<p>Hoi allemaal, graag wil ik mijn verhaal delen. Eind januari besloten we met anti conceptie te stoppen.. en eind februari had ik een positieve test in mijn handen.. we waren zo gelukkig en blij ! Toen we eindelijk na lang wachten na de verloskundige konden voor de 1e echo (7wk) zagen ze een beeld van een echo van 4 wk.. het was dus of een hele vroege zwangerschap, of het was gestopt met groeien tijdens de 4e week. We moesten 10 dagen later weer komen voor een nieuwe echo, kijken of er iets veranderd was..uren leken dagen en dagen leken weken..maar helaas.. mijn slecht gevoel werd bevestigd.. 3 dagen later moest ik naar het ziekenhuis om te kijken hoe het vruchtje mijn lichaam zou moeten verlaten.. omdat het niet vanzelf losliet. Weer een echo verder zag de gynaecoloog een beeld wat haar een beetje zorgen bracht.. mijn moederkoek was erg dik en een curettage bleek dus de enige oplossing.</p><p>Een dag later was het zover.. ik zag er heel erg tegen op.. niet voor de operatie zelf maar dat dit toch het laatste moment was dat ik ‘het’ nog bij me droeg. Eenmaal uit de narcose gekomen kwam de gynaecoloog en zei dat ze het vermoeden had van een partiële mola zwangerschap. Ik moest nu elke week bloedprikken en het vruchtje moest worden onderzocht. Dit zou ongeveer 3 week duren. Mijn hcg gehalte liep gelukkig mooi naar beneden, dit was iets positiefs en ook de uitslag van het kweekje kwam binnen, gelukkig geen mola ! We moesten 1 menstruatie afwachten en dan mochten we er weer tegen aan. Ondertussen hebben we de miskraam wel een plekje kunnen geven, we hebben een doosje gekocht waarin we de gekochte spulletjes in deden (sokjes,kleding, enz.) en ik heb een hele mooie brief geschreven. Dit werkte erg positief voor mij. Gelukkig werd ik redelijk snel weer ongesteld en kreeg ik weer hoop.</p><p>Nu helaas een half jaar verder en nog niet zwanger. Des te langer het duurt des te moeilijker het voor mij word. Ik vind het heel moeilijk om er niet mee bezig te zijn en leef echt van maand tot maand. Op de dag dat mijn menstruatie moet beginnen ben ik gelijk weer aan het testen, ondertussen 6 negatieve testen verder. Het houdt me veel bezig. Ook heb ik het wel 1/2 maanden van me af kunnen zetten maar ook dan was het niet gelukt. Vind het ook erg vreemd omdat het toen gelijk in 1x raak was.. dat het nu zo lang moet duren. </p><p>Een kindje is alles wat ik wil.. ? ben zelf ook werkzaam in de kinderopvang en om mij heen zijn ook veel zwangeren.. </p><p>Heeft iemand tips hoe ik hiermee om kan gaan en hoe ik mijn gedachtes tot iets anders richt ? Of misschien toch een afspraak bij de huisarts maken voor wat advies. </p><p> </p><p>Ik hoor graag van jullie, </p><p>veel liefs xxx</p>