hormonen

A

ANONYMOUS_USERNAME

hey hey

ik moet toegeven dat ik soms een beetje heftiger reageer dan anders,maar echt niet extreem ofzo hoor.
maar helaas gaat mijn man er dan vol tegenin, waar ik dan nog kwaaier om word.
later weet ik dat ik te erg heb gereageerd,maar op zo'n moment kan ik er echt niks aan doen!
ik bied dan ook wel mijn excuus aan.

maargoed, het zal me niet lekker en dus heb ik mijn man verteld hoe de vork in de steel zit en dat ik fijn zou vinden als hij mij dan gewoon even laat. maar hij was het daar zichtbaar niet mee eens! hij wil niet over zich heen laten lopen. najah! net of het elke dag gebeurt en dat ik een kreng ben...helemaal niet. nu de hele zwangerschap nog maar 3x gebeurt. ik vroeg gewoon om een beetje begrip, maar hij snapt mij gewoon niet!
wat moet ik hier toch mee? ik word er verdrietig van.
 
Hi
Wel herkenbaar hoor! Mijn man vindt het ook heel erg lastig om te relativeren, hij gaat ook vol in de aanval of verdediging als ik ergens wat heftiger op reageer. Heeft normaal ook, maar dan ben ik juist f
Degene die dat maar een beetje relativeert ;-)

Vervelend dat hij zo reageert, dat is frustrerend... Probeer er niet te zwaar aan te tillen, je schrijft dat het nog maar weinig is voorgekomen... Laat hem anders iets lezen waarin staat hoe sterk je hormonen je stemming beïnvloeden ofzo??

Het boekje 'help ik heb m'n vrouw zwanger gemaakt' van Kluun is een aanrader!! ( ik heb em zelf al 2x gelezen, helaas heeft mijn man gem nog steeds niet gelezen, maar ik heb hem er onderhand zoveel uit voorgelezen dat hij de strekking wel snapt...)
 
Helemaal begrijpelijk dat je er verdrietig van word.
Goed van je dat je uitlegt dat het door je hormonen komt, die mannen weten ook niet wat ze opeens allemaal overkomt!
Wij hebben (natuurlijk) af en toe ook een verschil van mening, en dan lopen (vooral mijn) emoties hoog op. Dat heb je denk ik wel ik elke gezonde relatie!
Praten praten praten, is denk ik wel het belangrijkste. Weet wat er in elkaars hoofd omgaat!
Dat boek van Kluun zou jullie best kunnen helpen.
Mijn man was in het begin ook opeens raar aan het doen. (beetje jaloers, terwijl hij dat normaal helemaal niet is!) Toen ik ernaar vroeg, gaf hij aan dat hij er erg aan moe wennen dat 'alles' nu om mij en de baby draait. Dat is natuurlijk helemaal niet zo.... maar hij voelde dit wel zo. En als je dat soort dingen van elkaar weet kun je er het beste een beetje rekening mee proberen te houden. Hij wordt immers ook papa.

Succes.
 
Ik moest ook meteen aan het boek van Kluun denken, help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt.

Mijn man en ik hebben dit boek in het begin met veel plezier gelezen en hij laat me gewoon. Als ik hang dan laat hij me hangen, als ik mopper dan laat hij dat... Heerlijk...tuurlijk reageert hij ook weleens wel, maar over het algemeen gaat het goed
 
nou ik kan wel goed uit de slof schieten veel meer als by m,n zoontje ik jank ook veel gauwer maar heb soms ook het gevoel dat m,n zoontje voor geen centimeter luisterd als ik wat tegen hem zeg en ik kan daar dan zo woest om worden ik weet het wel dat het niet helpt maar het gebeurd gewoon
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan