hoi charlotje,
even van forum weggeweest - even geen zin in.
Wel nog aan je gedacht.
Miskraam was heftig inderdaad; pfff lichamelijk vooral emoties komen later.
Ik voelde me echt heel naar en was bang dat ik nog naar ziekenhuis zou moeten. Mijn man heeft nog velroskundige gebeld maar het hoorde er allemaal bij. Het is echt een soort mini bevalling. krampen, misselijk, spugen, en toen alles achoon was; waren klachten ook meteen weg. Ik klaarde snel weer op al was ik wel een aantal dagen nog erg moe.
Ik hoefde niet naar ziekenhuis voor echo gelukkig. Over het algemeen maakt je lijf zichzelf goed schoon. Wel moest ik belen bij klachten als: veel bloedverlies en koorts.
Nog lang ongesteld geweest nu een maan later kan ik nog steeds niet zonder inlegkruisje.
Ik verlies eigenlijk nauwelijks meer bloed al 2 weken niet meer maar nog net een beetje.
Ik ben er helemaal klaar mee en wil dat het stopt. Maar ik heb ook gemerkt hoe meer je je verzet hoe moeilijker je het jezelf maakt emotioneel.
Mensen die vragen of je zwanger bent - dat zou verboden moeten worden. Vind je niet ? Vooral Mannen die vragen of je zwanger bent. Wat weten zij er nu van ?!
Gelukkig heb ik een prachtig klein ventje om me af te leiden. Hij is begonnen met lopen - wat is dat mooi om te zien.
hoe is het met jou ? Beetje bijgekomen; geen hoofdpijn meer ? hoe was het herstel na curretage ?
