April 2016 missed abortion rond 8 weken, van te voren nog een goede echo gehad dus dat kwam uit het niets. Uiteindelijk curettage want kwam niet op gang. December 2016 weer zwanger maar het voelde niet goed, geen idee waarom. Twee dagen voor de eerste echo bloedverlies en bij de echo bleek t maar 4.5 weken terwijl ik al zeker weer 8 weken moest zijn. Paar dagen daarna kwam het opgang dit was eind januari 2017.April 2017 weer zwanger, maar door de miskramen had ik zoiets van jaja eerst zien en dan geloven, heel erg bang geweest dat het weer zou gebeuren. Pas rond de 25 weken had ik zoiets van deze keer gaat het goed, uiteindelijk is mijn zoon geboren met 40+5, januari 2018.
Augustus 2020 bleek ik weer zwanger, wederom bloedverlies en ik had al zoiets van ja daar gaan we weer ?. Maar het bleek een innestelingsbloeding, ik ben die zwangerschap denk ik nog wel banger geweest als bij de eerste. Uiteindelijk ingeleid met 41+1 op eigen verzoek want voor mijn gevoel ging er weer iets niet goed, wat bleek verminderd vruchtwater en in het vruchtwater gepoept.
Die onzekerheid en angst blijft na een miskraam altijd aanwezig, in meer of mindere mate maar kwijt raken zal je t nooit. Je moet weer gaan leren vertrouwen op je lichaam en dat is erg moeilijk, maar het komt wel goed!