Hoe weet je dat je er klaar voor bent?

<p>hallo allemaal,</p><p>ik ben 29 en voel al minstens 2 jaar een diepe kinderwens, maar deed dit bewust niet omdat we er nog niet klaar voor waren in practische zin. Nu hebben we de knoop doorgehakt, in 2019 gaan we ervoor. Maar nu merk ik dat ik onzeker word/ twijfels heb. Het word ineens heel echt. Dit zijn mijn gedachten: we zijn nu 2 jaar samen. Onze relatie is super sterk, maar ik wou dat we meer tijd samen hadden gekregen. Verder hebben we beiden goed werk maar betalen ook studieschulden af. Verder hebben we een leuk huurhuis, maar nog geen koophuis, daar moeten we nog wat meer voor sparen voor dat gaat lukken (zo stom de nieuwe hypotheek regels).  We zijn ook niet getrouwd, niet het beste argument, maar ik zie iedereen om me heen trouwen. </p><p>Wat moet ik nu? Ik maak mn vriend gek met twijfels :p</p><p>alvast bedankt voor de tips</p>
 
Het is ook een grote verantwoording dus niet makkelijke beslissing. Snap je twijfels wel.  
Ik hield twijfels zag allerlei beren op de weg. Wil ik dit wel? Toen werd ik niet gepland zwanger. Achteraf zeg ik beste wat ons is overkomen. Anders was ik blijven piekeren twijfelen en afwegen. En we hebben t nu superleuk met zn 3tjes. 
Studieschuld, wel of niet trouwen, huur of koop huis. Als er een kindje komt komen jullie daar ook wel uit denk ik. 
 
Succes! Groetjes nvn
 
Het is ook niet niks natuurlijk! Maar als ik het zo lees is de basis super goed en dat is het belangrijkst! Jullie hebben beide werk, een dak boven je hoofd en een goede relatie. De rest komt wel :)
 
Ik denk dat deze onzekerheid bij iedere aanstaande moeder toeslaat. Wanneer je de knoop doorhakt dat je het wil en wanneer het zover is ?. Als de basis maar goed en stabiel is. Moeder worden is natuurlijk niet niks, dus deze gevoelens lijken me heel normaal
 
Logisch al die verschillende gedachtes maar het kan nog ontzettend lang duren voor je daadwerkelijk zwanger bent... 
mop het moment hebben jullie het al prima voor elkaar en die extra stapjes daar is nog genoeg tijd voor! 
 
Ik en mijn vriend zijn beide helft eigenaar van ons koophuis maar hebben verder ook nog niets op papier staan...
Die eerste sprong, stoppen met anticonceptie is het allerengst. Daarna moet je gewoon af en toe diep blijven sdemhalen en tegen jezelf zeggen dat je het super doet en het allemaal echt wel kan. En kijk niet te ver vooruit. Een kindje creeëren is toch ook een gelukstreffer en daarna heb je nog 9 maanden tot het er is. 
 
Denk dat er geen een moment komt dat alles zo perfect is, dat je zeker weet dat je er klaar voor bent.
Zijn altijd wel redenen om het uit te stellen. Jullie basis klinkt goed en als de wens van beide kanten er is zou ik niet te veel twijfelen en er voor gaan. 
 
Terug
Bovenaan