Hoe snel mag je weer...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,

Sinds een paar dagen lees ik mee van het forum. Ik ben Em, 32 jaar oud en heb nog geen kinderen. Ik heb een paar maanden geleden een mk gehad, maar ga het nu voorzichtig aan weer proberen.

Na de curettage vroeg ik de gyn hoe snel we weer een poging zouden mogen doen. Zijn antwoord was dat het kon zodra de bloeding van de curettage gestopt was. Later heb ik van iemand anders gehoord dat  de gyn haar adviseerde minstens een half jaar  te wachten omdat de kans  in die eerste maanden veel groter is om weer een mk te krijgen.  

Als ik de lijst zie, valt me op dat meerdere van jullie na de mk stevig klussen, snel weer zwanger zijn, maar opnieuw een mk krijgen.  Ik ben benieuwd of anderen ook het advies hebben gehad om een een half jaar te wachten?  

Groetjes, Em
 
 
Hi Em,

Ik heb ook gehoord dat je meestal een maandje moet wachten.
Zoals je misschien weet heb ik al 3 miskramen achter de rug. Tussen de 1e en 2e zat 9 maanden dus ik denk niet dat het half jaar echt een versachil maakt.
Tussen de 2e en de 3e  zat maar een maand maar ook hier ging het mis.
Ik denk dat het belangrijkste is dat je er zelf weer aan toe bent.
Ik ga nu wel meewerken aan een progamma in het AMC en als het goed is kom ik onder behandeling van de miskraam specialiste in Nederland. Ik doe dit natuurlijk ook voor mezelf maar ook om misschien een steentje bij te kunnen dragen aan de oorzaak van een miskraam.

Groetjes,

Corina
 
Hai,

Ik heb vorig jaar 12 juli ook een miskraam gehad.
Na de curretage werd mij toen verteld dat ik moest wachten tot me volgende menstruatie en dan kon ik gewoon weer gaan proberen.
Ik ben begin oktober weer zwanger geraakt en ben nu bijna 27 weken zwanger.
Dus een half jaar is volgens mij niet de tijd dat je hoeft te wachten.
Misschien als je graag wat zekerheid wil hebben moet je het eens aan je huisarts vragen want ik kan begrijpen dat je hier erg onzeker van wordt.

Ik wens je heel veel geluk en wens je een gezond kindje toe!!

Groetjes van Astrid
 
Hoi Em,

Ik  heb 18 + 21 maart een curretage gehad,  21 maart nog een keer omdat ik krampen en koorts kreeg en op de echo was de baarmoeder niet leeg. De gyn. heeft me verteld als ik weer zwanger wil worden de eerste menstruatie moet afwachten. Ik hoefde niet een half jaar te wachten.

Succes en groetjes van Monique.
 
Hoi!

Bedankt voor jullie reacties. Ik moet ook zeggen dat ik me ook niet een half jaar in heb kunnen houden voor  een nieuwe poging. Mij veeeel te lang! Maar ik was wel benieuwd naar de adviezen die jullie gekregen hadden.

Jeetje Monique, dat is  nog maar heel erg kort geleden. Trek je het allemaal een beetje?
Corina, veel  sterkte  in het AMC. Goed dat je meewerkt eraan, want het lijkt me niet heel prettig al die onderzoeken. Maar ik hoop dat het wat voor je oplevert en hopelijk binnenkort een goede zwangerschap.
Astrid, ik ben een beetje jaloers dat snap je wel, maar het geeft wel moed. Geniet lekker van je zwangerschap.

Groetjes,
Em
 
Hoi Em,

Ik  hoop dat je wat aan het berichtje hebt, ik heb ook wel eens gehoord dat mensen niet eens een menstruatie hebben gehad en gelijk zwanger zijn. Voor mijzelf  vind ik het fijner als dat wel zo is want dan weet ik ook dat mijn lichaam op bepaalde dingen  goed heeft gereageerd en de gyn zei eerst de 1e menstruatie afwachten.  Ik heb nu nu 3 keer een miskraam gehad en heb het soms erg moeilijk. Vooral omdat het bij mij zolang duurt voordat ik zwanger ben en als het dan zo is gaat het mis ( 11e week). Ik heb een hele week in het ziekenhuis gelegen ik heb nog een dag na de 2e curretage een laparascopie gehad omdat mijn koorts hoog bleef. Alles was inwendig in orde, geen verklevingen of endometriose . Ik heb in 5 dagen 3 keer een narcose gehad en dat is wel teveel van het goede. Lichaamlijk gaat het de goede kant op en de rest heeft tijd nodig. Ik probeer postitief te blijven en vaak lukt dat ook wel. Ik kan wel meedoen aan een chromosonenonderzoek maar omdat ik al een gezonde zoon heb van 7 willen wij dat niet. Ik kan wel heel goed begrijpen als andere mensen dat wel willen.

Ik hoop voor je dat je gauw zwanger bent en je wondertje   in je amen kan sluiten en nogmaals geloof in jezelf en in jullie wonder.

Veel liefs van Monique.
 
Hoi Monique,

Jeetje wat pittig wat je te verstouwen krijgt. Drie keer een miskraam is afschuwelijk, maar de laatste dan ook nog op zo'n nare manier. Kan me goed voorstellen dat het af en toe erg moeilijk is om positief te blijven denken.  Hoewel het je verdriet van je verlies niet wegneemt,  vergeet niet om toch ook te genieten van je zoon. Heel veel sterkte  met het verwerken.  Hou je taai!

Liefs,
Em
 
Hoi meiden,
Wat me in eerste instantie altijd weer verbaasd is hoeveel mensen hiermee te maken krijgen en dat er toch ook nog wel wat in de doofpot gestopt wordt. jammer, want praten erover helpt!

Daarom schrijf ik hier ook maar m'n verhaal:

31-10-2002: miskraam 1 (spontaan)
25-12-2002: miskraam 2 (spontaan)
22-04-2003: miskraam 3 (spontaan)

Hierna  gebeurde er niets en na 6 weken maar eens de huisarts bezocht. Ik was alweer zwanger en was niet eens ongesteld geweest tussendoor! Wow! Onder controle bij de gynaecoloog. Echo met 7 weken, met 9 weken en met 12 weken. Alles leek perfect dus hingen we de vlag voorzichtig uit.
En op 26-01-2004 kregen we een helemaal gezonde zoon!

Ik heb 10 maanden borstvoeding gegeven en geen anti-conceptie gebruikt. Met 9 maanden was ik de BV aan het afbouwen, 1 keer ongesteld geweest en joepie! Ik werd die maand  weer zwanger!
Met 12 weken kregen we een echo. Het kindje  bleek met 9 weken overleden en zweefde wat doelloos rond in mijn baarmoeder. Verder was alles gewoon doorgegaan: aanmaak vruchtwater, groei placenta etc. Dat was slikken! Nog een week op een spontane miskraam gewacht maar toen werd het te gevaarlijk en moest ik een curretage ondergaan. Dat was op 10-12-2004. Inmiddels hebben we een verhuizing achter de rug (01-02-2005)  en zijn we weer toe aan een nieuwe zwangerschap.

Natuurlijk... ik heb allerlei onderzoeken aangeboden gekregen om te kijken wat er nu mis gaat bij ons. Ik hou het zelf echter nog steeds op "dikke pech" en hoop dat ons zoontje snel een broertje of zusje krijgt! Hij is trouwens te bewonderen op http://justus.roelinda.nl.

Dus voor allemaal: de moed er in houden! Veel blijven praten erover en elkaar ondersteunen met onze verhalen! Je staat er niet alleen voor!

Veel liefs,
Roelinda.




 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan