima groot zo en komen niks tekort.
Gaat het niet met de borstvoeding, dan niet hè.. leg jezelf niet teveel druk op!
Succes met de bevalling, ook dat kan je gewoon! Iedere vrouw kan het, ook al is het rete zwaar!