Hoe krijg ik hem zelf uit bed?

G

Gebruiker10098243

<p>Dit klinkt echt als een luxe probleem, maar hear me out. <br /><br /></p><p>Ons zoontje van 2, bijna 3, heeft al een paar maanden een groot bed waar hij in theorie zelf in en uit kan klimmen. In theorie dus. Hij wacht nog steeds ‘s ochtends tot wij hem er namelijk uit tillen en blijft een soort van jammeren en zielig doen als we dat niet doen en hem uitleggen dat hij het ook zelf kan doen! Alsof we hem vergeten. Ook al zeggen we 1000x bij de deur, klim er maar zelf uit, zelf doen, leuk!  Voorbeeld van echt nu: we zijn allebei sinds 7 uur wakker, nu een uur verder. Ligt nog steeds sneu in zijn bed. Ben al 5 keer in zijn kamer geweest. Hij is wakker en ligt te jammeren tot ik hem optil. Ik heb ook gewoon werk dus na 1.5 uur doe je dat uiteindelijk wel maar eens ja.<br /><br /></p><p>Er speelt mee dat hij een ongelofelijk ochtend humeur heeft. Die filmpjes van kinderen die springend klaar zijn om hun dag te beginnen? Nog nooit hier gehad. Het is vanaf moment 1 op eieren lopen, we zijn echt een soort prinsje Poetin op zijn wenken met handschoentjes aan het bedienen bijna. Beetje gokken wat hij wil (want hij zegt niks en is alleen maar kwaad), 1 verkeerd dingetje zeggen: ruzie. Hem direct of iets te snel uit bed optillen of het verkeerde ontbijt voorstellen: hoe DURVEN we?! Of aankleden omdat we nu toch echt moeten gaan en geen tijd meer hebben voor zijn getreuzel na 1.5uur: het is allemaal direct gekrijs en geblaf. Heel irritant. <br /><br /></p><p>Ik zeg elke ochtend dat hij ook zelf gewoon uit bed kan komen en naar papa en mama toe kan lopen. En het komt gewoon niet aan. Aargghhh. Ik ben er gewoon niet zo’n zin in. Überhaupt niet in dit gechagrijn (Ik heb wèl een leuke ochtend, dank u) maar ik ben ook zwanger en zie gewoon niet voor me hoe ik straks met twee kids zo’n ochtendfanfare rondom 1 persoontje met zijn wensen ga volhouden. Ik heb dan wel meer te doen. Dus wie o wie heeft de gouden tip? <br /><br /></p><p>ps. Als ik Google krijg ik vooral ‘hoe hou je je kind IN bed’ maar ja, dat is nou net niet het probleem.. luxe dus. Maar dit is ook echt echt echt irritant.</p>
 
Hier werkt negeren erg goed. Misschien altijd de meest vriendelijk oplossing maar het werkt wel. Dan komt hij wel hoor. Zeker met een 2e kind erbij kun je hem niet altijd de aandacht geven die hij wil. Laat hem lekker zelf even uitrazen.
 
Misschien een gekke vraag, maar als hij wakker is kun je hem toch zelf uit bed komen halen? Of is hij dan zo chagrijnig? Ik begrijp het niet helemaal.. Het lijkt me ook niet prettig als hij constant aan jullie bed staat toch?

Mijn dochter van nu 4 is ook nog nooit uit haar bed gekomen. Ik vind het wel fijn. Smorgens als ze uit bed wil roept ze ons en komen we haar halen.
 
Ik zie het probleem ook niet helder geloof ik. Onze zoon doet dit ook. Ik til hem uit zijn bed. Zet hem dan of bij ons op bed in het weekend of zet hem op de bank (mopperend). Waarom zou hij er zelf uit moeten komen? Kleine moeite toch? 
Ons tweede kindje komt eigenlijk nooit tegelijk dus dat probleem hebben wij hier in ieder geval niet.
 
Mijn oudste dochter is nu 4.5, slaapt sinds ze 2 jaar is in peuterbed. Ze komt er sinds haar 4e verjaardag zelf uit, eerder deed ze dat ook nooit. Ze bleef ook altijd wachten tot we haar kwamen halen. Zelfs nu ze 4.5 is, gaat ze er wel uit om te plassen maar gaat daarna braaf terug naar bed om te wachten tot haar wekkertje afgaat om 6.40.
Ik vind het wel fijn eigenlijk. Beter zo dan haar zusje, die met 2.5 jaar zelf uit haar ledikant klimt en soms midden in de nacht naast ons bed staat. Vreselijk vind ik dat.

Maargoed, ze heeft niet zo'n ochtendhumeur als je omschrijft bij jouw kindje. Dus ik vind het niet erg om haar even te halen en dan gaan we naar beneden of ze komt nog even in ons bed knuffelen.

Als hij wakker is en je roept en je haalt hem er direct uit, is dat dan goed voor hem? Of gaat hij dan ook mokken om iets?
 
Hier ook een peuter met ochtendhumeur ik laat haar rustig wakker worden tot half 8 dan zet ik haar kamerdeur open zeg dat ik wil dat ze naar beneden komt zo en ga dan in de badkamer een was aanzetten enz. Herhaal dat ik wil dat ze uitbed komt dan vraag ik of ze hulp nodig heeft of een knuffel wil dan ga ik naar beneden komt ze niet zelf dan haal ik haar 5 min later van boven geef hooguit een hand om de trap af te lopen hou dit nu al een paar weken vol en het gaat steeds beter ze heeft nu minder vaak driftbuien voor het ontbijt
 
Misschien heeft hij heel erg honger. Mijn zoon kan heel zeurderig en hangerig zijn, maar als hij dan eten op heeft is hij weer vrolijk. Hij heeft zelf dan niet door dat hij honger heeft. Soms weigert hij ook te eten, maar dan probeer ik hem toch over te halen. Het eten helpt echt.
 
Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet helemaal begrijp of ik nou zoveel frustratie lees in je bericht of dat je er echt gewoon geen zin in hebt. Het klinkt best wel hard rn onrealistisch wat je van hem verwacht. Nichtje van 5 blijft meestal ook liggen in bed omdat ze wilt knuffelen  daarom roept ze. Zoon van 2,5 in huis ook....
Misschien kan je in de ochtend wat meer de tijd nemen om samen wakker te worden. Bijv goedemorgen zeggen als je zijn kamer binnenkomen. De gordijnen open, kleertjes klaar leggen, vragen of hij lekker geslapen heeft en dan vertellen wat jullie gaan doen die dag. Daarna pas optillen knuffel en de dag starten. Later hem betrekken bij de routine met de baby. Het geklaag zou ik negeren want dat is idd dwingen en eisen. Succes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan