hoever zijn jullie met voorbereiden?

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi dames!

Gisteren ben ik al begonnen met alles wassen voor de beeb. Ik heb veel last van me rug en dacht, nu kan ik het zelf nog.tis nog wel vroeg,maar kan er echt heerlijk van genieten! Alles klaarleggen babykamer op orde, heerlijk!
Zijn er al meer meiden die zover zijn of ben ik de enige haha.....

Nog 1,5 maand en dan alweer met verlof 21 mei is het zover,kan nu al niet meer wachten, hopelijk houd ik het vol met mijn rug van een 80 jarige ;) 11juli verloopt mijn contract in mijn verlof, dus duimen dat k verlenging krijg, door de zwangerschap ben ik 3maanden ziek geweest en werk k 3maanden 12 uur ipv 24.. Hopen dat ze niet vergeten zijn hoe ik werkte voor ik zwanger werd...

gisteren hebben we cursus gehad voorbereiding op de bevalling... Ik knijp hem nu echt, het is een mooi moment,maar ben zo bang voor de pijn!heeft iemand dit nog meer?het is mijn 1e kindje dus zo spannend allemaal.. 1 juli ben ik uitgerekend..

Verder lekker genieten van de schopjes, duwtjes, heerlijk!

Iedereen nog een fijne zwangerschap!
Liefs daisy

 
Heerlijk dat je al zo goed voorbereid bent! Ik ben eind juli uitgerekend en nog lang niet zo ver! We hebben de meubeltjes voor de babykamer nog niet binnen, de kamer moet zelfs nog helemaal geverfd worden en qua babykleertjes hebben we ook nog maar een paar dingetjes. We zijn nog niet zo lang geleden verhuisd en het hele huis moet grondig aangepakt worden, dus we hopen daarmee klaar te zijn voor Smurfje komt. Door die verbouwing en daarnaast gewoon nog 40 uur per week werken heb vindt ik amper tijd om onze eigen was te doen, laat staan de babykleertjes, haha.

Jij ook nog een fijne zwangerschap!
 
dan heb je idd niet zo veel tijd over!maar we hebben nog tijd genoeg! Wel druk zo met verhuizen en verbouwen enz.
Wij wonen in augustus alweer 2 jaar in ons huis wat we zelf gebouwd hebben, en hadden al rekening gehouden met een kinderkamer :) dus daar hoefde weinig aan gedaan te worden!en alles nieuw dus verbouwen hoefde ook niet dat scheelt ook veel.
Succes nog met alle plannen!

Liefs
 
wij hebben net een flinke verbouwing achter de rug mijn man is blij dat hij even rust heeft, dus niet zoveel gedaan aan de babykamer, scheelt wel dat deze baby in een babykamer komt die al is gebruikt. wel gaan we de muren nog eens texen en alles opfrissen voor deze meid. ook moeten we nog wat dingen aanschaffen en de kleertjes moeten ook nog gewassen worden. ook ik zal met de kleertjes wassen niet te lang meer wachten. zit ook met mijn rug en die harde buiken he. maar dat komt goed alles rustig aan:). das een beetje mijn motto geworden hahahaha.
zit niks anders op he hahahaha.
succes met je rug!!! wel heel fijn dat je nu weer een beetje kunt genieten van je zwangerschap na die eerste nare maanden!!!!

Xx
 
Ik kan me voorstellen dat je bang bent voor je contract. Zelf liep mijn contract vorige maand af en heb ook 3 maanden lang na zitten denken over wat ik zou moeten doen als niet verlengd werd. Had al een heel plan uitgestippeld als het zo ver zou komen. Maar gelukkig kreeg ik toch een verlenging met een jaar en hoef ik me tot maart volgend jaar geen zorgen te maken.

De babykamer is bijna helemaal klaar, meubeltjes gaan we zondag voor kijken dus ben benieuwd of het wat is. Hebben via marktplaats een en ander uitgezocht en maken er dus een leuk tripje van.
Pas als de meubeltjes in de kamer staan ga ik de kleertjes wassen om ze schoon in de kast te leggen.

Gelukkig heb ik een hele lieve schoonmaakster (de overbuurvrouw) die me helpt met de schoonmaak en bij het wassen dus dat komt helemaal goed :)

Het lukt me soms niet eens om normaal mijn kont af te vegen van de pijn. Kan me soms ook niet eens normaal aan/uitkleden en heb dan de hulp nodig van mijn vriend. Ben echt blij met hem en zou het zonder hem niet eens redden! Echt een schatje die ik af en toe eens in het zonnetje zet met zijn favo eten of een bloemetje voor alle "moeite" die hij voor me doet :)
 
Ik zou me niet zo'n zorgen maken over de bevalling.. Ja het doet pijn, nee het is geen lolletje maar dat wisten we van te voren toch? Probeer er nuchter mee om te gaan... hoe je het ook went of keert, het kindje moet er uit, en zal er ook echt wel uit komen. Jij krijgt een adrenaline boost waar je je nu nog niks bij kan voorstellen maar die zal je helpen.. Mijn eerste bevalling heb ik als vreselijk ervaren op het moment zelf maar ben nu toch weer zwanger.. Als het echt zo vreselijk was geweest dan was ik toch niet meer zwanger geworden denk ik?

Ik zal je vertellen hoe mijn bevalling ging, maar vooral hoe ik het ervaren heb. Ik verloor mijn slijmprop (is ook nieuw voor je, was het ook voor mij, maar je herkent het echt, net of je een witte golfbal verliest. Doet geen pijn!) en verder gebeurde er niks. Als je je slijmprop verliest is dat het teken dat de zwangerschap nadert, niet dat je bevalling gaat beginnen.. Ik weer op de bank genesteld en in ene moest ik plassen maar ik kon het niet ophouden.. Mijn man me als de sodemieter van de bank getrokken en ja hoor.. plons.. water gebroken. Opgevangen in een bakje en ze had in het vruchtwater gepoept. Dat is niet zo goed maar ik maakt me helemaal geen zorgen.. ik werd juist heel rustig en ontspannen. Oke, vk bellen. Die kwam langs, hartje was goed te horen, zij het zh gebeld en daarheen. Daar gevoeld, ik had al 3 cm ontsluiting (heb weken harde buiken gehad dus was toch ergens goed voor!) de kleine kreeg een electrode op haar hoofdje (voelt niet zo lekker) waarop ze de hartslag in de gaten konden houden.. Dit alles is begonnen om 21:45 en ik was om 23:00 uur in het zh. De dienstdoende vk ging overleggen met de gyn of ik aan de weeenopwekkers moest want ze moest snel geboren worden ivm het poepen in het vruchtwater. Ik ging om 23:45 naar de wc en wat gebeurt? Ik kon niet meer opstaan, wat een steeeeek!! Wat bleek, dit was een wee.. Ik weer op bed geholpen en de gyn komt binnen dat ik aan de weeenopwekkers moest, ook al waren de weeen net begonnen. Om 24:00 lag ik aan het infuus en toen ging het heel hard. Het infuus stond hoog dus kreeg wee achter wee achter wee en dacht dat ik gek werd. Wat voor mij 5 min leek, bleek al 45 minten geweest te zijn.. ik had helemaal geen besef van tijd en was alleen maar bezig met de pijn. Heb toen een morfine pompje gekregen om even op adem te komen en heb 15 min liggen suffen, zo stoned (maar ohhh wat lekker!) om 01:00 moest de pijnstilling eraf want ik mocht persen.. Ik was flabbergasted.. nu al?? Ik vond dat uurtje weeen opvange vreselijk omdat ze meteen heel heftig waren door het infuus maar het voordeel was dat ik maar een uur ontsluitings weeen heb gehad... Toen ik mocht gaan persen vond ik het heel eng.. 9 maanden voorzichtig met je buik en nu persen als een malle maar goed.. luisteren naar de vk.. In het begin had ik het idee dat ik voor jan doedel bezig was, waar bleef de baby nou? Op een gegeven moment (voor mij vloog de tijd) voelde ik dat de baby in mijn vagina kwam en moest ik stoppen met persen. Dat doet echt veel pijn maar is anders.. ik ervaarde het als een branderige pijn en door het zuchten had ik het idee dat ik de brand uit kon blazen.. Na 2/3 minuten mocht ik weer meepersen en toen voelde ik een ploep. Het hoofdje was er uit!! Wat een opluchting! De pijn is weg!! Bij de volgende wee moest ik heel zachtjes mee persen (wat je graag doet met persweeen) en het lijfje werd geboren om 01:29. Al met al een bevalling van een paar uurtjes maar ik heb het beleefd als een kwartiertje. Je wordt geleefd en gewezen met wat je moet doen en je doet het maar al te graag...

Nou he he wat een verhaal! Hoop dat mijn beleving je wat duidelijkheid kan geven!
 
@Betty8157

Een heel verhaal en ben erg blij dat je het hierneer hebt gezet! Ik heb nog nooit zo helder en duidelijk van iemand gehoord hoe het er nu aan toe gaat met zo'n bevalling. Natuurlijk is het voor iedereen anders, maar ook van die slijmprop had ik nog nooit gehoord, of hoe het voelt als je vliezen breken, ik had geen idee. Ik heb wel pas het boek veilig bevallen gekocht als voorbereiding.

Dus bedankt!
 
Wat een verhaal Betty! Helaas werd ik ingeleid en had ik geen persdrang, ik moest het toen op eigen kracht doen. Dit was best lastig in het begin omdat ik al zo lang aan het puffen was en toen moest ik ineens persen, gelukkig gaat de knop dan snel om, zeker als de mensen om je heen je ook wat op je gemak brengen. En inderdaad het doet even pijn. De weeen voelen weer als een wat zeurende pijn, en de pijn die je voelt wanneer je kindje geboren wordt is inderdaad een branderig gevoel, dit was voor mijn gevoel maar kort en beter om mee om te gaan. Zodra het kindje op je buik ligt voelt alles veel beter en ben je de pijn al wat vergeten. Maar ja die eerste keer plassen komt toch een keer, gelukkig hebben ze in het ziekenhuis van die flesjes met een slangetje eraan die je ter verkoeling (maar wel met lauw water) kunt gebruiken tijdens het plassen zodat het minder pijn doet, je kunt dan in het flesje knijpen zodat er water op je vagina gespoten wordt.

Wat betreft de voorbereiding merk ik dat ik nu wat makkelijker ben, we zijn nog helemaal niet begonnen met de babykamer, maar dat heeft er mee te maken dat eerst een ander kamertje, ons nieuwe computerkamertje, klaar moet zijn, dan kunnen alle spullen verhuisd worden van het ene naar het andere kamertje en kunnen we dan mte de babykamer aan de gang. Ik hoop dat dit eind van de maand kan! Als ik er nu aan denk gaat alles zo snel, die weken zijn zo maar om en er moet dan nog van alles gedaan worden.... In de tussen tijd het babybedje nog een keer verven en het liefst ook nog een kast. Met het wassen, wacht ik tot mijn verlof begint (maar ja dat is ook al over 8 weken). Ach, het komt vast goed, ik blijf gewoon rustig en als het te veel wordt hoop ik op familie te kunnen rekenen.
Desnoods eerst het bedje maar op onze kamer en dan de rest...

Relaxxxx en veel succes!

Groetjes Syreetha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan