A
Anoniem
Guest
Tot nu toe was het me nog niet overkomen, maar nu was het in 1 weekend 2x raak!
Na 5 maanden werd mij nu toch echt de vraag gesteld; ben u zwanger? Nou... 1x werd het gevraad, de 2e keer werd er gewoon vanuit gegaan!
Nu loop ik sinds deze week bij de diëtiste omdat ik idd nog een paar kg wil afvallen en bij zit het ook wel plaatselijk, namelijk op mijn buik. Door de grotehoeveelheid vruchtwater en de enorme placenta waar onze 7 ponder in zat, is het allemaal nog niet zoals het hoort zeg maar. Maar ik werd er wel enorm verdrietig van.
Vanmorgen op de ondernemers beurs kwam er een man naar mij toe en die zegt gewoon; binnenkort krijg je iets om voor te zorgen he? Dus ik kijk hem aan en hij knikt naar mijn buik. Dus ik glimlach en zeg (heel spontaan) nou nee, die is er al! Ow vraagd de man, hoe oud is ze dan... bla bla. Zegt ie ook nog hee verbaast; dus je bent de 1e 3 maanden al voorbij? Eikel! En het erste was nog dat er 2 van die huppelkut dames in de stand bij hem stonden te lachen, heel gniepig. Onderweg bedankt ik me allerlei bijdehante antwoorden, zoals; nee meneer.. en het is dat het biologisch onmogelijk is, anders had ik u hetzelfde gevraagd.
Maar ja, dat bedenk ik mij niet natuurlijk op dat moment.
Is het jullie wel eens overkomen en wat zeg je dan?
Ik vind dat we als vrouwen daarin wel een nadeel hebben want mannen lopen altijd met de dikste buiken en als wij ook maar een beetje buik hebben wordt er meteen een zwangerschap van gemaakt
Groetjes
Na 5 maanden werd mij nu toch echt de vraag gesteld; ben u zwanger? Nou... 1x werd het gevraad, de 2e keer werd er gewoon vanuit gegaan!
Nu loop ik sinds deze week bij de diëtiste omdat ik idd nog een paar kg wil afvallen en bij zit het ook wel plaatselijk, namelijk op mijn buik. Door de grotehoeveelheid vruchtwater en de enorme placenta waar onze 7 ponder in zat, is het allemaal nog niet zoals het hoort zeg maar. Maar ik werd er wel enorm verdrietig van.
Vanmorgen op de ondernemers beurs kwam er een man naar mij toe en die zegt gewoon; binnenkort krijg je iets om voor te zorgen he? Dus ik kijk hem aan en hij knikt naar mijn buik. Dus ik glimlach en zeg (heel spontaan) nou nee, die is er al! Ow vraagd de man, hoe oud is ze dan... bla bla. Zegt ie ook nog hee verbaast; dus je bent de 1e 3 maanden al voorbij? Eikel! En het erste was nog dat er 2 van die huppelkut dames in de stand bij hem stonden te lachen, heel gniepig. Onderweg bedankt ik me allerlei bijdehante antwoorden, zoals; nee meneer.. en het is dat het biologisch onmogelijk is, anders had ik u hetzelfde gevraagd.
Maar ja, dat bedenk ik mij niet natuurlijk op dat moment.
Is het jullie wel eens overkomen en wat zeg je dan?
Ik vind dat we als vrouwen daarin wel een nadeel hebben want mannen lopen altijd met de dikste buiken en als wij ook maar een beetje buik hebben wordt er meteen een zwangerschap van gemaakt
Groetjes