Zo'n heerlijk zwangerschapskwaaltje die hormonen. Ik ben zo ongelooflijk aangebrand. Vooral tegen m'n vriend. Kan 'm soms niet uitstaan.. terwijl ie helemaal niks verkeerd doet hoor, heb vanmorgen nog een ontbijtje op bed gehad het is echt een schat. En dan ineens ben ik weer vreselijk chagrijnig, omdat ie me een kus geeft maar ie nog zo heerlijk fris uit z'n mond ruikt. ( heb ik zelf ook last van 's ochtends vroeg hoor ) Ook met andere dingen kan ik behoorlijk opgefokt uit de hoek komen, bepaalde uitspraken op het werk van collega's waar ik het niet mee eens ben kunnen m'n bui compleet doen omslaan. En gister bij de kassa was die meid wat aan het klungelen waardoor het wat langer duurde ( kan gebeuren ) en gooi ik gelijk weer zo'n kut opmerking naar der hoofd "Vandaag nog? Kan wel zien dat je der niet voor geleerd hebt"
Achteraf ben ik me er wel van bewust dat ik zo nu en dan echt een kutwijf ben. Maar op het moment zelf floept het er ook zo uit. Ik heb m'n bekje wel op de juiste plaats maar... zo gemeen ... dat was ik hiervoor echt niet!
En met m'n dochter ben ik juist extra knuffelig. Kan 'r de hele dag wel knuffelen, die heeft gelukkig niet zoveel last van m'n hormonen.
Achteraf ben ik me er wel van bewust dat ik zo nu en dan echt een kutwijf ben. Maar op het moment zelf floept het er ook zo uit. Ik heb m'n bekje wel op de juiste plaats maar... zo gemeen ... dat was ik hiervoor echt niet!
En met m'n dochter ben ik juist extra knuffelig. Kan 'r de hele dag wel knuffelen, die heeft gelukkig niet zoveel last van m'n hormonen.
Ik hoop toch echt dat dit gauw wat minder wordt hoor..