hoe help ik iemand met een Postpartum depressie (vermoedelijk)

Ladies, ik hoop dat iemand tips kan geven. Een vriendin heeft twee maanden voor mij een baby gekregen en ik vermoed nu dat ze depressief is. Dat klinkt meteen wel heel zwaar maar ik heb een beetje gelezen op Internet en ik herken toch wel wat symptomen. Het zo aan haar vragen lijkt mij niet zo’n goed plan? Ik zou haar zo graag willen helpen maar hoe? Ze sluit zich nl helemaal af voor mij. Ineens! We hadden nl onwijs goed contact de laatste maanden en nu laat ze niets meer horen. Ik maak mij echt zorgen! Een gezamelijke vriendin, waar ze wel contact mee heeft zegt dat ze niet depressief is... Het is zo moeilijk want ook aan die vriendin naar haar vragen voelde alsof ik haar verrade ofzoiets.


Liefs S.
 
Hoi,

Jij me mag mij wel emailen, ik heb hier zelf ook namelijk last van, en ik praat er liever via de mail over..

MissXZoethartje@hotmail.com

Groet zoethartje
 
Hey Lousje, lastige kwestie hoor!
Ik heb ook wel es het vermoeden gehad dat een vriendin een lichte vorm van PD had. Ik heb het haar wel gewoon op de man af gevraagd. Ze was namelijk midden op m'n verjaardag met een kamer vol visite heel agressief tegen haar baby omdat ie niet goed wilde drinken. De hele kamer was in shock. Ze belde me de volgende dag om haar excuses te maken en toen heb ik het haar gewoon gevraagd.
Ik heb haar  gezegd dat ze altijd bij me terecht kon  en dat ik haar wel heel eng vond met d'r kindje. Gelukkig was het blijkbaar een incidentje en is ze een super lieve moeder (een beetje te lief zelfs, haha).

Als ze niet voor je open staat kan je haar ook niet helpen helaas. Ken je haar man/vriend goed? Je zou het es met hem erover kunnen hebben. Maarja, dan kan zij jouw weer achterbaks vinden als ze dat te horen krijgt *zucht*. Moeilijk hoor!

Sterkte moppie, ben bang dat je aan mij niks hebt....

Liefs,

Tessie
 
...tuurlijk heb ik hier wel wat aan Tessie, alleen al om te horen dat het idd moeilijk ligt. Maar, hoe reageerde die vriendin dan? En had ze echt een depressie?
Het gaat hier echt om een van mijn beste vriendinnen en dus moet ik er wel zijn voor haar alleen heb ik het eventjes erg druk gehad met die kleine van mij. De weken vliegen voorbij en ik dacht, ze heeft het druk/zwaar. Maar nu ik alles op een rijtje zet, vertrouw ik het niet meer.

Alles goed bij jullie?
Hier wel hoor! Stijn heeft z’n eerste dag crèche overleeft... en z’n mamma ook een beetje, haha
 
dank je zoethartje, ik wacht eventjes volgende week af.
Het viel niet mee maar ik heb haar te pakken gekregen, volgende week komt ze met de kleine op bezoek. Ik kijk er naar uit! Btw, ze zegt dat alles goed gaat...

 
Hallo,

Ik heb het zelf gehad na mijn eerste kindje en mijn moeder is twee keer flink depressief geweest, dus ik kan er wel over meepraten.  Ik wilde toen het liefst altijd alleen zijn, dus snap ik best dat zij dat ook heeft.  

Ga in ieder geval met haar praten en kijk wat zij hierop zegt. Zorg dat ze dat hulp zoekt (via de huisarts) en ga desnoods zelf even langs de huisarts, die heeft misschien nog tips en kan misschien bij haar langs gaan om het erover te hebben.

Laat haar verder maar een tot op zekere hoogte met rust, want als je teveel gaat aandringen zal ze je misschien verder van je af duwen.

Ik heb toen via de huisarts zelf hulp gezocht en die heeft me toen doorverwezen naar de psychiater. Daar zijn we er achter gekomen dat ik ook een te snel werkende schildklier had over gehouden aan de zwangerschap en dat veroorzaakt ook vaak een depressie. Ik heb een jaar bij de psychiater en de internist gelopen en toen ging het allemaal weer goed.

Succes in ieder geval.

Groetjes,
Paula
 
Terug
Bovenaan