Hoe is het nu, [bijna] een jaar later, met de vroeggeboren kindjes...

[Anoniem]

...en met de mamma’s?

De laatste tijd denk ik ‘er’ weer veel aan. Hoe ongelofelijk dankbaar we zijn dat Stijn er is. Het gaat hartstikke goed met hem. Tien maanden en alles ingehaald. Hij zit helemaal in het gewone schema. We gaan al tijden niet meer naar de kinderarts, die wilde Stijn pas vlak voor zijn verjaardag weer zien en ik ben benieuwd!
Aanvankelijk hoorde we veel verhalen over achterstand en eventuele problemen als hij ouder wordt maar nu denk ik dat we daar geen rekening mee gaan houden. Hij is een september-kindje dus op school wordt of de jongste of de oudste van de klas...

Wij (de pappa en ik) denken de laatste tijd veel terug aan de geboorte van Stijn. Wat er allemaal gebeurt is toen. Het is voor anderen misschien niet altijd te begrijpen maar we hebben best wat moeten verwerken, ook al is ‘alles goed gekomen’. Herkennen jullie dit gevoel?

En de toekomst hè? Op een dag een nieuwe zwangerschap, dat is mijn grootste wens en angst tegelijk...

Veel liefs!

ps. ik weet niet precies wie er te vroeg geboren zijn, maar er zijn er vast meer, igg een paar die ken.

ps.ps. Stijn is met 33 wkn geboren ivm Hellp

 

[Anoniem]

Hoi Toulouse,

Ik denk er ook nog met regelmaat aan terug, hoewel hier  niet bepaald een  vroeggeboorte (met 42 week en een dag werd ik ingeleid).

Julian heeft een rotstart gehad (apgarscore 1) en er werd ook gesproken over zuurstofgebrek. Mijn vriend zijn broertje is verstandelijk gehandicapt door zuurstofgebrek bij de geboorte, dus de schrik heeft er wel een tijdje ingezeten bij ons.
Maar gelukkig zagen we al vrij snel dat Julian zich prima ontwikkeld en eerlijk gezegd denk ik bijna nooit meer aan wat er toen gezegd is.
Ik merk wel, nu de eerste verjaardag er aan zit te komen, ik weer wat vaker aan vorig jaar terugdenk. Een beetje weemoed en een stukje verwerking denk ik.

Groetjes,
Ellen mv Julian

 

[Anoniem]

Ik dernk er nu ook meer aan, heb de bevallingsdvd weer bekeken en kijk zeker met gemengde gevoelens. Blij dat het uiteindelijk allemaal goed is gekomen, maar wat een spannende vervelende tijd dat is geweest, dat gevoel blijft. (marit is met 38 weken geboren na 11 dagen ziekenhuis ben ik ook ingeleid ivm Hellp) Gisteravond nog een heel gesprek gehad met mijn man, gewoon over die periode en de afgelopen 10,5 maand, denk dat dat ook zeker goed is, omdat uberhaupt de geboorte van je kind een enorme inpact heeft, laat staan als je een hele moeilijke start hebt gehad.

groetjes monique mv marit

 

[Anoniem]

Hoi Toulouse...

Jaja ook hier word er veel aan terug gedacht! Het is ook niet niks he! mijn muppie is ook al dik 10 maanden!! De kinderarts hoeven we ook alleen nog maar met haar 1e verjaardag te zien , en de fisyo zien we ook al maaaaaanden niet meer!
Ook lili is geboren met 33 wkn zwangerschap... met 31 weken lag ik met gebroken vliezen in het ziekenhuis...Een vreselijke tijd...Geen geboorte kaartjes af, veel onrust nog helemaal niks klaar..en dan lig je daar, ik mocht nog niet eens naar de wc toe...
Uiteindelijk toen de longetjes rijp waren is ook lili na een snelle bevalling van 4 uurtjes geboren score 10/10!! supppppper trots natuurlijk ... maar binnen 5 sec. pakte ze ze me uit handen en ook snel de couveuse in...Ook ik natuurlijk kolven kolven (ik herken in jouw verhaal heel veel als bij mij) en dan met 2 ml sloffend door 3 gangen naar de couveuse afdeling (ingeknipt tot aan mijn anus 3 rijen hechtingen)...waar ik me ook nog niet eens ECHT welkom voelde ...eigelijk meer zo van oh daar komt zei weer....en maar achter het glas kijken en kijken ..Ik kan nog steeds niet naar de couveuse afdeling in het ziekenhuis zonder in huilen uit te barsten...Vond en vind het echt verschrikkelijk! 13 daagjes heeft ze gelukkig maar in het ziekenhuis gelegen waarvan ik haar mischien nog geen 3 uurtjes in totaal in mijn armen heb gehad..voel me ook nog steeds vreselijk schuldig tegenover Lili...

Maar nu loopt ze vrolijk om de tafel , is ze nieuwschierig als wat...bebbelt ze me de oren van mijn kop en geeft me de hele dag kusjes....
Wat een wonder!!
stijn is van 8 september geloof ik he??Lili van 4 september!

Maar je schreef dat hij of de oudste leerling word of de jongste...
Bij ons in het dorp worden de schooljaren nu van januarie t/m december...dus zit ze er gelukkig lekker tussenin....

liefs lonneke

Oja en ik ben alweer dik 3 maanden zwanger Heb grote kan op weer een vroeggeboorte ben er wel heel bang voor , maar het weerhoud me niet om hierdoor niet meer zwanger te willen worden..gelukkig is het met Lili ook goed gekomen!!

 

[Anoniem]

Marissa is 5,5 week te vroeg geboren middels een keizersnede  ivm HELPP syndroom. Ze heeft 1 week in de couveuse gelegen en woog 2340 gram. Inmiddels is ze al weer bijna 1 jaar en groeit als kool. Ze doet het erg goed. Dinsdag moeten we weer naar het CB en ben benieuwd hoe zwaar ze is. Met mij gaat het ook wel goed, al zou ik aan de ene kant de zwangerschap graag weer over willen doen, maar dan "goed" zeg maar.

 

[Anoniem]

ja, dat herken ik dat je de zwangerschap ‘goed‘ wilt doen... ik heb het
gevoel het niet afgemaakt te hebben. En Stijn een soort van, aan z’n
lot over gelaten te hebben. Ik verheug mij op een volgende zwangerschap
al zit die er nog even niet aan te komen hoor.

Lonneke, wat heerlijk, alweer drie maanden. HOE GAAT HET???

Veel liefs allemaal!