<p>Hoi mama’s,</p><p>Mijn dochter is nu 14 weken. Toen ze kleiner was had ze erg last van reflux, waardoor ze overdag voornamelijk in de draagzak sliep en ‘s nachts op mijn borst. Vanaf 9 weken kon ze beter op haar rug liggen en ben ik haar overdag steeds vaker in haar bedje gaan leggen. Op een gegeven moment deed ze al haar dutjes overdag in haar bed. Meestal sliep ze twee korte dutjes van 45 min en 2 langere van 1,5 uur. Helemaal zonder strijd ging dat niet. Ik lette op haar vermoeidheidssignalen en legde haar altijd volgens een vaste routine te slapen (gordijnen dicht, witte ruis aan, inbakeren, knuffelen, in bed leggen). Vaak begon ze tijdens de routine al te huilen, maar kreeg ik haar door rustig te sussen en haar op haar rugje te kloppen haar toch in haar bedje in slaap en sliep ze vervolgens dus goed. <br /><br /></p><p>Sinds een week lukt dat niet meer. Ze is een hele alerte en sociale baby en blijft liever gezellig doen dan dat ze aangeeft moe te zijn. Sinds twee weken vind ik het steeds moeilijker worden te zien wanneer het tijd is om haar te laten slapen. Ik probeer haar naar het einde toe van haar wakkertijd op een rustig plekje te leggen in de hoop dat ze het dan beter laat zien, maar soms gebeurt er helemaal niets: geen gaap, geen rode wenkbrauwen, niet staren, niets, totdat ze opeens begint te jengelen en het al te laat is. <br />Vervolgens lukt het dan niet om haar in haar bedje in slaap te krijgen, omdat ze te overstuur raakt als ik haar neerleg. </p><p>Nu ben ik van aanpak veranderd. Richting einde wakkertijd (beetje op de gok, omdat ze het dus niet goed laat zien) doe ik hetzelfde slaapritueel, maar hou haar vervolgens bij me, ipv in haar bedje te leggen. Maar ook dan valt ze niet rustig in slaap, maar begint hard te huilen... Soms duurt het wel twintig minuten voor ze in slaap valt. Soms nog langer. Wegleggen als ze eenmaal in een diepe slaap is lukt vaker niet dan wel, zodra ze in haar bedje wordt gelegd is ze weer klaarwakker. Vandaag bijna twee uur in de weer geweest om haar in slaap te krijgen, zonder succes. Man besloot haar in de draagzak te nemen. Zodra we haar uit haar inbakerdoek haalde en hij haar mee naar beneden nam, begon ze weer te lachen en te korten. Terwijl ze al drie uur wakker was. Dat moet oververmoeidheid zijn, toch? Het voelt zo tegenstrijdig haar in slaap te helpen, terwijl ze nog vrolijk oogt. </p><p>Nu slaapt ze al een paar dagen het gros van haar dutjes volledig bij mij op de arm. Op zich vind ik het niet erg om haar bij me te houden, ze is immers nog klein, maar door het huilen dat er aan vooraf gaat lijkt ze hier niet per se tevreden mee. Ook slaapt ze niet per se beter, ik heb het idee dat haar dutjes nu juist korter zijn dan toen ik haar nog in haar bedje in slaap kreeg. Voelt dus als een enorme stap terug, terwijl ik hoopte (verwachtte?) dat alles een stukje makkelijker zou gaan met 12 weken. Over twee weken begin ik weer met werken en gaat zij naar de opvang, wat ik nu best spannend vind. <br /><br /></p><p>De nachten zijn overigens ook rommelig. Ze komt meestal tussen elf en één en tussen drie en vijf voor een voeding, maar is tussendoor ook meerdere keren huilend wakker en heeft dan hulp nodig om weer in slaap te komen, wat met dezelfde strijd gepaard gaat. <br /><br /></p><p>Tips, ervaringen? Herkent iemand de moeite met het juiste moment herkennen om baby naar bed te brengen? En de twijfel of ze overprikkeld of wel gewoon vrolijk is? </p><p> </p>
Hoe helpen jullie je baby slapen?
- Onderwerp starter Gebruiker10255333
- Startdatum
Voor de duidelijkheid: ik ga er nu vanuit dat haar wakkertijd tussen de anderhalf en twee uur zit
Hier was de wakkertijd echt wel 2 uur op die leeftijd. Natuurlijk is elk kind anders. Maar ze is ondertussen al wel ruim 3 maanden en kan misschien al wat langer wakker zijn? Een keer huilen of gapen of piepen is niet altijd direct moeheid.
Mijn oudste dochter kon als newborn al ruim 3 uur wakker zijn, mijn jongste dochter slaapt altijd wat makkelijker en is eerder moe. Niet elk kind volgt de regeltjes..
Als je een half uur bezig bent om haar in slaap te krijgen, is ze niet moe genoeg lijkt me. Je kunt ze niet dwingen om te slapen omdat jij dat wilt.. ga lekker wandelen of kroelen ofzo. Slaapt ze ook niet goed met wandelen? Ik ging hier vaak 2x per dag een ronde wandelen en dan sliepen ze heerlijk in de wagen. Als ik 2 uur lang liep, sliepen ze 2 uur.
Maar slapen is altijd lastig hoor met baby's. Het veranderd ook zó veel de eerste 1-1.5 jaar. Steeds gaat het even goed en dan weer een periode wat minder. Soms slapen ze een paar weken door, en dan weer wekenlang niet. Dat is allemaal heel herkenbaar hier.. mijn jongste dochter is nu 12.5 maand en t is nog steeds wel eens gedoe met slapen, ook in de avond en nacht. Zo werkt het met baby's helaas
Zoek zelf je weg erin en doe wat voor jou goed voelt. Je kan het niet fout doen en ze gaat écht weer leren in bed te slapen als ze ouder wordt, dat gaat ze echt zelf aangeven hoor! Succes!
Mijn oudste dochter kon als newborn al ruim 3 uur wakker zijn, mijn jongste dochter slaapt altijd wat makkelijker en is eerder moe. Niet elk kind volgt de regeltjes..
Als je een half uur bezig bent om haar in slaap te krijgen, is ze niet moe genoeg lijkt me. Je kunt ze niet dwingen om te slapen omdat jij dat wilt.. ga lekker wandelen of kroelen ofzo. Slaapt ze ook niet goed met wandelen? Ik ging hier vaak 2x per dag een ronde wandelen en dan sliepen ze heerlijk in de wagen. Als ik 2 uur lang liep, sliepen ze 2 uur.
Maar slapen is altijd lastig hoor met baby's. Het veranderd ook zó veel de eerste 1-1.5 jaar. Steeds gaat het even goed en dan weer een periode wat minder. Soms slapen ze een paar weken door, en dan weer wekenlang niet. Dat is allemaal heel herkenbaar hier.. mijn jongste dochter is nu 12.5 maand en t is nog steeds wel eens gedoe met slapen, ook in de avond en nacht. Zo werkt het met baby's helaas
Zoek zelf je weg erin en doe wat voor jou goed voelt. Je kan het niet fout doen en ze gaat écht weer leren in bed te slapen als ze ouder wordt, dat gaat ze echt zelf aangeven hoor! Succes!
Helaas niet de gouden tip, maar wel heel veel herkenning in je verhaal. Mijn dochter is nu bijna 6 maanden en het is al een poos aan de gang. Zeker 2 maanden. Ik snapte haar helemaal, herkende de vermoeidheidssignalen, de wakkertijden kon ik aanhouden. En toen.. begon het gedoe in de avond. Ze is dan gerust al 5 uur wakker en kan dan nog liggen kletsen op haar speelkleed. Oververmoeid en hyperalert. Eerst dus alleen de avond en nu zijn vaak de slaapjes overdag ook een probleem. Waardoor ze nog vermoeider wordt en het inslapen een nog groter probleem wordt. Ik hoop dat iemand dé tip voor je heeft, de ga ik dan ook proberen
Succes, hou vol, het gaat over. Het is een fase. Heb nog twee kinderen en die slapen echt de hele nacht door, al jaren!!
Succes, hou vol, het gaat over. Het is een fase. Heb nog twee kinderen en die slapen echt de hele nacht door, al jaren!!
Nee in de wandelwagen slapen doet ze niet, helaas! Toen ze nog veel last had van haar reflux wilde ze er zelfs echt niet in liggen. Nu kunnen we wel met haar gaan wandelen, maar meer dan een hazenslaapje heeft ze nog nooit gedaan in de wagen. Ook in de auto valt ze niet meer in slaap. In de draagzak wel, daar kan ze uren in slapen, hebben we veel gedaan dus ook voordat ze ook fijn in haar bedje begon te slapen.
Als het zo lang duurt om haar in slaap te krijgen heb ik eerder de indruk dat ze oververmoeid is dan dat ze nog niet moe genoeg was. Ik probeer echt goed te kijken naar wat ze zelf aangeeft, maar lastig te interpreteren vind ik!
Als het zo lang duurt om haar in slaap te krijgen heb ik eerder de indruk dat ze oververmoeid is dan dat ze nog niet moe genoeg was. Ik probeer echt goed te kijken naar wat ze zelf aangeeft, maar lastig te interpreteren vind ik!
Onze dochter is door de kinderfysio getest dmv een sensory profile. Ze is een sensatie zoeker. Ze heeft ook flinke reflux gehad en geeft idd geen signalen van vermoeidheid. Ze is nu ruim 2 en doet dat nog steeds niet. Kan rustig tot 21u savonds met haar uit eten, ze wordt niet ongezelliger en ziet er niet moe uit.
Waar deze kinderen behoefte aan hebben is rust, reinheid, regelmaat. Dus eigenlijk doe je het niet verkeerd. Echter moet de regelmaat er echt in slijten, en dat gebeurt niet in een paar dagen, reken daar maar minimaal 2 weken tot een maand voor.
Dus zorg dat er een vaste slaaproutine is en volg die beide strak. Hoe lang de wakkertijd moet zijn is lastig, ik hield hierbij de gemiddelden aan. Want je kunt beter te vroeg op bed leggen dan te laat. Dan wordt het inslapen nog lastiger. En het is dus een verhaal van de lange adem, hou deze routine een tijd lang vol, na 2 weken zal je misschien voor het eerst effect zien. Wij hebben nog wel eens een moeilijke inslaapavond.
Ik weet het kan heel frustrerend zijn. Zeker omdat je kindje zal gaan huilen en je in het begin weinig effect ziet. Je krijgt dan toch de neiging om aanpassingen te doen, doe dat niet. Natuurlijk mag je je kindje troosten als het huilt. Mijn ervaring is wel dat fysiek troosten (uit bed halen, handje op de borst etc) averechts werkt. Je geeft je kindje dan weer prikkels en dat helpt hem/haar niet. Wat ik deed was naast mijn kindje gaan liggen op een matras, bij erg overstuur wel even handje op de buik maar zo kort mogelijk. Verder gewoon aanwezig zijn zonder contact te maken, dus ook niet aankijken. Elke dag ging ik iets meer op afstand liggen. Uiteindelijk kon ik wel de kamer uit gaan en ging ik wat rommelen in de buurt van haar kamer en werd ze daar ook rustig van.
Zoals je leest kost dit wel wat tijd. Wissel elkaar regelmatig af als het je teveel wordt. En mijn tips kunnen voor jou niet werken, blijf wel goed naar je kindje kijken. Als je begeleiding nodig hebt, het consultatiebureau kan je doorverwijzen naar bijvoorbeeld de kinderfysio.
Waar deze kinderen behoefte aan hebben is rust, reinheid, regelmaat. Dus eigenlijk doe je het niet verkeerd. Echter moet de regelmaat er echt in slijten, en dat gebeurt niet in een paar dagen, reken daar maar minimaal 2 weken tot een maand voor.
Dus zorg dat er een vaste slaaproutine is en volg die beide strak. Hoe lang de wakkertijd moet zijn is lastig, ik hield hierbij de gemiddelden aan. Want je kunt beter te vroeg op bed leggen dan te laat. Dan wordt het inslapen nog lastiger. En het is dus een verhaal van de lange adem, hou deze routine een tijd lang vol, na 2 weken zal je misschien voor het eerst effect zien. Wij hebben nog wel eens een moeilijke inslaapavond.
Ik weet het kan heel frustrerend zijn. Zeker omdat je kindje zal gaan huilen en je in het begin weinig effect ziet. Je krijgt dan toch de neiging om aanpassingen te doen, doe dat niet. Natuurlijk mag je je kindje troosten als het huilt. Mijn ervaring is wel dat fysiek troosten (uit bed halen, handje op de borst etc) averechts werkt. Je geeft je kindje dan weer prikkels en dat helpt hem/haar niet. Wat ik deed was naast mijn kindje gaan liggen op een matras, bij erg overstuur wel even handje op de buik maar zo kort mogelijk. Verder gewoon aanwezig zijn zonder contact te maken, dus ook niet aankijken. Elke dag ging ik iets meer op afstand liggen. Uiteindelijk kon ik wel de kamer uit gaan en ging ik wat rommelen in de buurt van haar kamer en werd ze daar ook rustig van.
Zoals je leest kost dit wel wat tijd. Wissel elkaar regelmatig af als het je teveel wordt. En mijn tips kunnen voor jou niet werken, blijf wel goed naar je kindje kijken. Als je begeleiding nodig hebt, het consultatiebureau kan je doorverwijzen naar bijvoorbeeld de kinderfysio.
Ons kleintje was ook een moeilijke slaper. 'Savonds sliep ze wel zelf maar overdag moesten we der altijd wiegen of in draagzak. Met 5 maanden werd het savonds ook ineens een ramp met neerleggen. Wij hadden van vermoeidheid een slaapcoach ingeschakeld. Wij kregen de training gecontroleerd huilen. Slaapritueel doen, neerleggen en toen was het in het begin huilen geblazen. Krijzen zelfs. Maar we mochten pas na 10 min naar binnen. Aai over de bol en trektouw muziekje aan en weer eens 10 min. Je legt dan het probleem bij haar. Zij wilt slapen, dus je geeft haar de kans het zelf te doen. Door na 10 min huilen een aai over de bol te geven en weer de kamer uit te gaan laat je haar weten dat je er gewoon bent maar ze het zelf moet doen. Op die manier is het ons gelukt. Ze slaapt zelfstandig zonder te huilen meer. Is best pittig in het begin, maar zeker waard. Hoe vroeger je er aan begint hoe beter. Anders kan je voor altijd het voor haar doen. Zelf een speen in der mond doen leren helpt er ook bij. Of wat hier boven al is geschreven. Hand op buikje leggen, zonder oogcontact te maken. Oh en een sprongetje of slaapregressie kan het slaapje ook roet in het eten gooien trouwens. ;-)) Maar je moet doen wat bij jullie past. Het is het proberen waard.