A
Anoniem
Guest
Hoi allemaal,
Ik ga toch maar eens poolshoogte nemen of ik nu echt zo'n deugniet als zoon heb of dat er nog meer van dat soort kindjes op deze aardbol rondlopen......
Zoals sommigen van jullie misschien wel vernomen hebben is onze Sven geen goede slaper. Hij is nu 8,5 maand oud maar ik kan me niet heugen dat er een nacht is geweest dat ik niet uit bed hoefde of in ieder geval niet wakker ben geworden van hem.
Menigmaal heb ik de hoop gehad dat het goed zou gaan want zodra Sven 's avonds rond 19:15 naar bed gaat, valt hij als een blok in slaap. Ook gisteravond ondanks dat hij aan het stoeien is met tandjes krijgen.
Ik ben maar 1 keer naar boven gelopen die avond om zijn speentje terug te duwen. De rest van de avond bleef de babyfoon rustig, geen blauwe lampjes die uitschoten dus ik had goede hoop.
Mamalief was zelf ook doodop want de nacht ervoor was het flink kassa omdat Sven koorts had van de tandjes of een mogelijke oorontsteking (gelukkig was dat niet het geval....). En dus ging mama (na al een flinke dut op de bank) op tijd naar bed. En wat denk je, zodra mijn hoofd het kussen raakte en ik de illusie had om lekker naar dromenland te gaan, begon meneertje te huilen! En zo gaat het dus elke keer. De hele avond is hij rustig en zodra ik naar bed ga (maakt niet uit hoe laat), is meneer het zat en zet hij het op een krijsen. Weg illusie, hallo blauwe lampjes van de babyfoon......
Hoe zou hij het toch voor elkaar krijgen om precies op dat moment te gaan huilen...... Ik kan niet wachten tot hij kan praten.... Dan heeft hij nog een hoop uit te leggen.....
Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
Ik ga toch maar eens poolshoogte nemen of ik nu echt zo'n deugniet als zoon heb of dat er nog meer van dat soort kindjes op deze aardbol rondlopen......
Zoals sommigen van jullie misschien wel vernomen hebben is onze Sven geen goede slaper. Hij is nu 8,5 maand oud maar ik kan me niet heugen dat er een nacht is geweest dat ik niet uit bed hoefde of in ieder geval niet wakker ben geworden van hem.
Menigmaal heb ik de hoop gehad dat het goed zou gaan want zodra Sven 's avonds rond 19:15 naar bed gaat, valt hij als een blok in slaap. Ook gisteravond ondanks dat hij aan het stoeien is met tandjes krijgen.
Ik ben maar 1 keer naar boven gelopen die avond om zijn speentje terug te duwen. De rest van de avond bleef de babyfoon rustig, geen blauwe lampjes die uitschoten dus ik had goede hoop.
Mamalief was zelf ook doodop want de nacht ervoor was het flink kassa omdat Sven koorts had van de tandjes of een mogelijke oorontsteking (gelukkig was dat niet het geval....). En dus ging mama (na al een flinke dut op de bank) op tijd naar bed. En wat denk je, zodra mijn hoofd het kussen raakte en ik de illusie had om lekker naar dromenland te gaan, begon meneertje te huilen! En zo gaat het dus elke keer. De hele avond is hij rustig en zodra ik naar bed ga (maakt niet uit hoe laat), is meneer het zat en zet hij het op een krijsen. Weg illusie, hallo blauwe lampjes van de babyfoon......
Hoe zou hij het toch voor elkaar krijgen om precies op dat moment te gaan huilen...... Ik kan niet wachten tot hij kan praten.... Dan heeft hij nog een hoop uit te leggen.....
Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007