Hoe vinden jullie jezelf als moeder???

A

Anoniem

Guest
Ik had het als vraag gesteld bij het spelletje, maar ik vond het wel leuk om van jullie te horen hoe jullie als moeder zijn.. Streng? Of juist " een watje" ?
Ik ben ondertussen al bijna 3 jaar moeder. Tim is dus bijna 3, en Jesse is nu ruim 5 maanden. Ik vind het heel belangrijk dat mijn kinderen plezier hebben in het leven en er word hier dus heel wat afgelachen in huis. Ik speel ook heel veel met ze, maar vind het ook belangrijk dat ze zichzelf kunnen vermaken..
Ik heb soms wel eens het idee dat ik misschien wat streng ben (qua speelgoed opruimen, netjes aan tafel wachten tot we klaar zijn met eten, dank je wel zeggen als hij wat krijgt, enz. ), maar er is ook wel veel ruimte voor kattekwaad, waar hij dan ook zeker gebruik van maakt..
Ik knuffel heel veel met ze, en voor het slapen gaan vertel ik ook altijd dat ik heel veel van ze hou (van daar tot hier zeg ik dan, en als ik hier zeg begin ik te kietelen.. Lachstuipen tot gevolg hahahaha..)..
Nou dat was het zo'n beetje denk ik..
Gr. Anne-Marie
 
Je klinkt als een leuke moeder! Ik hoop ook zo te zijn, maar Vera is pas 4,5 maand dus kan er nog weinig van zeggen  
 
Wat een moeilijke vraag om te beantwoorden zonder ervan te gaan blozen.

Eerlijk gezegd vind ik mezelf een goede moeder (zo, dat is eruit!). Mijn dochter is nu ruim 3 en is een heerlijke meid. Er mag veel hier in huis, maar de dingen die niet mogen, mogen ook écht niet. Doordat we daar altijd heel consequent in zijn, pikt ze dat ook goed op.
Ik vind zelfstandigheid erg belangrijk. Dat heeft een beetje met mijn ziekte te maken (ik ben reuma patiente). Ik laat haar dus veel zelf doen. Ze is nu al een heel zelfstandig meidje. Dat kreeg ik ook te horen op de peuterspeelzaal.
Verder ben ik ook een gekke moeder. We kunnen vreselijk dollen en lachen met elkaar. Ik speel heel graag met haar mee, maar vind het ook heerlijk als ze zichzelf amuseerd (kan ze ook prima).
Het heeft ook vast met haar karakter te maken, maar Eva is een vrolijke, open, beleefde en ondernemende peuter (die ook écht wel haar buien heeft hoor!). We vinden haar tot nu toe 'goed gelukt'.

Hoe het met onze Bas zal gaan, moet de tijd leren.

Ik hoop dat als mijn kinderen later groot zijn, ze altijd bij me durven komen met wat ze bezig houdt. Ik heb zo'n band met mijn ouders. Ik wist dat ik altijd bij ze terecht kon. Natuurlijk heb ik geheimen voor ze gehad en heb ik dingen gedaan die ze niet zo leuk vonden (want ik ben een lastige puber geweest), maar ik wist dat er niks 'te erg' was om met ze te bespreken.

Groetjes,
Karin

PS: Soms zou ik best wel eens in de toekomst willen kijken..........
 
Wat een leuke vraag!!

Feline is nu bijna 7 maanden dus ik heb nog niet veel ervaring wat betreft streng moeten zijn, maar toch.
Ik vind mezelf tot nu toe een goede moeder.
Feline kan heel goed zelf spelen en samen lachen en spelen kan ze ook. Als ik haar op de creche ophaal krijg ik of mijn man de liefste blik van de hele wereld!!

En ik zie dat ze er gelukkig uitziet!

Ik ben wel van plan haar best streng op te voeden net als An, en wat is eigenlijk streng? Als je je kind netjes op wilt voeden en er wel af en toe ruimte is voor kattekwaad, maar er ook geluisterd moet worden, vind ik dat niet streng.

Ik wil geen kind waaraan ik me zou ergeren als ik niet de moeder zou zijn. Heb ik heel vaak in de supermarkt en ik zou het zo erg vinden als Feline zo zou zijn.

groetjes Mariska
 
Hoi,

wij kregen vroeger vaak te horen dat we erg streng zijn voor onze kinderen. Zelf vind ik het niet streng maar gewoon duidelijk. Ze weten precies waar ze aan toe zijn en ik merk vooral bij de oudste dat hij daar heel erg baat bij heeft. Nu de oudste twee wat groter zijn en bij andere kinderen gaan spelen en bij familie gaan logeren krijgen we regelmatig te horen dat ze zo beleefd zijn en goed luisteren. Als de juf wat vraagt zegt de oudste netjes ja juf. Met twee woorden spreken vind ik belangrijk. Verder kunnen ze goed zelfstandig spelen en ruimen ze hun eigen rommel op. De oudste twee zijn nu zeven en vijf jaar oud en kunnen zich zelf prima aankleden en uitkleden. Ik zoek altijd een shirt en broek uit en hun pakken elke morgen zelf een stelletje ondergoed en sokken die bij hun kleding passen. Verder kunnen ze zelf brood en drinken klaar maken. We hebben ze aangeleerd om hun brood netjes te snijden, omdat ik het echt een rotgezicht vind als mensen aan de eettafel hun brood dubbelvouwen en uit de hand eten. dat doen we als we gaan picknicken. Ook leren ze steeds beter om met conflicten om te gaan. Ze proberen dingen met praten op te lossen. Omdat de oudste verbaal een stuk sterker is als zijn broertje wil de middelste nog wel eens een dreun uitdelen maar daar wordt aan gewerkt. We blijven nog genoeg tegen dingen aan lopen maar daar leren we mee om gaan. Ik zeg weleens dat we de oudste hebben om te oefenen en dat merken we keer op keer. Met een tweede doe je dingen toch anders, maar daar leer je van.

het is een heel verhaal geworden en volgens mij ben ik helemaal van de vraag afgeweken. Zou de middelste die langdradige verhalen van mij hebben?

Groetjes van Marloes
 
Moeilijke vraag moet je zomaar eerlijk over jezelf zijn.

Ik ben een hele duidelijke moeder.Ook wij hebben hier veel regels,maar dat is ook nodig.Vooral voor de oudste anders raakt hij helemaal de weg kwijt.Verder werken wij met een beloningssysteem waarmee de kids punten kunnen verdienen.Bij tien punten kunnen ze ze inleveren voor quality time met naar keuze papa of mama.
Als we het doen heb ik het gevoel de hele dag bezig te zijn met straf uitdelen en nu gaat er bij slecht gedrag gewoon 1 punt af

We zijn hier thuis met 3 kinderen dus privetijd is altijd meegenomen.

Verder ben ik echt een knuffelmama en houd ik van knutselen( en daar hoeven ze geen punten voor in te leveren)

Groetjes Jessica


PS:De oudste is nu 8 en zit tegen ADHD aan.
 
Ik denk dat wel heel veel vrouwen (ik zal niet zeggen iedereen) zich een goede moeder vind. Ten slotte doe je toch zoveel mogelijk je best, toch?

Ik knuffel veel met Lotte en  zing en speel heel veel met haar. Ten slotte is het hele leven voor haar een spel en dat proberen we zo te houden.

Als ze groter is ga ik zeker wel 'streng' zijn. Regels zijn regels, punt uit. Ik heb zelf bij  de kinderen van mijn zus en redelijke rol in de opvoeding gehad en die wisten ook altijd precies waar ze aan toe waren bij mij. Eerlijk gezegd vind ik het ook normaal op je kind 'netjes' op te voeden. Zoals het voorbeeld hierboven dat kinderen moeten vragen of ze van tafel mogen en beleefd zijn. Ik denk dat beleefd en net gedrag een aanwinst is voor hun sociale vaardigheden.

Groetjes, Marisa
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan