Hoe los ik dit op???

A

Anoniem

Guest
Hoidiehoi!!

Stef kan zich nu al een aatal weken zelf optrekken om vervolgens langs alles hele stukken te lopen. Hartstikke geweldig en ik ben dan ook super trots, maarrrr Hij kan niet weer gaan zitten! Hij loopt nu al een tijdje mopperend om de salontafel heen, maar doet niet eens een poging om weer te gaan zitten. Terwijl hij wel degelijk wil!

Iemand tips hoe we dat moeten aanpakken??

Liefs Annet
 
Uhh, geen idee. Dean kan zichzelf optrekken zodat hij op z'n knietjes staat en verder komt hij niet. Hij kan wel zelf weer gaan zitten. Eerst moesten we hem helpen, maar later niet meer. Toen ging het vanzelf.

Groetjes,
Nelly.
 
Haha, Annet,

Zelfde vraag heb ik een aantal weken geleden gesteld, ik werd soms hopeloos van Tessa, overal gaan staan, maar dan niet terug gaan zitten! (ook dus in bed..)
Ongeveer 2 weken heeft het geduurd en toen had ze het door dat ze ook weer kon gaan zitten. Beetje oefenen met weer gaan zitten en dan enthousiast reageren als het met hulp weer lukt!
Alles komt goed!

Lisenka mv Tessa
 
Heerlijk hé die frustraties. Hier zijn we er gelukkig vanaf en hoop dat het zo blijft.
Bïj Yoëll hielpen we hem dan door het voor te doen. Hij wilde dan graag van de bank, maar zodra zn neus over de rand kwam begon hij te piepen, dus hem steeds omgedraaid en dan zeiden we; beentjes eerst en billen omhoog. Dat hebben we een paar dagen vol gehouden en nu klimt hij ook uit ons bed. Hij draait zich om, gaat met zn billetjes in de lucht en dan de beentjes een voor een naar achter laten zakken. Dan staat hij naast het bed, ligt helemaal in een deuk om zichzelf en zegt dan kááá (klaar)

Het duurt een paar dagen maar hij zal het snel door hebben. Succes met het frustokippie (hihi)
 
hallo

ik merkte soms bij mezelf dat ik te vlug "hielp" als iets haar niet lukte.
dan heb je de kans dat je het ze "makkelijk" maakt..
misschien een tip om ze maar even aan te laten modderen en pas te "helpen" als het na een tijdje nog niet lukt/ of natuurlijk zodra het gevaarlijk word...
Daniëlle had het ook met staan langs de tafel en "piepen" als ze het zat was.
telkens op en neer rennen is ook niks en liet haar dus opeens even zelf proberen. mama uit zicht van haar maar wel oplettend en dan lukte het opeens wel...mama's zijn natuurlijk heerlijk voor onze kroost, 1 piep en ze komen hahaha maar dat hebben ze soms iets te vlug door...
de trots die er vanaf straalt als het uiteindelijk wel lukt is natuurlijk schitterend hihi

Groetjes Veronique mv Daniëlle
 
Terug
Bovenaan