<p>Hallo lieve meiden !</p><p>na 3 miskramen in 1 jaar tijd begin de de moed op te geven .. had op donderdag 21 april een knallende ovulatie test , vandaag 3 april helaas een negatieve test .. ik weet iets te vroeg getest maar hij zou toch al wel positief moeten zijn ? <br /><br /></p><p>soms is zwanger proberen te worden helemaal niet leuk ?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Hoop opgeven ?
- Onderwerp starter Bloempje
- Startdatum
Er zijn vrouwen genoeg die 2 weken later pqs positief testen. Misschien maak je nog niet genoeg hcg.
Zou afwachten tot je nod of zelfs nog daarna. En anders vragen om bloedonderzoek bij ha. Er is niks duidelijker dan het bloedonderzoek
Zou afwachten tot je nod of zelfs nog daarna. En anders vragen om bloedonderzoek bij ha. Er is niks duidelijker dan het bloedonderzoek
Hoe verdrietig ook, zéker niet opgeven. Je zou altijd nog naar een fertiliteitskliniek kunnen waar ze je kunnen helpen.
Wij hebben ook een hele lange weg gehad en op 19 april jl ben ik bevallen van ons eerste wondertje dankzij de fertiliteitskliniek!
Ik weet dat het super frustrerend is en ik voel je pijn en verdriet, maar er zijn echt meerdere wegen die naar Rome leiden!
Succes en sterkte!
Wij hebben ook een hele lange weg gehad en op 19 april jl ben ik bevallen van ons eerste wondertje dankzij de fertiliteitskliniek!
Ik weet dat het super frustrerend is en ik voel je pijn en verdriet, maar er zijn echt meerdere wegen die naar Rome leiden!
Succes en sterkte!
Ik snap hoe het voelt. En hoe groot de teleurstelling elke keer kan zijn. Maar hier een positief verhaal. Wij hebben 4 jaar over de eerste gedaan, incl ziekenhuistraject waarin we ons probleem vonden. We hebben nu 2 hele mooie dochters. De tweede is ook in het ziekenhuis verwekt maar die ging makkelijker omdat we wisten wat er speelde. Als ik na een jaar opgegeven had, dan had ik mijn mooie wonders nooit ontmoet.
Je kan een verwijzing naar de gyn vragen.
Je kan een verwijzing naar de gyn vragen.
dankjwel voor al jullie lieve reacties !
Waneer testen jullie positief ? Ik had op 21 april een knallende ovu test en vandaag 3 mei test ik negatief , ben heel onregelmatig zou het nog kunnen ?
alles is goed en hebben ons laten onderzoeken als we in augustes nog niet zwanger zijn krijgen we een verwijzing naar de gyn
Waneer testen jullie positief ? Ik had op 21 april een knallende ovu test en vandaag 3 mei test ik negatief , ben heel onregelmatig zou het nog kunnen ?
alles is goed en hebben ons laten onderzoeken als we in augustes nog niet zwanger zijn krijgen we een verwijzing naar de gyn
Bij ons was in eerste instantie ook alles goed. Een fertiliteitsarts zal steeds een beetje meer onderzoeken, en met evt dingen als IUI en IVF etc ontdekken ze ook soms nog problemen. Niet altijd. Maar dat ze nu niks vinden wil niet per definitie zeggen dat er echt niks speelt. En als er niks gevonden wordt kan IUI of IVF evengoed succesvol zijn.
Ik testte bij de oudste op dag 17 na de eisprong positief. Maar dat was omdat ik niet geloofde dat ik zwanger kon zijn en pas laat testte. Bij de jongste testte ik op dag 12 na de eisprong een tuurstreepje. En dan dus geteld: dag 1 is de dag na de eisprong, die bij mij een dag na de positieve ovulatietest is.
Ik testte bij de oudste op dag 17 na de eisprong positief. Maar dat was omdat ik niet geloofde dat ik zwanger kon zijn en pas laat testte. Bij de jongste testte ik op dag 12 na de eisprong een tuurstreepje. En dan dus geteld: dag 1 is de dag na de eisprong, die bij mij een dag na de positieve ovulatietest is.
Zoals al eerder gezegd, het zou kunnen dat je later pas positief test, dus deze ronde is nog niet per se voorbij.
Hier resulteerde de 4e zwangerschap pas in ons eerste kindje, en middels zwangerschap 6 gaan we straks de tweede krijgen (nu bijna 33 weken zwanger, dus durf er al wel enige tijd vanuit te gaan dat het deze keer wel weer echt gaat gebeuren).
Wel mega frustrerend, alle rondes dat het niet lukt, of dat het lijkt te lukken en vervolgens toch misgaat. Maar er zijn ook mensen die nog veel meer miskramen moeten doorstaan voordat ze een kindje mogen krijgen, en zoveel miskramen in een jaar als jij heb ik nooit gehad, simpelweg omdat het mij niet zo snel lukte om weer zwanger te worden, dus dat dat wel lukt is op zich al 'positief'. - Al snap ik ook dondersgoed dat je liever maar 1x zwanger was geworden en gewoon een kindje had gekregen, of na dit aantal zwangerschappen je gezin compleet had gehad...
Soms wordt er een oorzaak gevonden voor herhaalde miskramen - je kan er onderzoek naar laten doen. Vaak komt daar niets uit, maar soms ook wel, en dat kan je mogelijk helpen om het te plaatsen en de kansen in te schatten dat het een volgende keer wel lukt en goed gaat en soms is het zelfs behandelbaar. Voor een deel van het onderzoek moet je wel al tenminste 3 maanden niet zwanger zijn geweest, maar je hoeft daarvoor niet per se te stoppen met proberen, een heleboel mogelijke oorzaken kunnen wel onderzocht worden, zelfs als je (mogelijk) zwanger bent. Hiervoor kan je een verwijzing vragen naar een gynaecoloog.
Overigens: het is natuurlijk ook een optie om gewoon even een pauze in te lassen van je kinderwens. Als alle teleurstelling je (even) te veel wordt, probeer dan te focussen op dingen die jou/jullie wel gelukkig maken en weer beter in je vel komen te zitten. Het is ook echt geen schande om daar hulp bij te vragen, bijvoorbeeld bij een praktijkondersteuner (die je makkelijk door kan verwijzen mocht je meer/andere hulp nodig hebben). Het is immers nogal ingrijpend allemaal. Uiteraard kan je ook kijken of het lukt om er gewoon zelf uit te komen, of door te praten met (enkele) familieleden, goede vrienden, collega's etc. Wie weet heb je wel lotgenoten in onverwachte hoeken (je bent zeker niet de enige die dit overkomt), of gewoon mensen die goed zijn in een luisterend oor bieden.
Hier resulteerde de 4e zwangerschap pas in ons eerste kindje, en middels zwangerschap 6 gaan we straks de tweede krijgen (nu bijna 33 weken zwanger, dus durf er al wel enige tijd vanuit te gaan dat het deze keer wel weer echt gaat gebeuren).
Wel mega frustrerend, alle rondes dat het niet lukt, of dat het lijkt te lukken en vervolgens toch misgaat. Maar er zijn ook mensen die nog veel meer miskramen moeten doorstaan voordat ze een kindje mogen krijgen, en zoveel miskramen in een jaar als jij heb ik nooit gehad, simpelweg omdat het mij niet zo snel lukte om weer zwanger te worden, dus dat dat wel lukt is op zich al 'positief'. - Al snap ik ook dondersgoed dat je liever maar 1x zwanger was geworden en gewoon een kindje had gekregen, of na dit aantal zwangerschappen je gezin compleet had gehad...
Soms wordt er een oorzaak gevonden voor herhaalde miskramen - je kan er onderzoek naar laten doen. Vaak komt daar niets uit, maar soms ook wel, en dat kan je mogelijk helpen om het te plaatsen en de kansen in te schatten dat het een volgende keer wel lukt en goed gaat en soms is het zelfs behandelbaar. Voor een deel van het onderzoek moet je wel al tenminste 3 maanden niet zwanger zijn geweest, maar je hoeft daarvoor niet per se te stoppen met proberen, een heleboel mogelijke oorzaken kunnen wel onderzocht worden, zelfs als je (mogelijk) zwanger bent. Hiervoor kan je een verwijzing vragen naar een gynaecoloog.
Overigens: het is natuurlijk ook een optie om gewoon even een pauze in te lassen van je kinderwens. Als alle teleurstelling je (even) te veel wordt, probeer dan te focussen op dingen die jou/jullie wel gelukkig maken en weer beter in je vel komen te zitten. Het is ook echt geen schande om daar hulp bij te vragen, bijvoorbeeld bij een praktijkondersteuner (die je makkelijk door kan verwijzen mocht je meer/andere hulp nodig hebben). Het is immers nogal ingrijpend allemaal. Uiteraard kan je ook kijken of het lukt om er gewoon zelf uit te komen, of door te praten met (enkele) familieleden, goede vrienden, collega's etc. Wie weet heb je wel lotgenoten in onverwachte hoeken (je bent zeker niet de enige die dit overkomt), of gewoon mensen die goed zijn in een luisterend oor bieden.