<p><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Hallo allemaal,</span><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Ik ben Roos, 28 jaar en samen met mijn man zijn we nu 2 jaar bezig om een eerste kindje te krijgen. We roken niet, drinken niet, en leven verder gezond. </span></p><p><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Toen het na een jaar niet lukte zijn we meteen naar de huisarts gegaan voor de start van enkele onderzoeken. Via de huisarts ben ik bij mijn gynaecoloog terechtgekomen, alle onderzoeken waren prima in orde, geen afwijkingen te vinden, ook niet bij mijn man. In juli 2021 heb ik een kijkoperatie gehad voor mijn eierstokken en eileiders en ook deze zag er keurig uit. </span></p><p><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Mijn gynaecoloog adviseerde me dan ook om tot het einde van 2021 gewoon te blijven proberen en mocht het in het nieuwe jaar (dus 2022) niet gelukt zijn, mocht ik opnieuw contact opnemen en dan zou er een vervolg procedure gestart worden. Prima, wij gingen er volledig voor. </span></p><p><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Nu februari 2022, nog steeds geen succes, dus vanochtend met goede moed terug naar mijn gynaecoloog. Hij vertelde ons "jullie enige twee opties voor ons zijn IUI en IVF" maar.....</span><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Op het moment dat we graag eerst IUI wilde aanhoren, omdat dit wat simpeler blijkt te zijn dan IVF, werd deze vruchtbaarheidsbehandeling al meteen in de wind geslagen door de gynaecoloog. Met deze behandeling ging hij niet akkoord, want het zou volgens hem niet helpen. De kans is namelijk even groot als dat we het thuis op de normale manier zouden proberen en werd dus afgestempeld met 'onzin' en om het maar geprobeerd te hebben was geen geldige reden.</span></p><p><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Blijft er dus als enige optie IVF over. We werden al meteen gewaarschuwd voor het intense traject, en we zullen waarschijnlijk niet eens worden aangenomen voor deze behandeling omdat je als vrouw drie jaar 'onvruchtbaar' dient te zijn. Nu heb ik ook gehoord dat IVF behoorlijk zwaar kan zijn en lang kan duren, maar is het daarom dan niet ook niet meer dan normaal om eerst IUI te proberen? Én pas als dit niet lukt kan er toch nog altijd gekeken worden naar IVF?</span></p><p><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Ik ben hier totaal niet bekend mee, maar ik werd echt enorm overdonderd door het botte gedrag van de gynaecoloog. Onze gevoelens deden er totaal niet toe. Wij willen gewoon alles doen om een kindje te krijgen, maar de meest gebruikte vruchtbaarheidsbehandeling (IUI) die ze zelf in het ziekenhuis bij mij in de buurt uitvoeren, zou voor mij dus volgens hem totaal geen nut hebben en dus ook niet het proberen waard. Waarom dan wel meteen alle hoop op IVF? Ja de kans is misschien wel groter, maar het proces is ook wel even wat gecompliceerder lijkt me.</span></p><p><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Mijn vraag is of dit wel normaal is, dat een gynaecoloog zomaar een optie mag afwimpelen zonder daar eigenlijk een logische reden voor te geven?</span><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><br style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;" /><span style="color: #222222; font-family: 'open sans', sans-serif; font-size: 13px; text-align: justify;">Nu zitten we weer thuis en zijn we weer terug waar we begonnen zijn. Met niks.. </span></p>
Hoe nu verder? Proberen zwanger te worden van ons eerste kindje
- Onderwerp starter raine
- Startdatum
Wat ontzettend vervelend zeg. Ik kan je niet helpen aan informatie, maar is het misschien verstandig om een andere arts te spreken of ergens een second opinion aan te vragen? Het is belangrijk om vertrouwen in een arts te hebben en voor jezelf ook een goede overweging te kunnen maken. Veel sterkte!
Raine wat een nare ervaring! Zo mag er met niemand omgegaan worden.. Helaas heb ik er zelf ook wel eens last van bij de fertiliteitskliniek. Niet iedereen is even aardig.
Ik ben benieuwd; heb jij wel klachten zoals bijv een onregelmatige cyclus? Dat kan ik namelijk niet uit je verhaal opmaken.
Zelf bleef bij mij na het stoppen met de pil mijn menstruatie uit. Ook kreeg ik weer last van acne. Vanwege vermoeden pcos toch op tijd aan de bel getrokken bij de huisarts. Die reageerde heel adequaat en stuurde mij meteen door voor een echo. Resultaat: niks aan de hand. Toen bloedonderzoek: ook niks geks. Ik was blij dat ik niks had, maar dit loste mijn probleem niet op. Ik kreeg provera voorgeschreven om een menstruatie op te wekken en dit zou een reset moeten veroorzaken. Uiteindelijk werkte dit ook niet en doorgestuurd naar de fertiliteitskliniek. Daar nieuwe echo, waar ik zei "maar die heb ik al gehad en alles was goed", wilde ze toch zelf even kijken. Na 2 seconden zei ze al "oh ik zie het al". Toch pcos! Ik vroeg ook hoe het kan dat een andere gynaecoloog dat dan gemist had. Toen zei ze ook "Ik doe niks anders en kijk hier anders naar dan gewone gynaecologen".
Wat kun je nou met dit verhaal?! Misschien heeft jou gynaecoloog het ook gewoon niet goed gezien! Ik zou zeker een second opinieonderzoek gaan vragen. Inmiddels zitten wij in een traject met ovulatie inductie en ik hoop ook dat het niet helemaal tot IVF gaat komen!
Ik ben benieuwd; heb jij wel klachten zoals bijv een onregelmatige cyclus? Dat kan ik namelijk niet uit je verhaal opmaken.
Zelf bleef bij mij na het stoppen met de pil mijn menstruatie uit. Ook kreeg ik weer last van acne. Vanwege vermoeden pcos toch op tijd aan de bel getrokken bij de huisarts. Die reageerde heel adequaat en stuurde mij meteen door voor een echo. Resultaat: niks aan de hand. Toen bloedonderzoek: ook niks geks. Ik was blij dat ik niks had, maar dit loste mijn probleem niet op. Ik kreeg provera voorgeschreven om een menstruatie op te wekken en dit zou een reset moeten veroorzaken. Uiteindelijk werkte dit ook niet en doorgestuurd naar de fertiliteitskliniek. Daar nieuwe echo, waar ik zei "maar die heb ik al gehad en alles was goed", wilde ze toch zelf even kijken. Na 2 seconden zei ze al "oh ik zie het al". Toch pcos! Ik vroeg ook hoe het kan dat een andere gynaecoloog dat dan gemist had. Toen zei ze ook "Ik doe niks anders en kijk hier anders naar dan gewone gynaecologen".
Wat kun je nou met dit verhaal?! Misschien heeft jou gynaecoloog het ook gewoon niet goed gezien! Ik zou zeker een second opinieonderzoek gaan vragen. Inmiddels zitten wij in een traject met ovulatie inductie en ik hoop ook dat het niet helemaal tot IVF gaat komen!
Hmm. Second opinion is altijd mogelijk dus daar zou ik voor gaan. Het klinkt alsof deze arts vooral aan zijn patiëntmanieren moet gaan werken, over zo'n onderwerp zo bot praten, dat is gewoon niet oké. Hij moet het uitleggen op een manier dat jullie het snappen.
Maar, ik denk dat de gynaecoloog inhoudelijk wel een punt kan hebben hoor. Menstrueer je helemaal niet, of? IVF is voor zover ik weet over het algemeen idd effectiever bij PCOS, dus er zijn argumenten om daarvoor te gaan. Het is altijd hoe jonger hoe beter (dus hoe eerder je start hoe beter). Ik zou vragen naar percentages, hoevaak is IUI succesvol bij PCOS? Dat laatste verschilt ook per vrouw want klachten kunnen variëren. Dus misschien is het bij jouw soort klachten idd wijs om naar IVF uit te wijken. Wij zijn geen artsen, het kan heus een goede overweging van de arts zijn en ook kloppend zijn, ook al is het naar om te horen. Een traject van IUI met een zeer lage slagingskans is toch ook zeer belastend, ook mentaal, ook fysiek, ook al is het wat minder "heftig" dan een IVF-traject.
Maar, ik denk dat de gynaecoloog inhoudelijk wel een punt kan hebben hoor. Menstrueer je helemaal niet, of? IVF is voor zover ik weet over het algemeen idd effectiever bij PCOS, dus er zijn argumenten om daarvoor te gaan. Het is altijd hoe jonger hoe beter (dus hoe eerder je start hoe beter). Ik zou vragen naar percentages, hoevaak is IUI succesvol bij PCOS? Dat laatste verschilt ook per vrouw want klachten kunnen variëren. Dus misschien is het bij jouw soort klachten idd wijs om naar IVF uit te wijken. Wij zijn geen artsen, het kan heus een goede overweging van de arts zijn en ook kloppend zijn, ook al is het naar om te horen. Een traject van IUI met een zeer lage slagingskans is toch ook zeer belastend, ook mentaal, ook fysiek, ook al is het wat minder "heftig" dan een IVF-traject.
Bedankt voor jullie reacties Ik heb geen last van een onregelmatige cyclus, eigenlijk altijd tussen de 26-28 dagen, heb ook nooit problemen gehad met mijn menstruatie.
Ik heb wel een tijdje ovulatietesten gebruikt, maar daar moest ik maar mee stoppen zei de gynaecoloog, want daar werd ik "niet sneller zwanger van" en PCOS is ook niet aan de orde bij mij.
Wij zijn dus ook van plan om voor een second opinion te gaan en afwachten wat hier uitkomt. Blijf het vreemd vinden dat een gynaecoloog IUI als een onzin behandeling neerzet. Als hij duidelijke redenen en argumenten geeft, prima, maar hier kunnen wij helemaal niks mee en vooral omdat het bij ons nogal onverklaarbaar is waarom het niet lukt op natuurlijke wijze.
Ik heb wel een tijdje ovulatietesten gebruikt, maar daar moest ik maar mee stoppen zei de gynaecoloog, want daar werd ik "niet sneller zwanger van" en PCOS is ook niet aan de orde bij mij.
Wij zijn dus ook van plan om voor een second opinion te gaan en afwachten wat hier uitkomt. Blijf het vreemd vinden dat een gynaecoloog IUI als een onzin behandeling neerzet. Als hij duidelijke redenen en argumenten geeft, prima, maar hier kunnen wij helemaal niks mee en vooral omdat het bij ons nogal onverklaarbaar is waarom het niet lukt op natuurlijke wijze.
Jeetje wat een botte gyneacoloog. Ik snap dat je daar niet echt vertrouwen in hebt! Ik zou zeker een second opinion aanvragen! Alleen al om het feit dat je dan misschien uitkomt bij iemand die beter bij je past qua communicatie.
Kan natuurlijk best dat die gyneacoloog gelijk heeft, maar het gaat er ook om hoe je wordt begeleidt en als ik het zo hoor is dat redelijk grof. Ik ben natuurlijk geen arts dus kan alleen spreken uit mijn ervaring die ik heb opgedaan in de 2,5 jaar om een kindje te krijgen.
IUI heeft volgens mij inderdaad een lager percentage van slagen, zeker als er 'niks mankeert' dan zijn de kansen geloof ik maar weinig hoger (dacht 10%) dan thuis zelf proberen. Als er echt iets 'mis is' zoals onregelmatige cycli / weinig (goed) zaad van de man dan is IUI zeker wel een aanwinst, omdat het iets oplost wat er mist bij de man/vrouw.
Of het specifiek in jullie geval dus echt niks zou toevoegen kan ik niet zeggen uiteraard, maar je verdient een normaal gesprek en fijne begeleiding
hetzij d.m.v. een second opinion of een andere gyneacoloog.
Kan natuurlijk best dat die gyneacoloog gelijk heeft, maar het gaat er ook om hoe je wordt begeleidt en als ik het zo hoor is dat redelijk grof. Ik ben natuurlijk geen arts dus kan alleen spreken uit mijn ervaring die ik heb opgedaan in de 2,5 jaar om een kindje te krijgen.
IUI heeft volgens mij inderdaad een lager percentage van slagen, zeker als er 'niks mankeert' dan zijn de kansen geloof ik maar weinig hoger (dacht 10%) dan thuis zelf proberen. Als er echt iets 'mis is' zoals onregelmatige cycli / weinig (goed) zaad van de man dan is IUI zeker wel een aanwinst, omdat het iets oplost wat er mist bij de man/vrouw.
Of het specifiek in jullie geval dus echt niks zou toevoegen kan ik niet zeggen uiteraard, maar je verdient een normaal gesprek en fijne begeleiding
hetzij d.m.v. een second opinion of een andere gyneacoloog. Bedankt allemaal Iedereen is het er dus er wel over eens dat zijn manier van communiceren niet bepaald normaal is.
Wij gaan in ieder geval voor een second opinion en dan hopen we dat wij daar wat vriendelijker en behulpzamer te woord worden gestaan. Hulp met wat meer uitleg en wat in ons geval het beste is.
Het is en blijft tenslotte een behoorlijk gevoelig onderwerp voor mensen die moeite hebben met kinderen krijgen.
In ieder geval bedankt en sterkte aan iedereen die dit leest (mochten jullie in een soortgelijke situatie verkeren)
Wij gaan in ieder geval voor een second opinion en dan hopen we dat wij daar wat vriendelijker en behulpzamer te woord worden gestaan. Hulp met wat meer uitleg en wat in ons geval het beste is.
Het is en blijft tenslotte een behoorlijk gevoelig onderwerp voor mensen die moeite hebben met kinderen krijgen.
In ieder geval bedankt en sterkte aan iedereen die dit leest (mochten jullie in een soortgelijke situatie verkeren)
Dit is inderdaad niet netjes.
Niet hetzelfde verhaal, maar ik heb wel PCOS, en na een aantal maanden medicijnen geslikt te hebben om een eisprong te krijgen was ik helaas nog niet zwanger.
In principe was ik met die medicatie net zo vruchtbaar als ieder ander.
Wij mochten toen starten met IUI. Er was verder niks aan de hand met het zaad van mijn man en met de medicatie die ik had was ik gewoon vruchtbaar.
Nu bleek ik net die maand zwanger, dus uiteindelijk niet gedaan.
Maar mijn punt is, ze wilde het bij ons wel eerst proberen, dus waarom bij jullie niet?
Sterkte!
Niet hetzelfde verhaal, maar ik heb wel PCOS, en na een aantal maanden medicijnen geslikt te hebben om een eisprong te krijgen was ik helaas nog niet zwanger.
In principe was ik met die medicatie net zo vruchtbaar als ieder ander.
Wij mochten toen starten met IUI. Er was verder niks aan de hand met het zaad van mijn man en met de medicatie die ik had was ik gewoon vruchtbaar.
Nu bleek ik net die maand zwanger, dus uiteindelijk niet gedaan.
Maar mijn punt is, ze wilde het bij ons wel eerst proberen, dus waarom bij jullie niet?
Sterkte!