Hoe reageren jullie op iemand die wel zwanger is???

Hallo dames,

hoe reageren jullie als er in je directe omgeving alweer iemand zwanger is? In onze vriendenclub zijn 5 stellen zwanger, op het werk 2 kamergenoten en ook nog eens 2 buufjes. Natuurlijk ben ik heel erg blij voor iedereen, maar zodra ik de sleutels in de voordeur steek heb ik een flinke huilbui. Hebben jullie hier ervaring mee? Mijn lief is vaak weg voor zijn werk, dus ik kan het ook niet altijd meteen bij hem kwijt. Wat doen jullie hiermee, iemand anders in vertrouwen nemen?

liefs flowerpower
 
Hoi,

Ik heb het ook, in de ruim anderhalf jaar dat wij bezig zijn, zijn er zo veel mensen zwanger geworden en sommigen waren nog zwanger toen we begonnen en zijn nu weer in verwachting. Ikl vind het oo erg meoilijk, met name als het in mijn dichte vriendenkring zit. Ik vertel het ze eerlijk dat ik wel blij ben maar dat het ook gemengde gevoelens geeft. Dan kunnen ze er rekening mee houden met hun zwangerschapsverhalen.

Als het verder weg staat, bijv. niet directe collega's dan vertel ik het niet.

Maar t blijft moeilijk.
gr.
Wenser

 
Hi flowerpower,

Ik denk dat dit voor ons allemaal 1 van de moeilijkste dingen is. Vooral omdat je het vaak ook totaal onverwachts te horen krijgt. Bij ons is het al een paar keer op een feestje openbaar gemaakt en dan is wel je avond verpest. Je kunt dan nergens met je emoties naartoe want je wilt niet dat iemand het merkt. Ook als al je collega's om je heenstaan en je man is niet in de buurt kan je het bij niemand kwijt.

Ik heb zelf wel baat bij dit forum moet ik zeggen. Hier hoef je je niet te schamen voor je gevoelens. Want hoewel iedereen altijd hard roept dat ze het zo leuk vinden voor een ander weet ik bij mezelf dat je het vaak helemaal niet zo leuk vindt voor een ander op dat moment. Je denkt eerder, gvd, waarom wij niet en waarom hebben zij dit wel verdiend.

Sterkte verder, is er bij jullie al een oorzaak bekend?
 
hoi flowerpower,

Het is zeker een moeilijk moment.Je wordt op dat moment zo met de neus op de feiten gedrukt.
Ik heb nu heel veel mensen in nabije omgeving vrienden,collega's die zwanger zijn of inmiddels bevallen.
Iedere keer vind ik het weer even moeilijk.
Ik merk dan dat ik een soort van jaloers ben (terwijl ik dit normaal nooit ben)maar ik heb dan zoiets hallo ik was eerst aan de beurt.
Nu weer iemand in de buurt die na 1maand zwanger raakte.Nou ik was zo verdrietig.Natuurlijk ben je blij voor diegene,maar had echt zoiets van hallo dit is niet eerlijk wij zijn 21/2 jaar bezig.
Veel mensen in onze omgeving weten van onze situatie dus ik praat er veel over.Heb ik wel moeten leren hoor,want eerste maanden kon ik dat niet.Nu pas laatste tijd kan ik goed praten zonder te huilen.
Maar het blijft heel naar.

gr suusje
 
Hey flowerpower,

Ja, zeker een van de moeilijkste dingen...het is een erg dubbel gevoel vind ik. Erg moeilijk om mee om te gaan en bij mij zijn het ook vaak vlagen dat ik er heel moeilijk mee om kan gaan.
Op het moment heb ik 4 (!) zwangere schoonzussen en mn naaste college en meerdere vrienden van ons die wel zwanger zijn.
Bij ons weet onze naaste familie het, maar verder hebben we het niet veel mensen verteld. Het lucht wel heel erg op, als mensen er vanaf weten en je er ook met hen over kan praten.
Ik heb ook niet echt veel mensen waar ik er verder mee over praat, schoonmfamilie is er niet echt heel open in en mn eigen familie woont ver weg....
vind ook wel troost op dit forum daarin, maar soms maakt het het juist ook weer moeilijk doordat je er nog meer mee bezig bent.
n eindje verderop in dit forum staat ook n onderwerp zoals deze, dus kun je verder lezen :)

sterkte
Sparkle
 
Hai!

Het is inderdaad ongelooflijk lastig. Maar ik voel me toch altijd, heel oprecht, blij voor diegene die wel zwanger zijn. Hun wens komt uit en dat is voor hen geweldig!

Het klinkt misschien stom, maar als het een goede vriendin van je is, die zwanger is, kun je het misschien tegen haar ook zeggen dat je het best lastig vindt. Dat je heel blij voor haar bent, maar dat ze het je maar moet vergeven wanneer je niet continu in de jubelstemming met haar bent. Deel vooral je gevoel...

Laatst zag ik een collega met een pasgeboren babietje. Echt een popje. Dus ik stond het kindje te bewonderen en een beetje mee te spelen enzo... Zegt een andere collega tegen de moeder "Pas maar op hoor! Je bent 'm zo kwijt! RJ neemt 'm zo mee!". Dit natuurlijk voor de grap. Toen zei de collega (moeder) tegen mij "Tsja, maak er zelf maar eentje!!!". Auw. Ik zei toen "Daar doe ik ook erg mijn best voor". Toen was het stil en merkten ze dat die opmerking van de moeder misschien niet zo heel gepast was in alle omstandigheden.

Afijn, het feit was wel dat ik een beetje mijn verdriet had geuit en ik voelde me iets opgelucht.

Heel veel sterkte!

X RJ.
 
Jeetje wat ene rotopmerking is dat dan. Hoewel zo n persoon het niet kwaad bedoelt. Ik let tegenwoordig echt op, vraag neit zo snel of mensen bezig zijn, omdat ik nu weet hoe lastig die vraag te beantwoorden is als je al anderhalf jaar wacht.

Over jouw mening ben ik het helemaal eens. Ik heb echt gemerkt dat als je er gelijk bij zegt dat je blij bent voor ze maar dat je er heel dubbel in zit vanwege je eigen verdriet, dan letten mensen heel erg op over wanneer en wat zij aan je vertellen. Ik heb in alle gevallen direct gezegd dat ik wel betroken wil blijven en dat ze nieuwtjes gewoon moetne blijven delen, maar dat ik af en toe niet zo spontaan zal reageren. Dat helpt echt wel!

gr.
Wenser
 
Hallo meiden,

helaas heb ik negatiefe ervaring met dit onderwerp.
Mijn toen beste vriendin raakte zwanger na 1 maand stoppen met de pil.
Ik was heel blij voor haar,maar ook verdrietig.Dus dubbel gevoel omdat ik ook zo graag zwanger wilde worden.Ik heb dit toen ook benoemd bij haar.Ze leek het aan het begin te begrijpen,maar op een gegeven moment vond ze toch dat ik niet genoeg interesse toonde.Terwijl dit van mijn inziens totaal niet het geval was.Zij vond dat ik er meer om moest vragen en begreep niet dat het pijnlijk was voor mij.
Zij wilde continu het gevoel met mij delen.

Uiteindelijk dan ook flinke bonje hierover gehad.Je leert je vrienden dan wel kennen zeg maar.

Je hoopt altijd dat mensen je begrijpen,maar sommige mensen die niet in zelfde situatie zitten snappen niet dat het vreselijk moeilijk is.
Zij denken dan alleen aan zichzelf en blijven er over door praten.Ze snappen niet dat ze jou er dan verdriet mee doen.

Gr Suusje
 
Terug
Bovenaan