Hormonen, tranen...... tranen

Hi meiden,

Hoe is het met jullie? Volgens mij beginnen nu echt de hormonen te werken op mijn buien! Gisteren de hele dag niet de baby gevoeld, maakte me zorgen. Mijn man belde me op vanuit het werk en kon alleen maar huilen.

Verloskundige toch maar even gebeld en dat ik het al voel is een cadeautje, met 18 weken kan het zeker voorkomen dat je het een dag niet voelt. Niks om onzeker over te zijn. Mijn man was gisteravond wel extra lief voor me, dat vond ik dat weer geweldig..... huilen!

En vanochtend vroeg een collega hoe het ging en ja hoor..... huilen! Gek hoor die hormonen! Vandaag de baby lekker vaak gevoeld dus dat stekt toch wel weer gerust.
 
Dat is wel spannend. Gelukkig ben je nu wat gerustgesteld. En ja die emotie... Dat herken ik wel, hoewel ik het nu minder heb dan de vorige keer maar dat kan nog komen. Ik kan van die zielige films echt niet kijken zonder tranen
 
Ik heb zelf het idee dat het allemaal wel mee valt; maar volgens mijn man heb ik toch behoorlijk last van mijn hormonen.... Tja, wat moet je daarmee?
Ik merk wel dat ik het de ene dag zo doe en de andere dag weer anders en dat is natuurlijk voor mijn man moeilijk om daar mee mee te gaan.
En dat huilen om niks, dat is wel heel herkenbaar! Ook ben ik alweer zwangerschapsdement...
 
Tja, heb er volgens mij ook niet zoveel last van.
Maar inderdaad denk manlief daar vast anders over... Soms zie ik hem denken. Ik vind het wel eens irritant dat alles nu op de hormonen geschoven wordt, voel me niet altijd serieus genomen...
 
Terug
Bovenaan