Hoog FSH, laag AMH en pas 33 jaar: ervaringen?

<p>Hoi ladies,</p><p>Ik moet even mijn ei kwijt. Na een jaar proberen toch maar wat testen gedaan. Wij hebben gister de uitslag gekregen van het eerste onderzoek en die was niet best. We dachten dat het aan mijn vriend zou liggen, maar die schijnt super zaad te hebben (gelukkig). Maar bij mij is van alles mis :(</p><p>Allereerst een positieve chlamydia uitslag. Ik schrok me dood! Heb meerdere malen in het verleden een SOA test laten doen en nog nooit een positieve uitslag gehad. Dus ik vraag mij echt af van wie ik dat nou weer zou hebben.</p><p>Maar klap op de vuurpijl bleek ook nog mijn FSH 18 !! te zijn en AMH 0.39. Dat betekend dat mijn eierstokken al aan het verouderen zijn. (en ik wordt volgende maand pas 34). Ik heb overigens wel gewoon normale eisprongen elke maand en goede progesteron levels.  Maar de gyn denkt dat mijn lijf dit nog max 2 jaar kan volhouden en daarna zal ik in een pre-menopauze terecht komen. Ik heb geen familie geschiedenis met vervroegde overgang.</p><p>Aan de andere kant op dit moment is er (los van eventuele verklevingen in mijn eileiders door chlamydia) eigenlijk niets mis is met mijn eitjes die nu springen. Ik schrok me dood en merk dat ik het nog steeds niet helemaal kan bevatten.... </p><p>Zijn hier andere dames met deze ervaring? Ik zou het fijn vinden om wat van me af te kunnen schrijven/kletsen, want dit hakt er wel even flink in. We hebben in ieder geval een behandel plan en waarschijnlijk beginnen we al snel met IVF, maar het is allemaal zo onwerkelijk....</p><p>Liefs L</p>
 
Hoi LLe,
wat een klap moet dit nieuws voor je zijn!  Helaas weet ik er alles van hoe het is om zulk nieuws te krijgen. Ik hoop dat jij net zoveel geluk zal hebben als ik!
Iets meer als twee jaar geleden kreeg ik ook te horen dat mijn FSH te hoog was (ik was toen 31). Ik ging naar de huisarts omdat we al bijna 2 jaar bezig waren en ik allerlei vage klachten had. Ik was al bang voor de uitslag omdat ik last had van hartkloppingen en ‘s nachts zweette ik ontzettend. Toch zakt de grond onder je voeten weg op het moment dat je te horen krijgt dat je een jonge vrouw bent in een oud lichaam (zo voelde ik me althans). Omdat mijn vriend ook nog slecht zaad heeft moesten we meteen beslissen of we voor ivf wilde gaan want op natuurlijke manier was zo goed als onmogelijk zei de gyn. We hebben ons toen meteen ingeschreven aangezien de wachtlijsten bij de meeste ziekenhuizen lang zijn. Ik kon het een beetje loslaten op het moment we ingeschreven stonden en een afspraak hadden staan voor een intake. 
Op 27-03-2017 stond de afspraak gepland en op 22-03-2017 zat ik trillend op de grond in de badkamer met een positieve test! Inmiddels is ons zoontje een jaar oud en ben ik 31 weken zwanger. Zo zie je maar dat artsen geen glazenbol hebben en niks onmogelijk is, je moet gewoon een beetje geluk hebben. 
Ik hoop dat het een beetje met je gaat! Zelf was ik de eerste dagen een wrak omdat het zo definitief is en over is in dit geval ook echt over. Goed dat jullie ook voor ivf gaan, wacht niet te lang met een afspraak maken en vooral in de tussentijd niet vergeten van elkaar te genieten. En als je erover wil praten dan luister ik graag naar je!
Liefs Danah
 
Hi Danah,
 
You made my day! O, wat ben ik blij dit te horen :) Ik ben nog steeds een wrak, maar oa door jouw verhaal gaat het al iets beter!
Weet jij nog wat je FSH waardes waren? En heb je ook AMH laten testen? Ik moet op dag 1 van mijn nieuwe cyclus weer FSH laten prikken (eerste keer was op dag 3) en kijken wat daar uit komt. Super fijn dat jullie gewoon zelf zwanger zijn geworden! Ik hoop dat dat ook voor ons is weggelegd... 
Volgende week krijg ik te horen of ze een HSG gaan doen of kijkoperatie om te zien of mijn eileiders wel open zijn. Ik hoop zo van wel. Aan de andere kant: als mijn vriend van dat super mega zaad heeft, waarom ben ik dan nog niet zwanger? Ik kreeg ook niet de indruk dat mijn fsh en amh waarden de reden waren dat we nu nog niet zwanger zijn.. Dus dat is spannend!
Wij gaan sowieso nu een "proef IVF" traject in: zo kan de gyn kijken hoeveel follikels mijn eierstokken met medicijnen kunnen produceren. Alles wat goed is, gaat dan bevrucht worden. De gyn gaf aan dat ik nu nog helemaal normaal ben (ik heb ook een keurige eisprong elke maand. Ik houd al maanden mijn temp bij en zie ook elke maand een eisprong daarin terug. Ook tijdens de baarmoeder echo waren er gewoon follikels te zien van normale grootte), alleen de vraag is hoe lang mijn lijf dat nog kan. In ieder geval kan ik tijdens dit proef traject beslissen of we de embryos invriezen voor later en het natuurlijk proberen, of dat we deze nu al terug laten plaatsen. Dat is even afhankelijk van de kans om natuurlijk zwanger te kunnen worden. Ze gaf in ieder geval aan dat de kans nog vrij groot is om zwanger te worden met ingevroren embryo's, zelfs als mijn cyclus al echt aant aftakelen is. En ze zei vooral: je kunt prima zwanger worden nu, dus ga gewoon lekker verder! Dat gaf wel rust (al heb ik nog 1 miljoen andere vragen, maar goed, ik spreek haar volgende week weer). 
Heb je misschien tips om een beetje de rust te kunnen bewaren? Ik merk dat ik nogal een control freak ben (ik wil er zo graag iets aan doen maar dat kan nu eenmaal niet) en ik ben ongeduldig... 
Ik vind je reactie echt fijn! Dank daarvoor!!!!!!
 
Groetjes L
 
Mijn FSH was 19 en nog wat maar om eerlijk te zijn heb ik toen weinig van de rest gehoord omdat ik al het een en ander op internet op had gezocht en toen ik die waarde hoorde echt een black-out had. Het is wel fijn dat ze er meteen vaart achter zetten! Tegen mij zei ze ik schrijf een verwijsbrief voor het ivf-traject want hier kunnen we verder niks meer voor je doen, wat voelde ik me toen een hopeloos geval! Gelukkig zijn ze er positief over, dat geeft hoop lijkt me. Het fijne is dat je vriend zijn zaad super is, dan hoef je je daar in iedere geval geen zorgen om te maken. En wie weet mocht je een hsg krijgen is alles meteen goed doorgespoeld en ben je binnen no time zwanger ??. Je hebt nu net dit nieuws gehad en moet het verwerken en daarbij ook nog nadenken over wat er allemaal komen gaat, verwacht niet teveel van jezelf en laat het even rustig bezinken. De arts is positief en dat zijn ze echt niet zomaar.
 
O ja ik kan me voorstellen dat je dat niet meer weet! Ik begin ook alle informatie door elkaar te halen... heb alvast een vragenlijst gemaakt voor de volgende keer.  
 
Is jouw ervaring dat slecht nieuws ook echt duidelijk wordt gemeld dan? Bij mij hebben ze voornamelijk verteld wat er aan de hand is.  Geen kansen genoemd maar wel nadrukkelijk gezegd dat zwanger worden nog prima kan.  Ik zit ook bij een ziekenhuis dat zelf ivf en alles doet dus doorverwijzen is niet nodig. 
Ik hoop ook zo dat het snel raak is! Heb voor de zekerheid maar contact opgenomen met een psycholoog want ik wordt gek van dat gepieker.  Uiteindelijk moet je toch naar je werk elke ochtend... gelukkig gaat het vandaag al een stuk beter. En tof dat je weer hebt gereageerd!! Dat vind ik echt heel fijn. 
 
Groetjes lle 
 
Ik weet niet of je deze nog leest maar mij is inmiddels hetzelfde overkomen: week voor de kijkoperatie zat ik daar met een positieve test! Nu maart hopen dat ie blijft plakken ;)
 
Lle
 
Ooooooh wat een geweldig nieuws ? gefeliciteerd, ik heb er gewoon kippenvel van. Wanneer heb je de eerste echo?
 
Inmiddels al 3 echo's gehad en zit al over de 14 weken.  Alles is goed tot nu toe! Hoe is het met jou? Als het goed is is de 2 de inmiddels geboren?
 
Terug
Bovenaan