<p>We hebben het hier veel over onze kleintjes en onze zorgen daar over. Daarmee maakt dat ons al een ouder met het hart op de juiste plek. We willen het beste voor onze kindjes. Hoe zit het met jou? Als moeder of vader?</p><p>Na een pittige middag en nog dramatischer avond stond ik net tussen de vijf minuten klok (een time-out voor ons allen in een poging ons kleintje die veel te moe was te laten ontprikkelen en zelf in slaap te laten vallen) tranen met tuiten te huilen. In de keuken, hopend dat ze het niet zou horen (mijn vriend heeft avonddienst). Het absurde was dat ik het na vijf min weer moest afbreken om haar even te troosten. Daarna weer vijf minuten. Gelukkig viel ze toen snel in slaap en kon ik even los gaan.</p><p>Ik wentel niet graag in zelfmedelijden. Ik ben gewoon op. Moe van het zorgen voor iedereen behalve mijzelf. En staat er ook nog een verhuizing voor de deur. Dit weekend heb ik als verrassing een hotel geboek met een dinner in een restaurant waar mijn lief al heel lang naar toe wilt. We zijn sinds november niet meer samen uit geweest en hebben weinig echt tijd voor elkaar. Daarnaast een hoop te vieren. Oma past met alle liefde een nachtke op. Met onze dochter gaat het fantastisch (op de sprongen waar ze nu weer in zit na), we zijn sinds drie weken verloofd en gaan na de zomer trouwen en nu staat ons droomhuis op de stoep. Eindelijk meer ruimte.</p><p>Ik ben zo moe en geprikkeld dat ik bang ben dat ik niet gezellig ben tijdens deze verrassing. En dan staan de maandelijkse hormonen ook nog voor de deur ?</p><p>Op zulke momentem google ik naar een uitspraak van Rumag. En deze hielp mij om alles weer in perspectief te zien: " Zie je het even niet meer zitten? Bedenk dan dat er ergens een idioot staat te trekken aan een deur die je moet duwen'. Na een lachbui vol tranen heb ik besloten morgen echt even tijd voor mijzelf te nemen. Al werk ik momenteel niet. Ook dan is een time-out van huis, kind en verloofde belangrijk ? </p><p>Hoe kom jij dit soort momenten door?</p><p> </p>
Hoe gebruik jij humor om door een moeilijk moment te komen?
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Klinkt heel herkenbaar! Hoevaak ik mijn zoon wel niet huilend heb getroost.. Lekker tegenstrijdig. Ook hier staat vanalles voor de deur, ook leuke dingen, waar ik toch wel extra spanning van krijg. Combineer dat met een baby in een sprong, die verkouden is en momenteel veel spuugt en dan zijn sommige momenten gewoon niet leuk.
Als alles weer rustig is, bedenk ik altijd maar weer dat ik het geluk heb dat ik een kind heb dat ik kan en mag troosten. Lekker zweverig en zo ben ik eigenlijk helemaal niet, maar het helpt wel. En af en toe een grapje over onze zoon kan ook best. Verder app ik ook veel met een vriendin die een kleintje heeft. We hebben allebei niet de makkelijkste, rustigste baby's, dus dat is ook fijn.
Als alles weer rustig is, bedenk ik altijd maar weer dat ik het geluk heb dat ik een kind heb dat ik kan en mag troosten. Lekker zweverig en zo ben ik eigenlijk helemaal niet, maar het helpt wel. En af en toe een grapje over onze zoon kan ook best. Verder app ik ook veel met een vriendin die een kleintje heeft. We hebben allebei niet de makkelijkste, rustigste baby's, dus dat is ook fijn.
Delen met een vriendin is fijn. Dat mis ik wel...
En voor de momenten dat het weer zo ver is, een hand voor op je schouder en warme ?. Ook al zijn we niet de enige, het is fijn om te weten als iemand in gedachte naast je staat ?
En voor de momenten dat het weer zo ver is, een hand voor op je schouder en warme ?. Ook al zijn we niet de enige, het is fijn om te weten als iemand in gedachte naast je staat ?
Herkenbaar! Mijn dochter is 18 maanden... mijn man zit nu in het buitenland voor zijn werk. Gisteravond waren we laat thuis na een dag werken/kinderopvang. Allebei moe, zij natuurlijk huilen/drammen, ik geen geduld. Ik werd echt even heel boos op haar om iets onbenulligs. Ze schrok zo van me dat ze helemaal overstuur raakte. Ze kromp in elkaar, schouders schokken, bijna spugen van verdriet. Ik voelde me zooooo schuldig. Barstte in huilen uit en heb haar huilend getroost en almaar sorry gezegd. Toen ik zelf naar bed ging, had ik er nog last van. Gelukkig vandaag een heerlijke dag met haar gehad, ik hoop maar dat ze het vergeten is.. ik voel me er zo'n slechte moeder door!
Dus ja, herkenbaar.. ook al is ze geen ukje meer, er zijn nog steeds momenten dat het echt heel moeilijk is!
Ook ik heb geen vriendinnen in de buurt wonen met kleine kinderen. Ik ben voor de liefde van Utrecht naar Zeeland verhuisd. Gelukkig is mijn man ontzettend geduldig en kan hij bete met onze dochter dan ik op moeilijke momenten.. maarja, daar heb ik weinig aan als hij er niet is
Het helpt mij altijd om s avonds te kijken hoe lief ze slaapt, dan beloof ik haar dat ik de volgende dag weer heel goed voor haar zal zorgen en zeg ik sorry voor de momenten dat ik boos was of geen tijd voor haar had. De volgende dag begin ik weer vol liefde en geduld!
Dus ja, herkenbaar.. ook al is ze geen ukje meer, er zijn nog steeds momenten dat het echt heel moeilijk is!
Ook ik heb geen vriendinnen in de buurt wonen met kleine kinderen. Ik ben voor de liefde van Utrecht naar Zeeland verhuisd. Gelukkig is mijn man ontzettend geduldig en kan hij bete met onze dochter dan ik op moeilijke momenten.. maarja, daar heb ik weinig aan als hij er niet is
Het helpt mij altijd om s avonds te kijken hoe lief ze slaapt, dan beloof ik haar dat ik de volgende dag weer heel goed voor haar zal zorgen en zeg ik sorry voor de momenten dat ik boos was of geen tijd voor haar had. De volgende dag begin ik weer vol liefde en geduld!
[quote quote=10189432]Delen met een vriendin is fijn. Dat mis ik wel… En voor de momenten dat het weer zo ver is, een hand voor op je schouder en warme ?. Ook al zijn we niet de enige, het is fijn om te weten als iemand in gedachte naast je staat ?[/quote]
Snap ik. Ik ervaar dat ook echt als rijkdom. Maar ik vind dit forum ook altijd fijn, vooral 's avonds laat of 's nachts als het soms niet zo gaat als je wilt. Het doet toch altijd weer goed om te lezen dat je niet de enige bent, ook al gun ik iedereen dat 't perfect loopt hoor.
Hoe oud is jouw kleintje? Onze zoon is 5,5 maand. Ik merk dat hoe ouder hij wordt, hoe beter ik mijn eigen weg in 't moederschap vind (en steeds minder vaak zelf keihard sta mee te huilen).
Snap ik. Ik ervaar dat ook echt als rijkdom. Maar ik vind dit forum ook altijd fijn, vooral 's avonds laat of 's nachts als het soms niet zo gaat als je wilt. Het doet toch altijd weer goed om te lezen dat je niet de enige bent, ook al gun ik iedereen dat 't perfect loopt hoor.
Hoe oud is jouw kleintje? Onze zoon is 5,5 maand. Ik merk dat hoe ouder hij wordt, hoe beter ik mijn eigen weg in 't moederschap vind (en steeds minder vaak zelf keihard sta mee te huilen).
Ze is nu 14 en een halve week en zit duidelijk in de sprong van 12 weken (ze is drie weken te vroeg geboren). Ik heb gisteren toen ze eindelijk sliep nog een poosje naar haar gekeken en dan stroomt alles weer vol liefde.Mijn vriend is ook geduldiger met haar. Dat komt dat hij haar niet de hele dag heeft. Dat scheelt een hoop ?Ik was vooral ook erg moe. Kon vannacht redelijk doorslapen. Haar fles van 03u was voor mijn vriend en de volgende was al op zijn papadag. Het zal een hoop schelen als ze haar eigen kamer over enkele weken heeft. Deze ochtend is voor mijzelf. Me-time, naar de haptonoom en ff buiten frisse neus halen. Voek mij best opgesloten als je een hele week met je kind bezig bent. Kijk uit naar het moment dat we verhuist zijn en ik ook ruimte krijg om weer richting werk te kan gaan kijken. Al is het maar 1 of 2 dagen per week. 24/7 moeder zijn is duidelijk niet iets voor mij, hoeveel ik ook van haar houd.
In de documentaire ‘de roze dolk’ (wat gaat over het klaar zijn voor het ouderschap) wordt een keer gezegd dat het als ouder al prima is om een 6je te scoren (als je jezelf een cijfer zou geven Haha) want dan doe je het al goed! Dit heb ik gekeken tijdens mijn zwangerschap en denk ik regelmatig aan terug als je idd mee zou willen huilen met de kleine 
Alsof het universum heeft gezien dat ik op dit topic heb gereageerd... Gisteren en vandaag gaat echt alles wat ik doe op de een of andere manier mis. En de kleine man is sinds gisteren snip verkouden, hoest zichzelf wakker, koorts. Vandaag gaat het iets beter met hem en ik zag een doorgekomen tandje.
Ik heb veel aan de quote van Rumag gedacht, dat dan weer wel ;-) die docu ga ik kijken als ik ooit weer tijd heb :')
Ik heb veel aan de quote van Rumag gedacht, dat dan weer wel ;-) die docu ga ik kijken als ik ooit weer tijd heb :')