Hoe zit het met geduld???

Hi dames,
Hoe zit het bij jullie? Ik heb redelijk weinig geduld, met Lynn gelukkig wel meer.
Ik geef borstvoeding en ik moet daar wel geduld voor hebben. Ik zie het ook wel als een soort van ontspanning, zeker als ze bijna op ontploffen staan, dan is het wel fijn als ze weer geleegd worden.

Maar daar ging het niet over, waar het wel over gaat is het volgende.

Ik merk dat mijn man echt veel minder geduld heeft dan ik. Neem gisteren bijvoorbeeld, Lynn is moe, maar wil niet slapen, papa gaat er tien minuten mee hannesen, krijgt haar niet stil en geeft haar vervolgens weer aan mij.
Ik doe vervolgens ok zumaar wa, maar zet haar even later naast me op de bank, stil.

Ik weet de helft van de tijd ook nie wat ik aan het doen ben, maar verlies mijn geduld niet, want ik denk altijd maar zo, hoe rustiger jezelf bent, hoe eerder je kindje ook gerustgesteld is.

En dan vraag ik waarom hij haar nu aan mij geeft, zegt hij, ja dat vindt ze fijn.

Ik werk twee halve avonden in de week en dan is Lynn bij papa, dan kom ik thuis en dan vraag ik altijd hoe het is, dan hoor ik dat ze de hele avond heeft gemopperd en ook nog eens een uur te vroeg eten heeft gehad.
Afgezien van de laaste keer, toen ging het goed en heeft ze maar een kwartier te vroeg gehad, dat is ook niet erg.

Hij weet op een gegeven moment ook niet wat hij moet doen, op schoot wil ze dan niet in wipstoel niet in de box niet in reiswieg niet.
Ik zeg dan ook heel vaak, als ze huilt moet je haar niet wegleggen, wordt het alleen maar erger van.

Hoe zit het bij jullie en hebben jullie misschien tips???
X
 
Nou, bij ons gaat het andersom. Als ik uit m'n werk thuis kom, krijgt ie meestal net de fles die hij een uur daarvoor had moeten hebben, "want we waren nog zo leuk aan het spelen".
Kan mij niet zoveel schelen, als ze maar lol hebben.

Wat geduld betreft wisselen we elkaar een beetje af. Als Kian moet slapen en hij wil niet gaat Ruben rustig tien keer terug en opnieuw een liedje zingen (bij wijze van spreken). Ik kom dan nog net de speen terugstoppen, maar meer tijd ben ik er niet aan kwijt.
Als het gaat om mopperen op schoot heb ik weer wat meer geduld.

Ik heb dus ook niet echt tips voor je. Misschien kun je vragen of je man zichzelf onrustig voelt worden als ze huilt ofzo. Misschien kun je uitleggen dat het niet zo erg is als ze een beetje moppert. Dat je dan met knuffelen en gezellig doen een heel eind komt.

Succes ermee!
Liefs Nelleke
 
Hai allemaal,

Hier ben ik ook duidelijk degene met het meeste geduld. Papa weet, vooral als Isa iets doet wat niet mag of als ze aan het mopperen/jengelen is, als ze aan het treuzelen is met de fles, niet zo goed wat ie er mee aan moet en dan duurt het waarschuwen/mopperen/jengelen/treuzelen hem al snel te lang. Als ik dan in de buurt ben schuift hij het fijn naar mij.
Ach, om eerlijk te zijn ben ik er al enigszins aan gewend. En ik weet dat papa straks als Isa ietsie groter is ook meer met haar kan. Het wordt beter naarmate ze ouder wordt merk ik.
 En mijn geduld, tja, soms staat bij mij het huilen nader dan het lachen, vooral 's nachts, wanneer Isa voor de zoveelste keer ligt te mopperen en haar speen kwijt is en ik er toch uit moet (vannacht was het ook weer feest), maar ik weet ook dat pukkie het niet doet om mij te pesten.

Geduld is een schone zaak zeggen ze toch!

Grtz. Poppetje71
 
Hi,
We hebben het er wel eens over, en dan vraag ik hem of hij het niet vervelend vindt als ik hem ergens op wijs, en dan zegt hij heel rustig, ach ik haal het er het beste uit, misschien niet goed nederlands maar wist het even niet anders.
Ik zeg ook altijd tegen hem dat ik hem niet wil kwetsen ofzo, maar gewoon tips wil geven, gelukkig pakt hij het ook niet op als kritiek, is ok helemaal niet zo bedoeld.

Ik denk wel dat het straks veel beter gaat, als ze wat ouder is en papa er ook veel meer mee kan.
Ik zal eens gaan kijken naar de kleine, ik m'n eige effe aankleden en dan voeden.
Later
X
 
hoi
hier gaat het ongeveer zo als ik thuis ben dan geeft hij rick heel makkelijk af maar ben ik er niet dan redt hij het in zijn eentje prima ik denk vooral dat het bij corne gemakzucht is   van jij bent er dus los jij het maar op
daarentegen ben ik dan ook veel geduldiger (met rick) dan corne
groetjes prisje
 
Terug
Bovenaan