Hoi Danielle,
Ik kan voorstellen dat je heeeel erg trots bent!!!
Ik vroeg me al af hoe het met Bente ging. Zij heeft/had toch ook fysiotherapie gehad ivb billenschuiven?
Met Eva (ook een billenschuiver) zijn we sinds eind augustus bezig met fysiotherapie. Er is tijdens de therapie uit gekomen dat ze heel lening is, dat is vaak een reden om te gaan billenschuiven en zorgt er voor dat Eva wat meer moeite heeft om te gaan lopen. Toch is dat niet het grootste probleem, in fysiek opzicht helpt de therapie heel goed en is er al grote vooruitgang geboekt.
Eva blijft echter heel angstig en in de praktijk probeert ze in feite nog steeds weinig tot niks zelf uit. We hadden echt gehoopt dat nu ze naar de dreumesgroep op het kinderdagverblijf gaat (inmiddels ook al een aantal maanden), waar eigenlijk alle kindjes lopen, ze gestimuleerd zou worden om meer zelf te proberen, maar helaas......
Inmiddels beginnen we weleens een beetje moedeloos te worden.
De wetenschap dat ze bepaalde dingen best kan maar niet, of alleen op ons initiatief doet, is vooral voor ons heel frustrerend.
We hebben van de fysiotherapeut een doorverwijzing gekregen voor de kinderarts, die kan misschien steunzooltjes voorschrijven, waardoor Eva wat steviger staat en zich dus zeker voelt.
Er werd ons echter vertelt dat er in het ziekenhuis een grens word gehanteerd waarop billenschuivende kinderen moeten kunnen lopen, die ligt tussen de 24 en 28(!!!!!) maanden, niet echt iets om vrolijk van te worden. De wil om te gaan lopen moet "uit het kind zelf" komen, maar zie dat hier voorlopig echt nog niet gebeuren.
Ik realiseer me dat het een beetje lang "zeur" verhaal is geworden, geniet er maar van dat Bente het lopen wel ondekt heeft!!!
@Hannah, je leest het, er is dus in ieder geval 1 klein meisje dat er nog langer over doet om te gaan lopen.....
Liefs Marieke, mama van Eva(03-01-2008) en vandaag(!) uitgerekend van kindje nr.2
