Hoe zijn jullie partners tijdens jullie zwangerschap?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag allemaal!
Ik ben nu 22 weken zwanger van ons eerste kindje en ik wil graag weten of er andere vrouwen zijn die vinden dat hun partner niet echt betrokken is bij de zwangerschap...
Mijn man zorgt heel goed voor me en doet nu meer in heuishouden dan ik, maar ik zie bij andere aanstaande stellen dat de man veel methet kindje bezig is ookal is deze nog niet geboren, tegen de buik aanpraten, over de buik aaien, zingen enz...  We hebben het er wel eens over gehad en hij weet niet zo goed wat voor houding hij moet aannemen. Het kindje schopt nu ook maar hij zal nooit uit zichzelf zijn hand op mijn buik leggen, en ja ik blijf er natuurlijk niet om vragen...
Wie herkend zih hierin en heeft eventueel adviezen voor me?
Thanx liefs Michelle
 
Voor mannen wordt het pas realistisch als de kleine er eenmaal is. Wij voelen het kindje bewegen, wij hebben last van de hormonen en kwaaltjes, de man dus niet en  hierdoor is het nog allemaal onwerkelijk voor hun. Wij vrouwen zitten ook gewoon anders in elkaar als mannen, zijn druk bezig met voorbereiden, zoals babyspullen uitzoeken en namen bedenken, de man hobbelt er vaak gewoon achteraan.
Ook na de bevalling heeft een man minder met het kindje als jijzelf, ze gaan het pas vaak echt leuk vinden als ze wat meer met de kleine kunnen doen, zoals liedjes zingen of hobbelen op schoot.
 
Hallo,

mannen hebben vaak inderdaad minder met de zwangerschap dan wijzelf, tijdens mijn 1e zwangerschap had ik ook het gevoel het allemaal alleen te doen, ik ben nu zwanger van de 2e en de reactie van mijn man is al sterk verandert, maar ook nu moet ik inderdaad vaak zijn hand pakken om te laten voelen dat de kleine beweegt. Maar ik kan mij zo voorstellen dat het voor de mannen ook niet leuk is om constant erbuiten te staan, zij voelen niets, weten niet wanneer zij de hand op de buik moeten leggen om iets te kunnen voelen, onze kleine, de eerste ook, gaat gelijk stil liggen als paps de hand op de buik legt, niet leuk voor hem dus.
Verder verschilt het ook nog per man en dat zal te maken hebben met het karakter van de man denk ik, de ene man is meer een (sorry) watje (kan geen andere omschrijving bedenken) en sommigen zijn zelfs zieker van de bevalling dan de vrouw, terwijl anderen er wel mee bezig zijn maar het veel minder tonen.
Mijn man is toen in 3 uur tijd van een afstandelijke figuur verandert in de beste vader die een kind zich maar kan wensen, die 3 uur waren de bevalling, ik was al die "eenzaamheid" meteen vergeten toen ik zag hoe hij op zijn dochter reageerde.
ik hoop dat dat bij alle mannen zo gaat.

groetjes gerda
 
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap al met 23 weken een 3D echo laten maken, mijn man vond het geweldig! Pas vanaf dat moment kon hij zich er een voorstelling bij maken en was het beter te bevatten. Wij vrouwen beleven het vanaf het eerste moment.
 
Dat klinkt bekend hoor. Mijn vriend was precies zo, ik moest hem echt bij zijn hand pakken, op mn buik leggen, en dan was het na 2 minuten van dat ie ging slapen omdat het hem te lang duurde. Als ik iets wilde bespreken, bijvoorbeeld hoe de bevalling zou verlopen, dan was hij ook na 5 minuten al met zijn aandacht ergens anders.  
Nu is de kleine meid 1 maand oud, en vanaf het begin is hij een hele goede papa. Hij doet zelfs al vliegtuig spelletjes met haar (is ze natuurlijk nog veels te jong voor maar goed...)
Het komt vast helemaal goed hoor, met de aanstaande papa

groetjes Petra
 
Hoi,

Ik herken dit heel goed, ik heb 3 kinderen en ondanks dat mijn man minstens zo blij was met de zwangerschappen moest ik hem ook steeds de hand pakken om de baby te laten voelen.
Voor mannen is die 9mnd zwanger heel anders, ze voelen die schopjes en bewegingen niet zelf, staan er dus wat verder vanaf, jij bent eigenlijk mama vanaf het moment dat je bevrucht bent je voelt je anders, wilt je kind beschermen, voelen, veel mannen krijgen dit gevoel pas bij de geboorte, mijn man is echt een super papa voor zijn kinderen maar tijdens de zwangerschap stond hij echt langs me en moest ik hem echt er bij betrekken..
Maak je geen zorgen,pak zijn hand als jullie kindje schopt maar verwacht niet de dezelfde gevoelens als jij hebt, die komen voor hem later!!

Fijne zwangerschap,, Gr MJ
 
Nou, 'die van mij' (;-)) is er echt helemaal in gedoken. Het is ons eerste kindje en ik denk dat hij misschien nog wel liever wilde dat ik zwanger zou worden dan ik, voordat het zover was. Ook  is hij  vaak wel een beetje  teleurgesteld dat er zo weinig voor mannen te doen etc is rondom de zwangerschap. Het valt hem vaak op dat het vaak over 'jou en je baby' gaat, en dan is de 'jou' of 'jij' altijd de moeder. Dat valt mij ook op, maar ik vertel hem wel vaak dat ik het idee heb dat hij een uitzondering is wat betreft zijn houding en inzet. Hij is er zo mee bezig en kan niet wachten tot je het ziet/voelt/het er is. Hij zorgt heel goed voor mij en ik vind het natuurlijk enorm schattig dat hij nu al zo bij zijn kind betrokken is.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan