Hoe snel pakken jullie alles weer op?

Hoi Hoi,

Ik heb even een vraagje...
Lana is nu 1 week en 2 dagen oud. Sinds 2 dagen sta ik er weer alleen voor met de kinderen. (8 jr. 6jr. 4jr en Lana)
Mijn man werkt in de horeca en is dus va een uur of 1 s'middags tot s'avonds laat weg. Ik sta dus gewoon alweer te wassen, op te ruimen, te koken, de kinderen te vermaken ga zo maar door. Het enige wat ik niet doe is wat zwaarder huishoudelijk werk zoals stofzuigen of dweilen.
Soms heb ik het idee dat het me wel een beetje te veel wordt.
Als ik s'middags maar even lekker kan rusten dan heb ik net genoeg energie om door te gaan tot 20.00 uur. Dan liggen de 3 oudste erin maar kun je mij bij elkaar vegen. ha ha ha.
Wat doen jullie allemaal al zoal? Misschien moet ik mezelf even streng toespreken dat het nu eenmaal zo is en dat er vanzelf een tijd komt dat ik me wat beter ga voelen.
Ook kan ik niet wachten om er lekker op uit te gaan. Zijn jullie allemaal al weg geweest met jullie kleintje? Lana is nog niet op het geboorte gewicht dus daar wilde ik even mee wachten.
Ben benieuwd naar jullie verhalen.
Groetjes mama van Rayen, Milan, Roos en Lana
 
Het is natuurlijk heel lastig om rustig aan te doen met meerdere kinderen.
Heb je geen mensen in je omgeving doe af en toe willen komen om de kindjes te vermaken zodat jij ff lekker kan rusten of dat ze je helpen met huishouden!

Toen luuk bijna 2 weken was zijn wij wezen wandelen hij zat toen op zijn geboortegewicht en kon zich heel goed warm houden wel hadden we nog een kruik in de kinderwagen maar achteraf was dit niet nodig geweest hij was zo warm.
Nu is hij bijna 3 weken en gaan we lekker overal met hem naartoe ook zijn we nog veel thuis omdat ik nog erg moe ben.


succes en hopelijk kan je ergens nog genoeg rust pakken zodat je goed hersteld.
 
Ik denk dat je zelf het beste weet wanneer je weer fit genoeg bent om je dagelijkse ritme te herpakken. Ik heb zelf ook nog 2 andere jongens rondlopen, waarvan de oudste naar school gaat. En die zal wel gehaald en gebracht moeten worden, dus na 2 weken zat ik al weer aardig in mijn oude ritme. Wel pak ik overdag nog een rustmoment en probeer ik de avonden veel vrij te houden. Voor het kraambezoek houden we 1 avond in de week vrij en de zaterdag- en zondagochtend. Verder geeft mijnl ichaam heel goed aan wanneer het even genoeg is geweest.

Kun je niet 's middags een momentje rust inplannen? Je oudste 3 kinderen zijn dan naar school. Het hoeft niet lang te zijn, maar een powerdutje kan je misschien net dat extra beetje energie geven. Of de kids voor de tv en jij ernaast op de bank/

In ieder geval heel veel succes ermee!
 
Hoi,
Vigo is nu 13 dagen en ik kom nog helemaal nergens toe! Mijn bekkeninstabiliteit is ook nog ver van over helaas, dus dat werkt ook niet echt mee. Ik heb ook nog een zoontje van 2 en ik merk wel dat je met je eerste kindje veel meer bezig was met je 'kraamtijd' dan met je tweede. Nu heb ik de mazzel dat mijn man 4 weken vrij is en dus reuze veel kan helpen. En onze oudste gaat regelmatig een paar uurtjes naar opa's en oma's en af en toe uit logeren. Ik merk dat ik die rust echt nog nodig heb! Je bent toch 9 maanden zwanger geweest en bent bevallen. Daar ben je niet binnen 2 weken van herstelt! Ik zou als het een beetje kan toch proberen wat rustiger aan proberen te doen, want je hebt grote kans dat je jezelf anders over een paar weken flink tegen komt!
Maar ik weet dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. hoe deed je dat na je vorige bevallingen?
liefs, mar
 
Hoi hoi,

Bedankt voor jullie reactie's
@ marjolijn25: Toen ging het echt een stuk makkelijker. Toen liep ik na 2 weken alweer vrolijk op het winkelcentrum. En toen had ik natuurlijk ook elke keer een kind minder. Bij de oudste had ik alle tijd voor de baby en waren er nog geen andere kinderen die verzorging nodig hadden. Bij de 2de had ik het makkelijker omdat de oudste gewoon een heel makkelijk kind is die ik rustig met een knutselwerkje aan tafel kon zetten als ik druk was en bij de 3de voelde ik me na de bevalling zo goed dat ik gelijk de draad weer had opgepakt. Ik denk ook dat het te maken heeft met mijn verkoudheid die maar niet over wil gaan. Ik hoest me eigen een ongeluk (al meer dan 4 maanden!!) en heb een hardnekkige neusverkoudheid die maar aan blijft houden. Daar krijg ik natuurlijk ook geen energie van.
Maar, ik moet gewoon de rust pakken waar die te pakken is en vooral proberen te genieten van deze tijd. Ik heb het al 3 keer eerder mee mogen maken en ik weet hoe snel het gaat en hoe je dan af en toe nog kan verlangen naar de tijd dat ze zo heel klein zijn.
Groetjes!!!!
 
Ik ben te koppig om mijn rust te pakken en krijg dan geregeld te horen dat ik 2 weken terug een operatie heb gehad en ik gewoon rustig aan moet doen. Vriendlief is doordeweeks er niet en kan gewoon geen tijd vinden om rustig aan te doen. Vandaag dan ook echt instortdag verjaardag van vriend geviert en ben echt kapot mijn darmen en maag zijn van slag en heb ook nog eens enorme hoofdpijn. Maar als moeder kun je dus niet ziek zijn en zal ik ook gewoon doorgaan.
 
Nou. als ik al jullie verhalen lees, heb ik het best wel makkelijk. Ons meisje slaapt sowieso s nachts heel goed, 1 keer wakker, meestal rond 4 - 5 uur voor voeding, dan tegenwoordig weer slapen tot 8 uur ofzo. Dus de rust krijgen we s nachts (gelukkig)....

Overdag wat moeilijker, maar ik ga lekker wandelen en dan slaapt ze ook 1,5 uur. Avonds is wel altijd een drama, maar dit gaat tegenwoordig beter.

We hebben gewoon een kroelkipje, ze wil graag bij ons zitten overdag en s avonds.

Dus mijn huishoudelijke taken gaan meestal wel goed, alleen koken is altijd moeilijk, want dan is Maud altijd aan het dreinen........
 
Hallo Mama van ramiro

kwam even spieken vanaf het mei2012 forum: zo'n hoesje dat maar niet overgaat en waarbij je jezelf een ongeluk hoest lijkt mij niet niks, misschien heb je wel kinkhoest? Mijn schoonvader heeft het ook en die blijft maar hoesten.
 
Terug
Bovenaan