Hoe voelen jullie je?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Mijn antwoord: ZWANGER!

- pijnlijke borsten (zijn al aan het groeien ook aah!)
- vreemde maag, eten staat me tegen
- soms heel chagrijnig
- als ik te snel op sta beginnen mijn banden al te trekken, heel herkenbaar van de eerste keer...
- moe moe, en nog eens moe poehhhhhh, weet nog dat ik daar eerst heerlijk aan toe kon geven maar nu loopt hier een peuterpuber hahah

En jullie?
 
Hier nog niet zo veel last. Bij de eerste ook nergens last van gehad, dus hoop op weer zo'n zwangerschap. Wel iets vroeger naar bed als gewoon. Hoop dat het zo blíjft.
Lastig die kwaaltjes. Ook overgeven? Of staat het eten alleen tegen?
 
Pfff id! Misselijkheid begonnen! Hele dag weeïg gevoel. Eet steeds kleine beetjes maar weet niet wat ik moet eten. Ben bij de laatste ruim 20 weken misselijk geweest de gehele dag.
Moe ben ik ook. Herken ik niet van eerdere zwangerschappen. Kan zo in slaap vallen. Verder zeurend gevoel in mijn buik. En ik voel de hormonen door heel mijn lijf! Pfff ken ik ook niet van de andere zwangerschappen. Voelt echt raar! Soort adrenalinestoot die steeds door je lijf gaat. Verder begin ik al een buik te krijgen in de avond.
 
Hier precies dezelfde kwalen als jij micromuis... ik trok net de Koelkast open. .. die etenslucht pffff ... en mn borsten ook zoooo gevoelig... en groter haha en lig er t liefst al om half 9 in... wat erg he hahahaha
 
hier geen last van misselijk gelukkig, was ik wel erg bang voor omdat mijn zus met zondevoeding en 4 keer uitdroging in het ziekenhuis heeft gelegen.
ik heb overigens wel last van zere borsten die tevens al wel lijken te groeien, nog steeds rare krampjes/steekjes in mn onderbuik.
en ben vreselijk moe.! ik doe na het eten s avonds even een korte powernap van een uurtje maar om half 10 is klaas vaak alweer langs geweest en val dus ook geregeld bij man lief liggend op de bank in slaap.
ik vraag me alleen af, valt er niks te doen aan die vermoeidheid of is het een kwestie van accepteren?
 
Nou Kimberly, je kunt er weinig aan doen inderdaad. Er gaat binnen de twaalf weken heel veel bloed naartoe waardoor je een soort ongevaarlijke bloedarmoede hebt: daardoor ben je heel moe. Na die twaalf weken neemt dit meestal enorm af en heb je de "beste weken", bij mij keerde het weer terug na de dertig weken..........nog een paar weekjes en dan moet het beter worden!

liefs!
 
hier ook heel misselijk en moe.. vooral de misselijkheid is vervelend, dat maakt het ook lastiger om het geheim te houden. De steekjes zijn zo goed als weg nu gelukkig.. ik vind het toch wel weer heel spannend hoor, ik zit nu in een hele belangrijke week, als het goed is gaat het hartje kloppen.. wat blijft het toch een wonder!
en de kwaaltjes nemen we maar voor lief, het is gelukkig niet zo erg dat ik er niet door kan functioneren.. al is dat ook geen optie hier, haha..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan