<p>Hoi allemaal,</p><p>ik begin dit berichtje omdat ik mijn hart even wil luchten. Ik heb net mijn zoontje van 14 maanden opgehaald van de opvang, een zielig hoopje ellende. Anderhalf uur heeft hij het deze week volgehouden..</p><p>Sinds een maand gaat hij één dag in de week naar het kinderdagverblijf, maar het wennen gaat heel moeizaam. Hij huilt bijna continue of is heel boos. Ik heb hem iedere week op moeten halen na max 2,5 uur. Hij is dan helemaal kapot van het huilen en vandaag zelfs schor. Dan breekt mijn moederhart.</p><p>Mijn ouders passen op en dat gaat het goed. Echter het oppassen bij mijn schoonmoeder gaat ook niet goed, huilen, huilen, huilen. Ze wil dit ook niet meer. Thuis gaat het verder prima. Hij heeft een eigen willetje, maar is goed te sturen, lief en een echte knuffelkont. </p><p>In mijn omgeving hoor ik vaker dat kinderen het moeilijk vinden en soms wat langer moeten wennen, zeker als ze al wat ouder zijn. Maar ik vraag mij af of we hier wel mee door moeten gaan. Er zit na een maand geen enkele verbetering in.</p><p>We hebben al overwogen om hem vaker naar de opvang te doen om te kijken of hij dan makkelijker went, maar de leidster gaf aan het eerst maar één dag te proberen. Daarnaast hebben we hem vaker met andere kindjes laten spelen en dat gaat ook goed.</p><p>Ik weet niet meer waar ik goed aan doe, maar mijn kind zo zien is echt hartverscheurend.</p><p>Zijn er meer ouders waarvan hun kindje zoveel moeite had bij de opvang? Tips? </p><p>Alvast bedankt!</p><p>Groetjes,</p><p>Lin</p><p> </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Hoopje ellende bij de kinderopvang
- Onderwerp starter Gebruiker10341877
- Startdatum
Ik werk in de kinderopvang & wat wij in deze situaties ook wel eens doen is de ouder mee laten gaan op de groep. In een stoel gaan zitten en kijken wat er dan gebeurd. Proberen met je kindje te gaan spelen en als hij lekker bezig is weer terug in de stoel gaan zitten. Zo weet hij dat jij in de buurt bent maar leert hij ook de ruimte en kindjes en leidsters daar kennen. Volgende keer nog een keer mee gaan & daarna langzaamaan weg gaan tot hij het helemaal alleen kan. ?
Ik werk ook in de kinderopvang, al ruim 10 jaar.
Zomaar overstappen naar een gastouder of een andere kinderopvang zou ik niet zomaar 123 doen, want waarschijnlijk gaat het daar exact hetzelfde, ook al zijn er minder kindjes. Je bent nog maar een maand onderweg, niet nu al opgeven. Bij wéér een andere opvang snapt je kindje er helemaal niks meer van.
Met de leeftijd rond 12 maanden is echt de moeilijkste leeftijd om te starten met kinderopvang. Beter kunnen kinderen gewoon vanaf baby komen, dan rollen ze er veel makkelijker in. Kindjes die rond de 12 maanden voor het eerst komen, hebben eigenlijk altijd lange tijd veel verdriet. Ze weten echt niet wat ze overkomt. Maargoed, daar heb je nu niks meer aan.
Inderdaad, ik zou eens vragen of je erbij mag zitten. Als leidster ben ik daar nooit zo heel blij mee, ouders op de groep.. want je voelt je altijd opgelaten ennwilt je werk dan perfect doen.. maar het kan zeker helpen.
In die tijd dat je erbij zit is het dan juist niet de bedoeling dat je hem op schoot neemt, want daar schiet je echt niks mee op.
Dus op een stoel zitten of op de grond en hem steeds weer meenemen om te gaan spelen, meenemen naar een speelhoekje, meespelen, voordoen... maar echt niet dragen of op schoot nemen.
Vraag eens of dat mag voor 20 minuten en dat je na 20 minuten weggaat. Dan is her ongetwijfeld nog steeds drama en huilen, maar misschien geeft het hem wat veiligheid als je hem even op weg helpt! Een hele ochtend erbij blijven zou bij ons nooit mogen, je kindje moet uiteindelijk toch leren om het zonder jou te doen en het afscheid moment hoort erbij, hoe rot ook.
En eerlijk gezegd zou ik hem juist wél 3x per week brengen. Al is het 3x 2 uur.
Hoe meer ze komen, hoe sneller ze wennen. 1x per week is heel weinig als ze nog moeten wennen.
Wij hadden laatst een jongetje van 17 maanden doe voor het eerst kwam, 3 dagen per week. Het was 4 weken lang krijsen en huilen, daarna wist hij precies hoe alles in elkaar stak en heeft hij nooit meer gehuild. Hij blijft rustig, timide en wat afwachtend, maar heeft het nu prima naar z'n zin.
Het was echt even doorbikkelen, maar ik weet zeker dat hij snel gewend was doordat hij 3x per week komt.
En we hebben hem nooit laten ophalen, in de loop van de ochtend werd hij vanzelf rustiger. Eerlijk gezegd zou ik dat ook nier meet doen, want jouw kindje weet heeeeel goed dat als hij blijft krijsen, dat jij komt. En dus al na 1.5 uur, das best snel. Ik vind niet dat de leidsters dan echt hun best gedaan hebben. Je kunt ouders toch niet zomaar steeds bellen, alleen omdat een kind huilt? Er moet toch gewoon gewerkt worden?
Ik zou afspreken dat ze het minimaal 4 uur volhouden, van 8-12 bijvoorbeeld. Is even zielig voor je kind, maar hij blijft echt geen 4 uur krijsen en moet gaan accepteren dat hij daar fijn kan gaan spelen en dat het gewoon niet anders is. Dat krijg je alleen voor elkaar door vol te houden.
Zomaar overstappen naar een gastouder of een andere kinderopvang zou ik niet zomaar 123 doen, want waarschijnlijk gaat het daar exact hetzelfde, ook al zijn er minder kindjes. Je bent nog maar een maand onderweg, niet nu al opgeven. Bij wéér een andere opvang snapt je kindje er helemaal niks meer van.
Met de leeftijd rond 12 maanden is echt de moeilijkste leeftijd om te starten met kinderopvang. Beter kunnen kinderen gewoon vanaf baby komen, dan rollen ze er veel makkelijker in. Kindjes die rond de 12 maanden voor het eerst komen, hebben eigenlijk altijd lange tijd veel verdriet. Ze weten echt niet wat ze overkomt. Maargoed, daar heb je nu niks meer aan.
Inderdaad, ik zou eens vragen of je erbij mag zitten. Als leidster ben ik daar nooit zo heel blij mee, ouders op de groep.. want je voelt je altijd opgelaten ennwilt je werk dan perfect doen.. maar het kan zeker helpen.
In die tijd dat je erbij zit is het dan juist niet de bedoeling dat je hem op schoot neemt, want daar schiet je echt niks mee op.
Dus op een stoel zitten of op de grond en hem steeds weer meenemen om te gaan spelen, meenemen naar een speelhoekje, meespelen, voordoen... maar echt niet dragen of op schoot nemen.
Vraag eens of dat mag voor 20 minuten en dat je na 20 minuten weggaat. Dan is her ongetwijfeld nog steeds drama en huilen, maar misschien geeft het hem wat veiligheid als je hem even op weg helpt! Een hele ochtend erbij blijven zou bij ons nooit mogen, je kindje moet uiteindelijk toch leren om het zonder jou te doen en het afscheid moment hoort erbij, hoe rot ook.
En eerlijk gezegd zou ik hem juist wél 3x per week brengen. Al is het 3x 2 uur.
Hoe meer ze komen, hoe sneller ze wennen. 1x per week is heel weinig als ze nog moeten wennen.
Wij hadden laatst een jongetje van 17 maanden doe voor het eerst kwam, 3 dagen per week. Het was 4 weken lang krijsen en huilen, daarna wist hij precies hoe alles in elkaar stak en heeft hij nooit meer gehuild. Hij blijft rustig, timide en wat afwachtend, maar heeft het nu prima naar z'n zin.
Het was echt even doorbikkelen, maar ik weet zeker dat hij snel gewend was doordat hij 3x per week komt.
En we hebben hem nooit laten ophalen, in de loop van de ochtend werd hij vanzelf rustiger. Eerlijk gezegd zou ik dat ook nier meet doen, want jouw kindje weet heeeeel goed dat als hij blijft krijsen, dat jij komt. En dus al na 1.5 uur, das best snel. Ik vind niet dat de leidsters dan echt hun best gedaan hebben. Je kunt ouders toch niet zomaar steeds bellen, alleen omdat een kind huilt? Er moet toch gewoon gewerkt worden?
Ik zou afspreken dat ze het minimaal 4 uur volhouden, van 8-12 bijvoorbeeld. Is even zielig voor je kind, maar hij blijft echt geen 4 uur krijsen en moet gaan accepteren dat hij daar fijn kan gaan spelen en dat het gewoon niet anders is. Dat krijg je alleen voor elkaar door vol te houden.
Wat een herkenbaar verhaal! Mijn zoontje is gestart bij de kinderopvang toen hij 13 maanden oud was. De eerste keren waren echt een ramp! Hij was alleen maar aan het huilen. At niet, sliep niet. Al snel hebben we besloten dat hij halve dagen zou komen om beter te kunnen wennen. Hij gaat trouwens 2 dagen per week. Na een paar keer ging hij beter eten en drinken. Daarna ging hij beter slapen. Het huilen bleef nog lang, vooral als er andere kinderen in de buurt waren. De leidsters hebben echt heel hard gewerkt aan een vertrouwensband met hem. Ze hebben hem heel veel 1-op-1 aandacht gegeven. Nu is hij 15,5 maand een gaat het zoveel beter! Hij gaat al een tijdje hele dagen, eet goed, drinkt goed en de laatste 2 keer was hij zelfs super gezellig en bijna niet aan het huilen.
Persoonlijk zou ik proberen of hij langer kan per keer. 1,5 uur per week is erg weinig om te wennen. En geef het vooral niet op! Uiteindelijk ging het bij ons veel sneller dan we de eerste weken dachten.
Persoonlijk zou ik proberen of hij langer kan per keer. 1,5 uur per week is erg weinig om te wennen. En geef het vooral niet op! Uiteindelijk ging het bij ons veel sneller dan we de eerste weken dachten.
Geen tips maar in begrijp wel echt dat je dit vreselijk vindt, zou hier ook bang voor zijn als ons kindje ooit naar de opvang moet of als hij dit krijgt bij de gewone oppassen. Heel heftig om je kindje zo op te moeten halen ?
Al lijkt het me ook heel naar om een kindje al met 3 maanden er naartoe te moeten brengen, dan zijn ze nog zo klein en afhankelijk. Maar geloof wel dat ze dan niet op het punt komen dat ze heel bewust moeten wennen. Maar daar heb je nu even niks aan natuurlijk.
Iig veel succes en sterkte
Al lijkt het me ook heel naar om een kindje al met 3 maanden er naartoe te moeten brengen, dan zijn ze nog zo klein en afhankelijk. Maar geloof wel dat ze dan niet op het punt komen dat ze heel bewust moeten wennen. Maar daar heb je nu even niks aan natuurlijk.
Iig veel succes en sterkte
Dit bericht is van een paar dagen geleden, maar ik herken dit heel erg. Ik was ook op zoek naar informatie hierover. Mijn zoon is 16 maanden.
Ik kies ervoor om onze zoon wel op te halen na 1,5u ongeveer als ik hoor dat hij alleen maar aan het huilen is (via app) . Als hij alleen maar huilt en niet valt af te leiden, voelt hij zich gewoon niet fijn. Hij moet nog vertrouwen krijgen in de situatie. Ik geloof er niet in dat ze maar blijven huilen, zodat ze worden opgehaald. Want dan kunnen ze vaak wel afgeleid worden met leuk speelgoed of iets dergelijks. Maar prima als anderen daar andere ervaringen mee hebben. Ik ben absoluut geen voorstander van maar doorzetten op dat moment. Dan zit je vervolgens met een overprikkeld kind thuis (ervaring mee) . Ik kies ervoor om hem dan 2x per week even naar de opvang te laten gaan, zodat hij zich veilig gaat voelen. En vervolgens ook ziet dat je weer terug komt! Bij het ene kind is dit zo klaar en andere kinderen hebben hier veel tijd voor nodig. Dat is zo. Probeer goed naar de signalen van je kind te kijken.
Bij ons ging het voor de vakantie 'ineens' goed. Nu na de vakantie beginnen we weer van voor af aan.
Succes
Ik kies ervoor om onze zoon wel op te halen na 1,5u ongeveer als ik hoor dat hij alleen maar aan het huilen is (via app) . Als hij alleen maar huilt en niet valt af te leiden, voelt hij zich gewoon niet fijn. Hij moet nog vertrouwen krijgen in de situatie. Ik geloof er niet in dat ze maar blijven huilen, zodat ze worden opgehaald. Want dan kunnen ze vaak wel afgeleid worden met leuk speelgoed of iets dergelijks. Maar prima als anderen daar andere ervaringen mee hebben. Ik ben absoluut geen voorstander van maar doorzetten op dat moment. Dan zit je vervolgens met een overprikkeld kind thuis (ervaring mee) . Ik kies ervoor om hem dan 2x per week even naar de opvang te laten gaan, zodat hij zich veilig gaat voelen. En vervolgens ook ziet dat je weer terug komt! Bij het ene kind is dit zo klaar en andere kinderen hebben hier veel tijd voor nodig. Dat is zo. Probeer goed naar de signalen van je kind te kijken.
Bij ons ging het voor de vakantie 'ineens' goed. Nu na de vakantie beginnen we weer van voor af aan.
Succes