Hoe gaat het met de najaar 2006 mama's?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nou dan gelijk maar een nieuw topic openen! Ik ben heel benieuwd waar de destijds  fanatieke najaar 2006 mama's zijn gebleven en hoe het met iedereen gaat. Justin (13-11-2006)  is inmiddels lekker aan peuterpuberen en het valt niet altijd mee, inmiddels heb ik er een kleintje van bijna 5 maanden bij wederom een jongen en iets sneller gekomen dan dat de bedoeling was. Dit jaar was een kutjaar om maar met de  deur in huis te vallen, ik  was mijn baan kwijt geraakt en de start met Thijmen is niet van een leien dakje gegaan. Na de geboorte van Justin had ik een PPD, het heeft een  jaar geduurd voordat ik me weer een beetje oké voelde maar toen weer zwanger en dat was even slikken! Na de geboorte van Thijmen kreeg ik weer een PPD en ook nu weer antidepressiva maar het gaat gelukkig weer wat beter. Thijmen was een huilbaby en bleek ook nog eens een koemelkallergie te hebben, daarnaast is hij veel ziek wat hem  toch wel  een zorgenkindje maakt. Ik vind het zwaar  met 2 kindjes zo vlak op elkaar het zijn met recht de tropenjaren maar ooit zal het beter worden daar houd ik me maar aan vast! Gelukkig ook leuke dingen ik heb ondanks de kredietcrisis toch weer een leuke baan gevonden waar ik 5 januari ga starten en ik heb er zin in na een half jaar thuis gezeten te hebben. Verder is Justin al weer een hele knul geworden, de tijd gaat snel....te snel soms. Hij  begint steeds meer te praten en ook al  heel duidelijk, nadeel is weer dat je erg op moet  passen met wat je zegt want hij zegt het na.  Ik vind het  nu ook wel leuker worden omdat je echt contact met je kind maakt en met baby's doe je dat ook wel maar toch anders. Daarnaast is Justin een echte knuffelkont geworden,  als ik verdrietig ben komt hij me troosten en dat is weer zo lief! Niet alleen maar kommer en kwel gelukkig maar ik vind het moederschap wel pittig dat wil ik toch wel even kwijt. Zo da's mijn verhaal weer in het kort ik hoop op meerdere verhalen want ik ben nieuwsgierig!

Groetjes,

Puk
 
Wat een verhaal zeg, gelukkig gaat het weer de goede kant met je op.

Hier gaat het goed. Elsa is een gezellige peuter die zoals alle andere peuters soms ook lekker kan peuteren. Maar over het algemeen luisterd ze erg goed. Ze heeft wel net haar 4de luchtweginfectie gehad, en inmiddels dus pufjes want waarschijnlijk heeft ze dus astma. Maar goed dat hadden we ergens ook wel verwacht aangezien het bij ons heel erg in de familie zit. Ze zit nu nog 2 dagdelen op de creche, waar ze haar ook echt zien groeien in ontwikkeling en hoe ze met andere kindjes en de leiding omgaat.  Vanaf maart gaat ze van de creche af en dan mag ze al naar de peuters, waar ik zelf wel wat van schrok. Want toen besefte ik dat ze toch echt groter word.

Verder morgen alweer 22 weken zwanger. Helaas weer een niet al te makkelijke zwangerschap dankzij overmatig zwangerschapsbraken wat inmiddels gelukkig over is zolang ik niet teveel stress heb en rustig aandoe. Maar daarvoor in plaats heb ik bekkenklachten gekregen. Maar goed, met het kindje gaat alles goed en dat is het belangrijkste. Ik kan gelukkig van deze zwangerschap wel veel meer genieten dan van mijn eerste zwangerschap. Maar zoals het nu staat is het wel echt de laatste. Hierna nooit meer zwanger, want het is beslist niet mijn hobby.

Hoe gaat het met alle anderen??
 
Hallo allemaal,

Met mij gaat het prima. Stijn is net twee geworden en wat een mannetje is hij zeg! Echt een baasje. Over het algemeen is hij echt een schatje, maar af en toe ook dodelijk vermoeiend. HIj luistert soms goed, maar soms ook echt totaal niet. Op dit moment heeft hij een "spelletje", wat me echt tot waanzin kan drijven. Als ik zeg dat hij bij me moet komen om zijn jas aan te trekken, of om een schone luier te doen of iets dergelijks en in plaats van bij mij te komen rent hij bij me weg. Ik kan dan boos worden, of hoog springen of laag springen, maar hij komt niet bij me. Nu ben ik begonnen met drie keer zeggen dat hij moet komen. Voor ik het dan de derde keer zeg, geef ik bij hem aan dat als hij dan niet komt ik hem in de hoek zet. Dat helpt natuurlijk ook niet, dus dan ga ik naar hem toe ( moet soms bijna achter hem aan rond de tafel) en zet hem dan in de hoek. Hij vindt het best. Soms moet hij na een tijdje wel huilen, maar hij blijft dit spelletje spelen ( als iemand een gouden tip heeft.....)
Verder is hij echt een kletskous, hij zegt echt alles na. Zo zei hij laatst: hier komen, mamma luisteren. Oeps dat zeg ik dus tijdens zijn spelletje: Stijn je moet nu hier komen, je moet naar mamma luisteren....
Gister riep hij de hele tijd domme domme, ben bang dat ik ook wel weet wat hij dan zegt, oeps.
Hij kan ook heerlijk bij je op schoot kruipen, om dan weer heel snel iets anders te gaan doen, stil zitten is niet zijn ding. Buiten spelen, daar geniet uit echt van. Dus als het even kan gaan we naar buiten naar het bos, lekker in de plassen stampen, giechelen dat hij dan kan, heerlijk!
Jojanneke is nu 8,5 maand. En inderdaad best vermoeiend soms met twee kinderen! Maar wat ook een schatje. Ze staat al sinds ze 6,5 maand oud is en inmiddels verplaatst ze zich langs de tafel. Dus nog even en dan kan ik daar ook achter aan rennen.
Afgelopen week zijn we allemaal ziek geweest, dat was minder gezellig. Maar nu zijn we er weer.
Verder werk ik inmiddels niet meer als intercedente bij een uitzendbureau, maar tijdelijk als directiesecretaresse op een makelaarskantoor. Heel jammer dat het tijdelijk is, want ik heb het enorm naar mijn zin. Maar goed de collega die ik vervang komt terug van zwangerschapsverlof. Hopelij kan ik binnen het bedrijf blijven, en anders ga ik lekker solliciteren.
Wij zijn ook verhuist van Utrecht naar Groningen. Dat is voor ons terug naar huis en dat bevalt heel goed,

NOu dat was mijn update.

Leuk om van iedereen te horen.

Groeten Carina
 
Hoi!

Na mijn bevalling van Iris, die eind oktober alweer 2 is geworden, ben ik gestopt met werken. Iris was 5 weken te vroeg geboren, een huilbaby en ook nog een flesweigeraar. Ik heb het geprobeerd maar mijn werk met onregelmatige diensten paste daar niet bij.

Nu ben ik erg blij dat ik destijds gestopt ben! Wat vliegt de tijd en wat gaat alles snel met zo'n kleine meid in huis. Ze rent lekker rond, babbelt de hele dag en zegt alles na wat wij zeggen.
Favoriet bij haar is nu: Nee mama en Nee bah! Tsja, volgende week zijn er gelukkig weer andere woordjes favoriet.
Iris is een lieve meid die wel flinke peuterpuber buien kan hebben.... als dat erg vaak en veel wordt dan kan ze ook even bij mijn ouders logeren. Dan kunnen wij even bijtanken.

Verder was ze vorige week erg ziek. Haar luchtpijp en bronchiën waren ontstoken en daar kreeg ze een kuur voor. Veel spugen, erg hoge koorts en huilen als een baby. Zo zielig! Gelukkig gaat het nu weer stukken beter, alleen het hoesten is nog niet helemaal weg.

Sinds ze 2 is gaat ze 2 ochtenden in de week naar de peuterspeelzaal, en dat vindt ze zo leuk! Lekker plakken en verhaaltjes lezen. Ze vindt het prachtig!

Of er hier een 2e komt is nog steeds de grote vraag........... we twijfelen enorm. En ja zolang er twijfel is dan maar geen 2e. Ik zou willen dat iemand anders het besluit voor me kon nemen maar dat kan niet he...

We genieten nu van 2 weken vakantie, en morgen naar de dierentuin. Gezellig. Hier gaat dus alles prima, leuk om weer meer verhalen hier te kunnen lezen. Doorgaan zo!

Doeg Toos
 
Hoi, hoi,

Met deze mama gaat het goed! Ik geniet helemaal van m'n heerlijke dochter!
De zwangerschap van haar was zwaar en het eerste halfjaar na haar geboorte vond ik ook zwaar. Achteraf denk ik: waar maakte je je toch allemaal druk om met zo'n makkelijk kind, maar goed. Het schijnt bij de eerste te horen dat je duizend-en-een vragen hebt en onzeker bent.  
Helaas heb ik nu precies een jaar geleden een miskraam gehad en na die tijd is het nog niet weer gelukt om zwanger te worden. Jammer, want ik ben al 38 en we zouden het voor Naomi zo leuk vinden als ze nog een broertje/zusje zou krijgen. Maar goed, dat neemt niet weg dat we nu helemaal genieten van onze wijsneus. Het is echt een klein dametje met een duidelijk willetje. Ze praat honderduit. Heel gezellig. Ze zit soms ook gewon lekker te spelen en dan zit ze zelf te zingen. Dan smelt ik helemaal.

Wilmi
 
Hier ook alles goed. 22 December is ze alweer twee jaar geworden. Wat gaat de tijd toch snel. Ik geniet echt iedere dag van haar, ook al zijn er weleens momenten dat ik ze even achter het behang kan plakken. Ze kletst honderduit en dat is echt gezellig, maar ook makkelijk. Ze kan zo goed duidelijk maken wat er is, of wat ze wil.
Wel is het een echte meid met een aardig koppie er op. Ze verteld allemaal wel even hoe het moet. Daarnaast gaat ze wel op dingen af, maar zal niet iets afpakken of voordringen.
Ik heb met haar al twee keer muziek op schoot gedaan en dan mogen ze een instrument komen halen, ze loopt er wel op af, maar als er andere kinderen voor haar gaan vindt ze dat allemaal prima.
Ook zingt ze zelf liedjes echt heel grappig. Wat dat betreft hoeft ze dingen maar een paar keer te horen en kan ze het zelf.
Qua eten is het echt een peuter. Ze eet heel slecht. Brood gaat over het algemeen wel, maar warm eten is een drama.
Verder slaapt ze nog lekker tussen de middag en gaat het 's nachts over het algemeen ook goed.
Als ik dan nu foto's zie van toen ze net geboren is dan is er alweer zoveel weggezakt. Er zijn toen echt dingen aan me voorbij gegaan. Maar ik vind het ook allemaal heel wat om ineens de verantwoording voor zo'n klein mensje te hebben. Het onzekere zakt wel iets, maar nog steeds kan ik me ernstig zorgen maken als het even anders is als anders. Nooit gedacht dat een kind zoveel impact op je hebt.
Maar wil haar nooit meer kwijt en zou het leuk vinden als er nog een broertje of zusje voor haar bijkomt.
 
Hallo!

Met mij gaat het ook goed. Lara is, net als haar mede-najaar2006-genootjes een flinke peuterpuber. Ze kan goed spelen, maar kan ook nog steeds errug goed kangaroeen bij mij (hangen en plakken). We genieten erg van haar gebabbel wat steeds meer uitbreidt en bijdehanter wordt. Ze is gek op badderen, dus elke avond als we aan het eten zijn begint ze al te vragen; "Lara bad?" en aangezien ze niet elke avond in bad gaat/hoeft, zeggen we nog wel eens "nee, vandaag niet". En dan zegt ze: "Lara douchen?". "Nee, ook niet douchen." En dan komt ze met de conclusie: "Eerst slapen, dan bad".

Echte driftbuien heeft Lara niet, maar ze kan wel goed dreinen. Af en toe om gek van te worden! Sinds 3 weken is ook het slapengaan 's avonds een drama. Ze trekt de hele trukendoos open; "beer kwijt, muziekje nog een keer aan, lampje aan, drinken, enz". We hebben gemerkt dat als we telkens naar haar toegaan het drama alleen maar groter wordt, dus we laten haar nu maar aandreinen. Maar ja, dat kan wel een flink uur duren! Niet echt gezellig om aan te horen... Gelukkig komt ze d'r bedje niet uit (leve de slaapzak!).

Ik herken ook het verhaal van Steijn; weglopen als ze een jas of schoenen aanmoet. Wij gaan in principe niet achter d'r aanrennen. Bij Lara werkt het redelijk goed als je dan zegt: "Goed joh, dan niet. Dan blijf je maar thuis, ga je niet mee boodschappen doen/auto rijden/naar oma. Wij gaan wel weg nu hoor. Doei!". En vaak blijft ze wel stilstaan of ze komt uit zichzelf naar je toe.
Met een schone luier doen of pyama aantrekken moeten we ook nog wel eens creatief zijn. Proberen haar meestal af te leiden met een speelgoedje ofzo.

En oh ja, weet je wat bij Lara ook goed werkt momenteel? Door te zeggen "Kan je dat zelf? Zelf je pyama aantrekken? Zelf je t-shirt uittrekken?". Ze begint dan vaak zelf aan zo'n klus, maar laat ons wel helpen. En als het dan gelukt is prijzen we haar uitbundig dat ze het helemaal "zelf" gedaan heeft.

Ach, en soms is het ook wel weer erg lekker dat ze zo aanhankelijk is. Lekker knuffelen, stoeien en kietelen. Mijn wiebelkontje!

En op 4 september hebben we een zoon gekregen, Mika. Ook een lekker ventje, maar een heel ander kindje dan Lara (grote eter, onrustige slaper). Met 2 van die mooie kindjes voel ik me wel erg rijk. Maar natuurlijk heeft het ook een keerzijde; gebroken nachten, minder rust en lastiger om "even naar buiten" te gaan.

Ik ben nu sinds een maandje weer aan het werk en voel daar nog steeds een grote ontevredenheid over. Mijn "droombaan" is altijd fulltime moederschap geweest, maar door omstandigheden is dat niet mogelijk en werk ik dus 32 uur, terwijl m'n man thuis voor de kids zorgt. Maar mijn man is geen "huisman", dus ik vind het erg pittig om alles te combineren. Ik heb het gevoel dat ik nu veel dingen maar "half" doe en te weinig tijd heb om met m'n kids te spelen, het huishouden te doen, een sociaal leven bij te houden en nog wat tijd kan steken in mijn man en mezelf. Bluh, baal er echt van.

Maar afijn, verder gaat 't wel lekker allemaal!

Goeie jaarwisseling allemaal! (Lara vindt het vuurwerk trouwens maar niks; allemaal te onverwachte flitsen en knallen...)

Jacoline.
 
Hallo dames,

Ook ik zal nog even in dit topic schrijven. Ik schrijf niet vanaf het begin met jullie mee. We hebben nu een laptop en een snelle internetverbinding en schrijf pas mee sinds ik weet dat ik zwanger ben van de tweede. Dat is ook wel weer even, want ik zit nu in mn verlof en heb nog een week of 4 te gaan.

Jules is 12 dec 2 jaar geworden en is een leuk en vrolijk mannetje!! Hij praat nu de oren van je kop!! Alhoewel hij alle letters wel goed uit kan spreken zegt hij een hoop woorden op zn eigen manier. Het is ook een echte papegaai, dus dat je moet oppassen met wat je zegt, dat herken ik wel.
Jules draagt sinds een week voor zn verjaardag geen luiers overdag en plast en poept op het potje of de wc. Het gaat gemiddeld een keer per dag mis. Zo ook pas bij mn schoonouders. Toen mn schoonmoeder zei "Heb je lekker in je broek zitten piesen" Moest ik dat nog een week horen.   "Lekker in mn broek piesen", zei Jules de hele tijd. Je snapt dat ik daar dan weer niet zo blij mee ben!! Maar aan de andere kant is het soms erg lastig om je lach in te houden, want het klinkt ook wel weer grappig uit zijn mond.
Jules heeft voor zn verjaardag klei gehad en daar is hij helemaal gek mee! Hij maakt pannenkoeken en rupsen en van alles waarvan ik niet kan bedenken wat het voor moet stellen.
Ik werk 2 dagen en Jules is dan altijd bij mn ouders(vooral moeder) in februari gaat hij een dag naar het KDV. En mn man neemt een half jaar lang ook een dag vrij in de week. Dan krijgt Jules wat meer aandacht als de baby straks wordt geboren.

Wat eten betreft wordt Jules nu wel een echte puberpeuter. Het gaat niet altijd meer vanzelf. Maar je kan er ook geen peil op trekken. eet hij de ene dag alleen de soep, de andere dag alleen zn vlees en weer de andere dag eet hij zn hele bord leeg en vraagt hij om meer. Zo lang hij genoeg drinkt, niet te veel snoept en vrolijk blijft vind ik het prima.

Het middagslaapje wordt hier steeds minder. Ivm mn eigen rust gaat hij nog wel iedere keer zn bedje in, maar de ene keer slaapt hij helemaal niet en haal ik hem er na een half uur/uur weer uit en de andere keer slaapt hij 3 uur en moet ik hem wakker maken.
Het ligt er ook wel aan wat we die ochtend hebben gedaan. Zo ga ik bijvoorbeeld iedere week met hem zwemmen. (Het is een echte waterrat, zonder bandjes, meer onder water als boven water....heeft hij van zn ouders) Na het zwemmen slaapt hij heerlijk!

Nou zou ik nog veel meer op kunnen schrijven, maar jullie hebben alvast weer wat te lezen!
Leuk ook om te lezen hoe het jullie allemaal vergaat!
Ik wens iedereen het beste voor 2009!!
Fijne jaarwisseling!!
Gr Antoi
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan