<p>Hallo meiden,</p><p>Bij deze wil ik even mijn verhaal kwijt. Ik ben nu 9 weken zwanger. Ik heb een grote kinderwens en na een miskraam eerder dit jaar ben ik hier dan ook super blij mee. 1,5 week geleden hebben we onze eerste echo gehad en een mooi kloppend hartje gezien. So far so good. </p><p>Nu heb ik sinds 3 weken behoorlijk last van de "gebruikelijke" zwangerschapskwaaltjes: moe, zere borsten, darmen en maag van slag en 24/7 misselijk en een vieze smaak in m'n mond. Vooral de misselijkheid valt mee zwaar. Ik hoef bijna niet over te geven maar ik loop wel heel vaak te kokhalzen. Doordat ik me zo beroerd voel doe ik weinig en zit ik vooral veel thuis. Terwijl ik normaal van alles onderneem en veel met vrienden afspreek. Ik heb nu helemaal nergens zin in. Ik voel me heel eenzaam en down en moet vaak huilen. Daar voel ik me vervolgens weer rot over omdat ik zo graag blij en dankbaar wil zijn dat ik zwanger ben en ik wil niet constant klagen. Doordat ik hooggevoelig ben komen alle lichamelijke klachten en emoties nog net wat harder bij me binnen. Het liefst wil ik gewoon in bed kruipen en daar een paar weken blijven.</p><p>Ik weet (hoop) dat ik me over een paar weken waarschijnlijk wel beter ga voelen maar voor nu wou ik even mijn verhaal kwijt. Zijn er misschien meer vrouwen die zich hierin herkennen?</p>
Hooggevoelig en zwangerschapskwaaltjes
- Onderwerp starter Lunah
- Startdatum
Gefeliciteerd met je zwangerschap! En ja, je verhaal herken ik heel goed hoor! Tot een week of 10 heb ik mij echt dagelijks hondberoerd gevoeld, voelde mij vaak schuldig omdat ik vond dat ik blij moest zijn dat ik zwanger was, maar af en toe dacht ik echt 'waar ben ik aan begonnen'. Het is echt flink doorbijten. Ik ben nu 17 weken en voel mij gelukkig een stuk beter, maar ook nu is het af en toe afzien met de hormonen en kwaaltjes hihi. Maar gelukkig zijn er ook hele mooie momenten: ik begin de kleine te voelen, heb afgelopen maandag een pretecho en de geslachtsbepaling gehad en kan lekker gaan shoppen voor de kleine!
Probeer er verder over te praten met de mensen om je heen of met de verloskundige, het is echt niks om je voor te schamen!
Probeer er verder over te praten met de mensen om je heen of met de verloskundige, het is echt niks om je voor te schamen!
Meis wat vervelend..
Vorig jaar bij mijn 1e zwangerschap had ik echt precies hetzelfde.. net niet overgeven maar constant kokhalzen, ook die vieze smaak in mijn mond. Mijn werk zei: " zwanger zijn is geen ziekte". Terwijl ik me zo beroerd voelde.. ik begrijp echt heel goed wat je bedoeld! Je voelt je zo ontzettend slap en nutteloos. Maar je bent echt alles behalve dat! Er groeit een klein mensje in je buik en je lichaam heeft het er gewoon even zwaar mee. Geef je je er gewoon aan over meis, dat is het beste wat je kan doen! Ga lekker gewoon in bed liggen en doe waar je zin in hebt! Ze zeiden tegen mij, op het moment dat de 3 maanden voorbij zijn, voel je je opeens weer super. Ik geloofde hier niets van! Maar het is echt echt zo, opeens gaat die misselijkheid en vooral die nare smaak in je mond weg! Ook die vermoeidheid wordt minder, die komt aan het einde wel weer terug.
Ik denk dat veel meiden hier last van hebben tijdens deze begin periode. Maak je niet druk het komt echt echt goed. Je denkt dat je totaal verandert bent, maar het trekt allemaal weer bij.
Ik ben 2 maanden terug bevallen van mijn 2e (binnen een jaar 2x bevallen) en deze zwangerschap had ik opeens 0 kwaaltjes. Totaal niet misselijk ook! Dus (mocht je ook ooit een 2e willen) het kan opeens dan heel anders gaan haha.
Knuffel van mij! Geniet van je zwangerschap en doe het lekker rustig aan he! Xx
Vorig jaar bij mijn 1e zwangerschap had ik echt precies hetzelfde.. net niet overgeven maar constant kokhalzen, ook die vieze smaak in mijn mond. Mijn werk zei: " zwanger zijn is geen ziekte". Terwijl ik me zo beroerd voelde.. ik begrijp echt heel goed wat je bedoeld! Je voelt je zo ontzettend slap en nutteloos. Maar je bent echt alles behalve dat! Er groeit een klein mensje in je buik en je lichaam heeft het er gewoon even zwaar mee. Geef je je er gewoon aan over meis, dat is het beste wat je kan doen! Ga lekker gewoon in bed liggen en doe waar je zin in hebt! Ze zeiden tegen mij, op het moment dat de 3 maanden voorbij zijn, voel je je opeens weer super. Ik geloofde hier niets van! Maar het is echt echt zo, opeens gaat die misselijkheid en vooral die nare smaak in je mond weg! Ook die vermoeidheid wordt minder, die komt aan het einde wel weer terug.
Ik denk dat veel meiden hier last van hebben tijdens deze begin periode. Maak je niet druk het komt echt echt goed. Je denkt dat je totaal verandert bent, maar het trekt allemaal weer bij.
Ik ben 2 maanden terug bevallen van mijn 2e (binnen een jaar 2x bevallen) en deze zwangerschap had ik opeens 0 kwaaltjes. Totaal niet misselijk ook! Dus (mocht je ook ooit een 2e willen) het kan opeens dan heel anders gaan haha.
Knuffel van mij! Geniet van je zwangerschap en doe het lekker rustig aan he! Xx
Dankjulliewel! Ik zit nu alweer te huilen. Gewoon fijn om te horen dat ik niet de enige ben. Ik heb echt het gevoel dat ik mezelf een beetje kwijt ben. En dan probeer ik me inderdaad vast te houden aan het feit dat het straks minder wordt en dat het sowieso een keer overgaat, dus gewoon even doorbijten. Maar de dagen duren zo lang! Ik dacht echt van mezelf dat ik meer kon hebben maar alles bij elkaar is het gewoon zwaarder dan ik van te voren had gedacht.
Als ik hopelijk in december een klein wondertje in m'n armen heb ben ik alles weer vergeten
Als ik hopelijk in december een klein wondertje in m'n armen heb ben ik alles weer vergeten
Hoi lunah,
Ik ben de eerste 14 weken ook ontzettend misselijk geweest, helaas wel ook overgeven.
Ik heb van de dokter tabletjes voorgeschreven gekregen tegen de misselijkheid en heb zelf online gember capsules gekocht.
De dokterstabletjes deden direct hun werk, de gember capsules duurde even, en zijn heel vies om te slikken, maar ik kon wel alles binnenhouden en voelde me wat beter.
Misschien is het een idee om dat te proberen?
Misselijk zijn is echt helemaal niet leuk, vooral niet wanneer je lichaam toch al zo veranderd.
Het komt goed, ik ben nu 21 weken en voel me prima! Heb alleen nog af en toe last van gevoelige borsten ( die er trouwens een stuk mooier uitzien nu ze een grote cup gegroeid zijn hihi ).
Ik ben de eerste 14 weken ook ontzettend misselijk geweest, helaas wel ook overgeven.
Ik heb van de dokter tabletjes voorgeschreven gekregen tegen de misselijkheid en heb zelf online gember capsules gekocht.
De dokterstabletjes deden direct hun werk, de gember capsules duurde even, en zijn heel vies om te slikken, maar ik kon wel alles binnenhouden en voelde me wat beter.
Misschien is het een idee om dat te proberen?
Misselijk zijn is echt helemaal niet leuk, vooral niet wanneer je lichaam toch al zo veranderd.
Het komt goed, ik ben nu 21 weken en voel me prima! Heb alleen nog af en toe last van gevoelige borsten ( die er trouwens een stuk mooier uitzien nu ze een grote cup gegroeid zijn hihi ).
Hi Lunah,
Ik ben bijna 9 weken zwanger en heb precies hetzelfde, maar ik moet wel tot 20x per dag overgeven. Nu emesafene gekregen en het gaat ietsje beter, nog steeds misselijk, moe en duizelig, maar verder kan ik eten binnen houden. Ik vind het wel erg zwaar
(
groetjes!
Ik ben bijna 9 weken zwanger en heb precies hetzelfde, maar ik moet wel tot 20x per dag overgeven. Nu emesafene gekregen en het gaat ietsje beter, nog steeds misselijk, moe en duizelig, maar verder kan ik eten binnen houden. Ik vind het wel erg zwaar
(groetjes!
Jeetje wat heftig! Ja dat is ook heel zwaar! Ik duim voor je dat het met een paar weken minder wordt.
Ik heb vandaag ook nog met mijn man gepraat over het "schuldige" gevoel en het niet kunnen genieten van het zwanger zijn. Dat dit los staat van je wens om moeder te worden. Je kunt een supermoeder zijn/ worden, maar dit betekent niet persé dat je het zwanger zijn ook leuk moet vinden. Dat heeft me ook geholpen. En hopelijk kunnen we er straks meer van gaan genieten als we de eerste maanden door zijn.
Veel sterkte voor nu in ieder geval!
Ik heb vandaag ook nog met mijn man gepraat over het "schuldige" gevoel en het niet kunnen genieten van het zwanger zijn. Dat dit los staat van je wens om moeder te worden. Je kunt een supermoeder zijn/ worden, maar dit betekent niet persé dat je het zwanger zijn ook leuk moet vinden. Dat heeft me ook geholpen. En hopelijk kunnen we er straks meer van gaan genieten als we de eerste maanden door zijn.
Veel sterkte voor nu in ieder geval!