<p>Hoi dames, </p><p>Ik moet geloof ik even wat van me afschrijven. Ik ben 14 weken zwanger en heb gewoon een aantal baaldagen. Ik voel me zo ellendig vandaag. Ik ben misselijk, heb hoofdpijn, een stijve nek en erg veel pijn onderin mijn rug/bil. </p><p>Daarbovenop is mijn vriend vandaag de hele dag weg voor werk en kan hij er dus niet voor mij zijn. Soms heb je gewoon even iemand nodig denk ik... </p><p>Maar wat ik nog het aller ergste vind is dat mijn lichaam nu al lijdt onder deze zwangerschap. Mijn buik zit onder de striae, ik heb spataders over mijn benen, op mijn rug zit een maanlandschap aan puistjes en wondjes/littekens daarvan en ik heb ineens overal donker haar. Dat alles samen zorgt ervoor dat mijn zelfvertrouwen nogal heel laag is en dat ik mijzelf gewoon niet mooi vind. </p><p>Gisteren zat ik met mijn vriend in de auto en die vertelde dat hij het ook zag. Maar hij vind me zo mooi en kijkt wel door die dingen heen. Bij elk woord dat hij zei voelde ik me slechter en minder aantrekkelijk. Uiteindelijk heb ik het onderwerp maar veranderd.</p><p>Aan het eind van de dag kwam het weer ter sprake. Ik ben in huilen uitgebarsten en heb hem verteld wat ons gesprek met mij deed. Bij alles wat ik zei wilde hij een oplossing aanbieden en ervoor zorgen dat ik stopte met huilen. Wat mij alleen maar verdrietiger maakte. Ik heb hem gevraag mij even de ruimte te geven.</p><p>Na een potje huilen ben ik naar hem toe gegaan en heb ik uitgelegd dat hij soms even zijn mond moet houden en er niet voor alles direct een oplossing is. Verdriet moet er soms gewoon uit denk ik. Toen hij eenmaal stil was begon ik weer te huilen... </p><p>Ben ik de enige die zich zo voelt? En hoe kan ik omgaan met die huilbuien door hormonen?</p><p>Bedankt alvast.</p>