Hoe ervaren jullie de peutertijd?

<p><span style="background-color: rgba(255, 255, 255, 0);">Ik ben gewoon eens nieuwsgierig hoe jullie het leven ervaren met een 2-jarige peuter. Wat vliegt de tijd voorbij! Van baby tot peuter en zo’n lekker sterke eigen wil ineens. We zijn nu lekker als gezinnetje op vakantie in eigen land. Heerlijk even uit onze omgeving weg. Het grappige is ook wel dat je dan samen terugdenkt aan de vakanties vroeger zonder kind en verlang je daar stiekem ook wel weer is naar terug. De lange avondjes nog lekker slenteren door stadjes. Het lang tafelen in een restaurant. We realiseren ons heel goed dat die tijd wel weer komt als hij ouder is. Wij hebben nou eenmaal een kind met weinig zitvlees, dus ergens lang zitten is een hele uitdaging en dus ook niet echt een succes. Maar prima, het is zoals het is.<br /><br />Maar jeetje wat kan ik genieten van de momenten nu zo met elkaar. De peuterpuberteit is volop begonnen en dus ook wel pittig vind ik. Spelen in de speeltuin? Nee! Lekker even zwemmen? Nee! Om vervolgens 5min later dat allemaal juist wel weer te willen haha. Hij kan zo ontzettend humeurig en dramatisch zijn (wat ik stiekem ook wel weer lachwekkend vind). Maar hij is ook zo’n lekker kroelkipje, komt lekker bij je knuffelen en kusjes geven en praat ineens zoveel en hij kan zo genieten als we gezellig met elkaar spelen. Heerlijk die momenten samen ?. <br /><br />Wat ik dus eigenlijk wil zeggen is.... ik kijk soms echt uit naar het feit dat hij weer wat ouder is, zelfstandiger en wij ook weer wat meer kunnen, maar anderzijds wil ik helemaal niet dat hij zo hard groeit. Maar die peuterpuberteit, die mag snel voorbij zijn haha</span></p>
 
Heel herkenbaar ? onze dochter is ook heerlijk theatraal. Om inderdaad 5 min later weer om te slaan. De vrolijke dagen geniet ik ook echt intens van. Maar er zitten soms wel dagen bij dat ik vurig verlangend naar de klok kijk is het al 19u ?. Ik vind het heerlijk dat we de avonden weer even terug hebben (er komt een broertje aan). Dus ik moet eerlijk toegeven dat we nu ook echt genieten vd avonden ?. Ik moet wel zeggen dat ik de dagen leuker vind met peuter als met baby. Als baby huilde ze veel en sliep ze echt nooit. En nu wil ze graag overal mee kijken, helpen en ervaren wat altijd weer tot de vreemdste perikelen kan leiden. 
 
Ben blij dat ik niet de enige ben die zo denkt haha! Mijn dochter is nu 2,5 en zit sins een weekje ook in de peuter pubertijd.. Poh wat vind ik dat heftig soms zeg! Vooral omdat ik het moeilijk vind streng te zijn voor der.. Voel mezelf dan zo akelig ik vind het niet leuk om boos te moeten worden.. Gelukkig is het maar een Fase! 
 
Ohh zo herkenbaar! Hier een meisje van bijna 2 jaar en een echte dramaqueen! Op de grond liggen krijsen, doen alsof de wereld vergaat. Hoewel het soms ook wel grappig is, vind ik het meestal ook frustrerend. Ze kan ook zo enorm boos worden en ik vind het lastig om te bepalen wat daarop de juiste reactie is. 
gelukkig slaapt en eet ze goed en is ze grotendeels ook heel lief en vrolijk wat de moeilijke momenten ook meteen weer goed maakt.
 
 
Terug
Bovenaan