Dag ladies,
Komende donderdag is het 11 weken geleden dat ik een "miskraam" heb gehad. Ik zet het woord tussen aanhalingstekens want het is allemaal nogal een vaag verhaal. Rond 1 november vorig jaar deed ik helemaal opgewonden een test: positief. En drie dagen later ging het mis... Een bloeding die meteen een week geduurd heeft, net als een menstruatie. Toch bleven de zwangerschapssymptomen aanhouden en dus heb ik maar eens contact gezocht met de verloskundige. Die raadde me aan om naar de gyneacoloog te gaan voor een echo, om zeker te weten dat alles weg, of juist niet weg was. Dus zo'n twee weken later lag ik bij die man en kreeg ik een echo. Stijf van de zenuwen en de hele dag al zo rillerig als een muis op sneeuw, maar goed, mijn man was gelukkig bij me dus dat was wel een geruststelling. De beste man ging kijken, en wij keken mee... Niets meer te zien; zei hij... Raar, mijn man en ik zagen alletwee wel degelijk iets! Toen wij hem ernaar vroegen werd hij een beetje onduidelijk; ja, er zat inderdaad wel een vlek, maar niet dit kon niet een zwangerschap zijn van de tijd dat ik zwanger had moeten zijn, ongeveer 8 weken. Maar wat was dat dan wel? Nou, zei hij, het kon duiden op een nieuwe zwangerschap, maar dit leek hem zeer onwaarschijnlijk, of er was sprake van een eisprong! Nou, ik stond met m'n oren te klapperen. Zo zat er niets, en zo zat er wel weer iets. Wat, was echter nogal onduidelijk. Anyway, hij wilde wel even een bloedonderzoekje doen om mij gerust te stellen, en om een zwangerschap uit te sluiten. Dus een kwartier later hebben ze me bloed afgenomen en woensdagmiddag kon ik bellen voor de uitslag. Woendsdagmiddag bel ik op. Krijg ik de assistente. Wat is de uitslag? Goed. Goed? Hoe bedoel je goed? Ben ik nou weer zwanger of niet? Hoe bedoel je zwanger? Nou, net zoals ik het zeg. Daar zou mijn bloed op getest worden. O, nou je bloed is helemaal niet getest op het HCG-Hormoon... ????? Niet getest?? De assistente in paniek, o, nou ben ik je papieren ook al kwijt, had ze hier toch ergens... Nou, ik bel je straks even terug, moet even met de gyn. overleggen. 5 Minuten later terug gebeld. Nou, er is waarschijnlijk sprake van een zwangerschap, je kunt je menstruatie binnen nu en 2 weken verwachten... 2 Weken later, niets... 3 weken later niets... Ik bel maar weer es. Gepikeerde assistente. Moet eerst maar es een test doen, mag ook wel in het ziekenhuis, mag ik zelf weten. Ze vraagt me nog: "je kunt toch ook wel later zwanger zijn geraakt??"Het fatsoen ontbrak haar. En nee, dat kon niet want ik had de weken na de echo géén seks gehad om de risico's te vermijden. Zelf een test gedaan en wat denk je? Vette +. Tot twee keer aan toe binnen 45 sec. uitslag. Nou gebeurde 2 weken terug iets raars... Ik voelde de baby!! Ja hoor, met 9 weken zeker!! En ik heb het kleintje de afgelopen weken nog een aantal keren gevoeld, gisteravond nog! Ik weer aan het terug rekenen. Als het nou niet een miskraam was, dan zou ik morgen dus 16 weken zijn. En anders donderdag pas 11. Toen ik het "trapje" of het "vlindertje" voelde, had ik dus 14 weken kunnen zijn! Jullie begrijpen dat de laatste maanden allesbehalve rustig zijn geweest. Wel of niet zwanger? En nu de vraag, hoe ver? Het wordt ons tweede kindje, dus in theorie zou ik het gevoeld kunnen hebben, maar ja,ik ben ook niet gek, en weet toch echt wel wat ik voel. Nou, a.s. woensdag voor het eerst naar de verloskundige, misschien kan zij me duidelijkheid verschaffen, en ik zal dan ook wel gauw voor een echo moeten. Dan weten we al veel meer. Voor nu, ik blijf nog maar lekker genieten van mijn "vlindertje", hoe ver ik ook mag zijn volgens de doktoren en artsen en weet ik wat voor wetenschappers. In ieder geval is èrgens een fout gemaakt, de vraag is alleen waar?
Groetjes Dominic
Komende donderdag is het 11 weken geleden dat ik een "miskraam" heb gehad. Ik zet het woord tussen aanhalingstekens want het is allemaal nogal een vaag verhaal. Rond 1 november vorig jaar deed ik helemaal opgewonden een test: positief. En drie dagen later ging het mis... Een bloeding die meteen een week geduurd heeft, net als een menstruatie. Toch bleven de zwangerschapssymptomen aanhouden en dus heb ik maar eens contact gezocht met de verloskundige. Die raadde me aan om naar de gyneacoloog te gaan voor een echo, om zeker te weten dat alles weg, of juist niet weg was. Dus zo'n twee weken later lag ik bij die man en kreeg ik een echo. Stijf van de zenuwen en de hele dag al zo rillerig als een muis op sneeuw, maar goed, mijn man was gelukkig bij me dus dat was wel een geruststelling. De beste man ging kijken, en wij keken mee... Niets meer te zien; zei hij... Raar, mijn man en ik zagen alletwee wel degelijk iets! Toen wij hem ernaar vroegen werd hij een beetje onduidelijk; ja, er zat inderdaad wel een vlek, maar niet dit kon niet een zwangerschap zijn van de tijd dat ik zwanger had moeten zijn, ongeveer 8 weken. Maar wat was dat dan wel? Nou, zei hij, het kon duiden op een nieuwe zwangerschap, maar dit leek hem zeer onwaarschijnlijk, of er was sprake van een eisprong! Nou, ik stond met m'n oren te klapperen. Zo zat er niets, en zo zat er wel weer iets. Wat, was echter nogal onduidelijk. Anyway, hij wilde wel even een bloedonderzoekje doen om mij gerust te stellen, en om een zwangerschap uit te sluiten. Dus een kwartier later hebben ze me bloed afgenomen en woensdagmiddag kon ik bellen voor de uitslag. Woendsdagmiddag bel ik op. Krijg ik de assistente. Wat is de uitslag? Goed. Goed? Hoe bedoel je goed? Ben ik nou weer zwanger of niet? Hoe bedoel je zwanger? Nou, net zoals ik het zeg. Daar zou mijn bloed op getest worden. O, nou je bloed is helemaal niet getest op het HCG-Hormoon... ????? Niet getest?? De assistente in paniek, o, nou ben ik je papieren ook al kwijt, had ze hier toch ergens... Nou, ik bel je straks even terug, moet even met de gyn. overleggen. 5 Minuten later terug gebeld. Nou, er is waarschijnlijk sprake van een zwangerschap, je kunt je menstruatie binnen nu en 2 weken verwachten... 2 Weken later, niets... 3 weken later niets... Ik bel maar weer es. Gepikeerde assistente. Moet eerst maar es een test doen, mag ook wel in het ziekenhuis, mag ik zelf weten. Ze vraagt me nog: "je kunt toch ook wel later zwanger zijn geraakt??"Het fatsoen ontbrak haar. En nee, dat kon niet want ik had de weken na de echo géén seks gehad om de risico's te vermijden. Zelf een test gedaan en wat denk je? Vette +. Tot twee keer aan toe binnen 45 sec. uitslag. Nou gebeurde 2 weken terug iets raars... Ik voelde de baby!! Ja hoor, met 9 weken zeker!! En ik heb het kleintje de afgelopen weken nog een aantal keren gevoeld, gisteravond nog! Ik weer aan het terug rekenen. Als het nou niet een miskraam was, dan zou ik morgen dus 16 weken zijn. En anders donderdag pas 11. Toen ik het "trapje" of het "vlindertje" voelde, had ik dus 14 weken kunnen zijn! Jullie begrijpen dat de laatste maanden allesbehalve rustig zijn geweest. Wel of niet zwanger? En nu de vraag, hoe ver? Het wordt ons tweede kindje, dus in theorie zou ik het gevoeld kunnen hebben, maar ja,ik ben ook niet gek, en weet toch echt wel wat ik voel. Nou, a.s. woensdag voor het eerst naar de verloskundige, misschien kan zij me duidelijkheid verschaffen, en ik zal dan ook wel gauw voor een echo moeten. Dan weten we al veel meer. Voor nu, ik blijf nog maar lekker genieten van mijn "vlindertje", hoe ver ik ook mag zijn volgens de doktoren en artsen en weet ik wat voor wetenschappers. In ieder geval is èrgens een fout gemaakt, de vraag is alleen waar?
Groetjes Dominic