In jan een miskraam gehad en nu een positieve test in handen. Maar hoe heb je dat gedaan na een miskraam? Ben steeds bang dat wanneer ik naar de wc ga het daar zal liggen of dat ik toch ga bloeden. Hoe ben je de periode doorgekomen of ben ik de enige met angstige gedachtes?
Hoe ga je hiermee om?
- Onderwerp starter Gebruiker10120565
- Startdatum
Ik heb vorig jaar juni miskraam gehad en paar maandjes later positiet test. Ik herken je onzekerheid. Hier kon ik het pas echt loslaten na de 13 weken echo en de nipt. Hebben het toen ook pas verteld aan onze omgeving. Heb daarvoor geprobeerd afleiding te zoeken en veel met mijn man gepraat en VK over onze gevoelens. En ondertussen geprobeerd niet teveel op internet te gaan zitten lezen want dan lees je vaak alleen de negatieve verhalen. Elke dag is er een ?
Heel herkenbaar. Met 34 weken zwanger nu, nog steeds die gevoelens af en toe (met afvegen bijvoorbeeld). Elke dag en elke mijlpaal wordt het steeds makkelijk, maar de eerste dagen en weken duren lang. Ik had het na de test al wel verteld aan mijn zus, dan had ik iig iemand om mee te praten. Zij wist ook van de eerdere miskramen. Vraag de verloskundige om een vroege echo met 7 weken. Dat scheelt al weer een paar weken.
Ik zocht afleiding in mijn hobbies. Baby kleertjes naaien enzo. Dit is bij uitstek de periode om je nog eens lekker te verwennen of te gaan winkelen. Over een paar weken zul je je misschien minder lekker gaan voelen en heb je er misschien geen zin in.
Idd kijk niet te veel op internet of naar je eigen symptomen. Daar is toch geen peil op te trekken. Veel sterkte de komende tijd, dat je over een paar weken een mooie echo mag hebben.
Ik zocht afleiding in mijn hobbies. Baby kleertjes naaien enzo. Dit is bij uitstek de periode om je nog eens lekker te verwennen of te gaan winkelen. Over een paar weken zul je je misschien minder lekker gaan voelen en heb je er misschien geen zin in.
Idd kijk niet te veel op internet of naar je eigen symptomen. Daar is toch geen peil op te trekken. Veel sterkte de komende tijd, dat je over een paar weken een mooie echo mag hebben.
Ik heb in april 2 jaar terug een miskraam gehad met 14 weken. Een jaar gewacht omdat ik mij niet klaar voelde. Net toen ik het wat los kon laten ben ik opnieuw zwanger geraakt. Hele spannende tijd gehad vanaf het begin. Veel controles gehad ik dacht toen dat ik wel aan het genieten was maar als ik er nu aan denk was ik er continu mee bezig dat het dit keer ook niet lang zou gaan duren. En ja hoor met 20 weken heb ik afgelopen oktorber ook deze kindje verloren. Nu mis ik dat warme gevoel die schopjes waarbij ik toen niet bij stil stond zo erg. Ik vind het zo erg dat ik mijn baby toen niet veel liefde en aandacht heb kunnen geven. Ik ben nu sinds maart weer bezig om zwanger te worden. Tot nu toe nog niets maar wat ik wel weet is ondanks de angst (die voor altijd zal gaan blijven) ik deze keer van alle leuke en kleine dingen zal gaan genieten ipv alleen maar negatief te denken. Ooit komt het goed en wie weet eindigt het deze keer wel goed. Waarom dan negatief blijven denken? Praat veel met je partner en zorgverlener. Vraag of je in de eerste maandan wat vaker voor echo’s kan gaan. Bij mij hielp dat toen wel voor eventjes.
Ik hoop echt dat het dit keer goed zal gaan eindigen!
Ik hoop echt dat het dit keer goed zal gaan eindigen!
Ik heb in december 2020 een miskraam gehad. (Met echo op 10 weken was het hartje bij 9+3 ongeveer gestopt).
De eerst echt rond 8 weken vond ik helemaal niet zo spannend, die was immers de eerste keer ook goed.
De echo met 10 weken vond ik dood en dood eng.
Pas na de 20 weken echo voelde ik mij een stuk geruster! En ik begon haar te voelen rond de 19 weken dat scheelde heel veel.
Tussen de 10 en de 20 weken wel nog een paar keer extra geweest om het hartje te luisteren, de verloskundige zei ook dat als ik even wilde luisteren ik gewoon moest bellen dan kon ik even langskomen(steeds 3 min werk). Dat stelde mij ook erg gerust!
Maar toch duren die eerste 20 weken een eeuwigheid… en daarna vliegt het om.
Nu trouwens een super lief meisje van 12 weken
Heel veel succes!
De eerst echt rond 8 weken vond ik helemaal niet zo spannend, die was immers de eerste keer ook goed.
De echo met 10 weken vond ik dood en dood eng.
Pas na de 20 weken echo voelde ik mij een stuk geruster! En ik begon haar te voelen rond de 19 weken dat scheelde heel veel.
Tussen de 10 en de 20 weken wel nog een paar keer extra geweest om het hartje te luisteren, de verloskundige zei ook dat als ik even wilde luisteren ik gewoon moest bellen dan kon ik even langskomen(steeds 3 min werk). Dat stelde mij ook erg gerust!
Maar toch duren die eerste 20 weken een eeuwigheid… en daarna vliegt het om.
Nu trouwens een super lief meisje van 12 weken
Heel veel succes!
Herkenbaar hoor, ik ben nu voor de 6e keer zwanger en verwacht ons 2e kindje (mijn zoontje was zwangerschap nummer 4 en nu 31 weken zwanger). De tijd tot de eerste echo vond ik echt megaspannend weer, maar ondanks dat de eerste echo (bij mij ivm eerdere buitenbaarmoederlijke zwangerschap rond 6 weken) goed was en ik vaker zo ver gekomen was en dat het goed leek, voelde het deze keer wel meteen goed. Op de een of andere manier voel je dat dan misschien toch aan of het goed zit of niet? Niet dat ik het niet spannend vond hoor, maar de vorige keer dat ik met 6 weken een kloppend hartje had (wat met ruim 9 weken gestopt is) had ik bij die 6 weken echo al het gevoel van: volgens mij klopt het niet, ik dacht ook verder te moeten zijn dan wat ze toen gemeten hadden enzo. Maar toch bleef het spannend en uiteraard bleven dingen als bloedverlies tijdens de zwangerschap me deze keer ook niet bespaard (maar bij mijn zoontje ook niet, dus dat geeft dan wel soort van de hoop dat het niet per se foute boel is).
Maar zoals meer mensen aangeven, met elke goede echo, controle, nipt, mijlpaal die je bereikt groeit het vertrouwen wel dat het goedkomt.
Het helpt ook zeker om je onzekerheid te bespreken met de verloskundige. Soms zijn het dan maar kleine dingen die veranderen. Zo heeft mijn verloskundige heeft normaal gesproken bij de eerste controles eerst een gesprek over vanalles qua hoe het gaat en dan pas de echo, maar bij mij doen ze dan dus die echo eerst en dan pas alle vragenlijsten afwerken. Simpele aanpassing, maar maakt wel dat je niet het hele gesprek nog in onzekerheid zit over of het überhaupt wel zin heeft om dat hele gesprek te voeren. Mijn verloskundige heeft bijvoorbeeld ook een hartjesspreekuur, zodat je even kan luisteren of de kleine het nog wel goed doet (ik geloof wel pas vanaf de termijnecho, daarvoor wordt de doppler niet aangeraden volgens mij). Daarnaast kan je ook gewoon bellen als je behoefte hebt aan een keer extra controle. Niet bang zijn om een zeur te zijn, je angst is immers gewoon ergens op gebaseerd en de verloskundige moet straks bij een bevalling ook gewoon een persoon zijn die jij voldoende vertrouwd om je bevalling te kunnen begeleiden.
En verder afleiding zoeken in hobbies en zorgen dat je er in elk geval met iemand goed over kan praten. In elk geval je partner, maar misschien ook een vriendin of familielid ofzo, desnoods een praktijkondersteuner oid.
Hopelijk mag het deze keer allemaal wel goed gaan, en heel veel succes met het doorkomen van die eerste weken!
Maar zoals meer mensen aangeven, met elke goede echo, controle, nipt, mijlpaal die je bereikt groeit het vertrouwen wel dat het goedkomt.
Het helpt ook zeker om je onzekerheid te bespreken met de verloskundige. Soms zijn het dan maar kleine dingen die veranderen. Zo heeft mijn verloskundige heeft normaal gesproken bij de eerste controles eerst een gesprek over vanalles qua hoe het gaat en dan pas de echo, maar bij mij doen ze dan dus die echo eerst en dan pas alle vragenlijsten afwerken. Simpele aanpassing, maar maakt wel dat je niet het hele gesprek nog in onzekerheid zit over of het überhaupt wel zin heeft om dat hele gesprek te voeren. Mijn verloskundige heeft bijvoorbeeld ook een hartjesspreekuur, zodat je even kan luisteren of de kleine het nog wel goed doet (ik geloof wel pas vanaf de termijnecho, daarvoor wordt de doppler niet aangeraden volgens mij). Daarnaast kan je ook gewoon bellen als je behoefte hebt aan een keer extra controle. Niet bang zijn om een zeur te zijn, je angst is immers gewoon ergens op gebaseerd en de verloskundige moet straks bij een bevalling ook gewoon een persoon zijn die jij voldoende vertrouwd om je bevalling te kunnen begeleiden.
En verder afleiding zoeken in hobbies en zorgen dat je er in elk geval met iemand goed over kan praten. In elk geval je partner, maar misschien ook een vriendin of familielid ofzo, desnoods een praktijkondersteuner oid.
Hopelijk mag het deze keer allemaal wel goed gaan, en heel veel succes met het doorkomen van die eerste weken!
Hoi
Heb 2 jaar geleden een bbz gehad en en ik sta er echt in zorgen maken heeft geen zin het komt zoals het is en als ik me nu zorgen maak over m'n zwangerschap ga ik overdag mezelf af leiden door wat te gaan doen met m'n dochter meestal een vraag stellen wat ze aan het doen is dan ben je zo weer een half uur verder ze blijft vertellen en vragen en in de avond vooral werken als dat niet goed lukt dan even 5 tot 10 min even mediteren je hoofd leeg maken en weer aan de gang gaan en vermijdt dingen zoals film kijken want dan ga ik maken en dat gaat nu al een week of 16 erg goed
Heb 2 jaar geleden een bbz gehad en en ik sta er echt in zorgen maken heeft geen zin het komt zoals het is en als ik me nu zorgen maak over m'n zwangerschap ga ik overdag mezelf af leiden door wat te gaan doen met m'n dochter meestal een vraag stellen wat ze aan het doen is dan ben je zo weer een half uur verder ze blijft vertellen en vragen en in de avond vooral werken als dat niet goed lukt dan even 5 tot 10 min even mediteren je hoofd leeg maken en weer aan de gang gaan en vermijdt dingen zoals film kijken want dan ga ik maken en dat gaat nu al een week of 16 erg goed
Dank voor jullie berichtjes!