hoe kom ik van die onzekerheid af ?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi allemaal ,

ik ben echt hopeloos , janneke is super zwanger , nu 6 weken ,
ze is moe , spuug misselijk af en toe .

maar ik ben zo onzeker en durf er maar niet aan toe te geven,  
ben zo bang voor een teleurstelling , dat er bijv is mis gaat ,  
ben achterlijk bezorgd , ik wordt een beetje gek van mezelf .

hoe kom ik hier vanaf , of hoe ga ik hier beter mee om ?
ben ik de enige die dit heb ?


groetjes J@@P  
 
Hi Jaap

je zou een boekkunnen halen bij de biep of boekhandel,ik heb een boek thuis speciaal voor aanstaande vaders

genaamd:

Vader worden zonder zorgen ./uzzi reiss&yvat reiss

daar staat veel in wat er allemaal gebeurd met je vrouw/vriendin en de zwangerschap
wat de invloed van hormonen kunnen zijn en heeel veeeel tips voor vaders

Dus het boek heeft een goede titel,
blijf positief dan zul je zien dat je haar ook beter helpt

succes en laat horen hoe het gaat

monique 33weken/1 dag
 
Beste Jaap,

Ik vind het wel lief hoor dat je je ze bezorgt maakt over je vrouw/vriendin.
Maar dit kun je beter niet doen. Je moet er juist van genieten, het is een hele byzondere tijd.
Een miskraam kun je nooit voorkomen, het helpt niet om 3 maanden stil op bed te blijven liggen bijvoorbeeld.
Ik heb wel eens gehoord dat het juist een goed teken is als de vrouw erg misslijk is en veel last heeft van de hormonen.
Zo blijkt wel bij een kennis van mij: Zij heeft 2 miskramen gehad (is 37 jaar) en is toen ook niet ziek geweest, ja de miskraam was absuluut geen pretje maar de tijd dat ze zwanger was had ze nergens geen last van. Nu is ze 20 weken zwanger, en hangt nog steeds iedere morgen bove de wc pot, ze is vresslijk misslijk geweest de eerste tijd, en het blijkt dat ze nu inverwachting is van een gezong kindje!!!

Dus maak je niet te druk, ga lekker van genieten en verwen je vrouw lekker dat is het enige wat je voor haar kunt doen.

Veel succes verder,
Groeten, Ris

P.s. over enkele weekjes zouden jullie naar de verloskundige moeten, kijk daar maar lekker naar uit.
 
Hoi Jaap

Jij zwangert echt mee!!! Hartstikke lief hoor!!!
Het is nu eenmaal een onzeker tijd die eerste 12 á 13 weken... het gaat vanzelf beter worden hoor!
Laat het over je heen komen, wees lekker onzeker en blij natuurlijk, praat er met Janneke over. Juist veel praten!
En....het zijn bakerpraatjes dat wanneer de vrouw misselijk, moe en ziek is dat het dan goed gaat!!! Ik had heel weinig symptomen, voelde me prima! En ik heb een hele goede zwangerschap gehad en nu een gezond kindje van 10 maanden. En ik ken ook genoeg verhalen van vrouwen die wel beroerd waren en toch een miskraam kregen. Het klinkt heel hard, wat ik allemaal zeg, maar het is wel de realiteit: je kunt het nergens aan af meten. MAAR: mijn boodschap is wel, blijf wel voor het grootste deel positief, meer kun je niet doen!

Groeten Titiana
 
Wat leuk, een man hier. Welkom!
Volgens mij zijn je zorgen niet meer dan normaal, maar wel vervelend. Maar zwangerschap en ouders worden is ook iets onzekers. Er zijn een heleboel sites waar je info kunt krijgen en verder kun je met Janneke en hier je zorgen delen. Ik vind ze tot nu toe heel herkenbaar.
Succes en een goede tijd gewenst.
greet (36+4)
 
Jaap,



 wees lief voor haar. Zorg voor kopjes thee met crackertjes op
bed, geef haar bananen las ze dat goed verdraagt (was bij mij de
oplossing bij mijn vorige zeer misselijke zwangerschappen)



Probeer je bezorgdheid te temperen. De spanning kan zo erg worden dat
Janneke juist nog misselijker wordt, of niet meer durft te uiten wat ze
voelt.

Zelf probeer ik mijn angst zoveel mogelijk buiten de deur te houden, ik
geniet van het idee weer zwanger te zijn. Een miskraam voorkom je niet
door angsten, en het klinkt heel hard maar als het misgaat is het dan
vroeg genoeg om je zorgen te maken.   Geniet van elkaar.



Kus

Miep

(ook zwanger van een 1 april grapje)

 
Hallo Jaap



Je zou eens met mijn man moeten praten, de hele dag door zegt  
hij, acht ik vind het nog niet leuk hoor het gaat toch mis, zo meteen
blijk je toch niet zwanger te zijn. Maar weet je wat, dat had hij ook
bij de eerste en na de eerste echo was het allemaal wel goed. Daarbij
tik ik dit bericht met een mooie blonde krullenbol op schoot, dus
helemaal goed gegaan.Ik begreep dat toen ook wel hoor want je ziet nog
niets.



Maar echt het gaat wel over.. en misschien moet je proberen om nu maar
even te wachten tot die eerste echo oid... je kunt er toch allemaal
niets aan doen..



Maar mij klinkt het niet nieuw in de oren hoor..



Groetjes Jip (nog geen maand getrouwd en toch al zwanger van de 2de)

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan