Hoe verder na curettage? (Mola zwangerschap gehad)

<p>Na midden januari 3 positieve zwangerschapstesten te hebben gehad was afgelopen maandag dan de eerste echo van ons eerste kindje. Helaas bleek het om een mola zwangerschap te gaan en moest ik gecurreteerd worden. Dit gebeurde afgelopen dinsdag. Alles heel heftig en ging heel snel. Zusters, broeders, dokters en gynaecologen waren allemaal super lief. Van de ingreep geen last gehad (kreeg voor 3 dagen declovenac mee) maar gewoon heel erg verdrietig. Ik zou nog na kunnen vloeien en dit heeft zo'n 2 dagen aangehouden. Donderdag helemaal niets en opeens savonds hele heftige krampen waar ik snachts nog een aantal keer wakker van werd en ook diarree had. Vrijdag alleen nog maar krampjes gehad en nu merk ik weer een kleine vloeing. Zou dit mijn menstruatie kunnen zijn dat weer op gang komt? Zijn er meerdere dames hier die een mola hebben gehad? Hoe gaan jullie hier mee om?</p><p>Xx</p>
 
Hey Bachatalove,
Ik vind het vreselijk voor je dat je dit hebt moeten doorstaan. Ik ben ook blij om te horen dat je meteen voor een curretage bent gegaan want ik heb exact het zelfde mee gemaakt en ik heb toen gekozen voor de abortuspillen.
Natuurlijk ben ik niet oprecht blij maar je hebt je heel veel pijn, tijd, en hartbreuk voorkomen. Ik heb vanaf het moment dat ik wist dat het een mola zwangerschap was, bijna 6 maanden moeten “bevallen” van de vruchtzak. Uiteindelijk ben ik ook voor een curretage moeten gaan omdat ik zwak werd door het bloedverlies. Je zal nog zeker even kunnen vloeien maar na dat dit is opgehouden krijg je de maand er op je eerstvolgende menstruatie.
Een heel proces dat hoe je het went of keert enorm verdrietig is. Het komt heel sporadisch voor zoals ik heb begrepen, en het goede nieuws is dat de kans dat je het weer kan krijgen bijna nihil is. Het is niet dat als je het eens hebt meegemaakt dat er een kans is om het nogmaals mee te maken. (Dit kan iedereen overkomen).  Hier was ik namelijk enorm bang voor. 
Dat je het nu hebt meegemaakt wilt absoluut niks zeggen over je vruchtbaarheid en je moet het eigenlijk zien als een foutje in het aanmaken van het DNA. Sterker nog, toen ik na deze molazwangerschap weer voor de eerste keer geslachtsgemeenschap had, ben ik ben meteen aangeteld. En alles was gelukkig goed.
Het is een vreselijke ervaring, en het doet veel pijn aan je hart, maar het heeft niet zo moeten zijn en ook voor jou zal de zon gaan schijnen. Ik wens je heel veel sterkte en geluk. ?
 
Lieve stinkiebaby,
Wat verschrikkelijk om te moeten lezen dat het bij jou allemaal zo gelopen is. Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het is om 6 maanden te moeten doorstaan wat jij hebt moeten doorstaan. Hoe lang is dit geleden voor jou? Ik kan me namelijk niet herinneren dat ik een keuze kon maken uit curettage of een abortuspil. Er werd mij gewoon verteld dat het door middel van een curettage weg werd gehaald.. Ben je inmiddels al wel mama en heb je nog veel last gehad van de nasleep? Er is mij namelijk verteld dat er zeker nog wat controles gaan plaatsvinden en dat ik zelfs bij mijn volgende zwangerschap als een havik in de gaten gehouden zal worden.
Wat jij zegt, het doet zeer zeker heel veel pijn aan onze harten. Ik ben vooral bezig met het van me af te schrijven en praten helpt heel veel. Gelukkig is de VK vandaag langs geweest om te praten en dat hielp gelukkig goed. Ze legde mij ook dingen uit die ik nog niet Wist en geeft het zeker meer rust om er meer en meer over te weten te komen. 
Ik hoop van je te horen.
Groetjes, Lianne.
 
Zo verdietigv. Ik heb een partiële mola zwangerschap gehad. Uiteindelijk ben ik met 15 weken bevallen en heb ik een curettage gehad voor de placenta die niet kwam. Ik vond het traject erna super zwaar. Iedere keer bloedprikken om te kijken of de hcg waardes goed daalden. Pas als de waarde 0 is mag je weer zwanger worden .Dit vond ik echt slopend! Uiteindelijk was ik na 3 maanden schoon en daarna na 5 maanden weer zwanger. Nu voor de tweede keer gezond zwanger! Dus uiteindelijk komt het vast goed, maar het is echt zwaar. Ik heb ook hulp gezocht bij een psycholoog/ ondersteuner en heb hier heel veel aan gehad. 
Super veel sterkte en hopelijk mag je in de nabije toekomst een gezond kindje dragen .
 
Hoi MarBosch, 
Het is erg heftig allemaal.. vooral omdat het zo weinig voor komt. Aan iedereen die ik het vertel, niemand weet wat het is. Slopend om alles elke keer uit te leggen dus zeg in sommige gevallen dat het "gewoon" een miskraam was. Ik merk dat ik heel veel moeite heb met het woord "pech".. schijnt dat dat met een mola nogal graag gebruikt word. "Gewoon pech".
Ik zie heel erg op tegen alle testen die in de toekomst komen gaan. Morgen moet ik weer bloed prikken en dinsdag een afspraak over de uitslag daarvan. Inmiddels ben ik 5 dagen verder en is bijna alles weer normaal. Ik had eerst nog erg veel last van mijn borsten maar dat is nu ook weer zo goed als over.
Fijn om te horen dat bij jou alles goed is gekomen en dat je hulp hebt gezocht en nu bijna 2 gezonde zwangerschappen verder bent! Mijn werk is gelukkig ook super begripvol en geeft me alle tijd en ruimte. We zullen dinsdag afwachten met kijk op de toekomst. Hopelijk ligt het in de kaarten voor ons.
Bedankt voor je reactie.
Xxx,
 
Pech is een stom iets. Ook al is het wel waar, je hebt er niets aan. Neemt je onzekerheid niet weg en wie zegt dat na deze 'pech' alles wel goed komt? Tuurlijk probeer je daar op te vertrouwen, maar ergens blijft de angst. Heel begrijpelijk! Bij mij snapte ook niemand de impact, vooral niet van het traject erna. 
Als je meer wilt weten of er verder over wil praten dan hoor ik het wel. 
 
Hallo!!
sorry het klinkt heel raar maar ik ben heel blij om een lotgenoot te hebben gevonden! Wat een vreselijke rollercoaster hè? 
Ik heb exact hetzelfde verhaal, 7 januari was mijn eerste dag van het cyclus en bij de eerste echo hoopten we onze kleine wurm te zien maar helaas met spoed naar het ziekenhuis, veel onderzoeken gehad vorige week en afgelopen vrijdag de curretage gehad. 
Hoe voelt jouw buik? Ik heb nog steeds last van bloedverlies en mijn buik voelt erg beurs aan. Ik ben vooral erg vermoeid van de hormonen en narcose, hoe ervaar jij dat? 
 
Hee meiden,
hier nog een lotgenoot. Ik heb net het nieuws gehad dat ik een mola zwangerschap had. Bij 8 weken en 4 dagen is het hartje gestopt. Daarna gelijk gecuretteerd. 
Ik moet zeggen dat ik het erg zwaar mee heb. Altijd kern gezond geweest. Na een jaar niet zwanger worden naar de gynaecoloog, blijk ik pcos te hebben. Uiteindelijk een half jaar later eindelijk zwanger! En nu een miskraam en ook nog een mola zwangerschap.
ik vind het heel eng allemaal. Ben heel bang dat de mola blijft groeien en dat ik aan de chemo moet. Mn waarde was eerst 103000 en vorige week 868. Vandaag weer bloed wezen prikken en morgen krijg ik de uitslag.
hoor graag hoe het bij jullie verder gaat. Veel sterkte met alles!
 
Terug
Bovenaan