Hormonen

A

AngeliquedeJongPostema

Sorry hoor, ik moet even "klagen". Ik heb vandaag echt erg veel last van m'n hormonen. Kan om niets gaan zitten huilen en zie er erg tegenop om straks te gaan werken. Ik werk in de zorg en werk dus onregelmatig. Vandaag heb ik een slaapdienst: om 17 uur beginnen tot morgenochtend 10 uur. Ik weet best dat het wel weer gaat als ik eenmaal aan het werk ben en dat het zo morgenochtend is, maar die hormonen he! Ik zou af en toe willen dat je ze uit kon zetten!
Heeft iemand nog tips om er minder last van te hebben?
 
Geen idee, hoe je het zou moeten minderen.
Maar zelf heb ik er ook zo een last van! Het ene moment heb ik even nergens meer zin in en dan lig ik vervolgens op de grond van de slappe lach...
Vreemd hoor, dit allemaal!
 
Ik heb ook dagen dat ik er veel last van heb. Normaal gesproken ben ik niet een erg emotioneel mens, huilen doe ik niet snel in bijzijn van anderen. Nu zijn er momenten dat ik het niet meer in kan houden. Stress is de grootste factor bij mij, nu ik minder werk zou dat beter moeten zijn :)
En idd, ik kan hele hysterische lachbuien hebben :)
 
Hallo lieve mede zwangeren!! Ik ken die stemmingswisselingen ook, en ik weet dat je heel goed óf een vitamine B complex óf teunisbloemolie kapsules kan nemen.Werkt écht hoor.En zijn goedkoop te kopen bij Kruidvat!! Is het proberen echt waard.Wel regelmatig (1x per dag) nemen voor een goeie werking.Succes
 
Meestal lukt het wel aardig om tegen mezelf te zeggen dat het de hormonen zijn, maar soms lukt het niet en reageer ik onredelijk op vanalles. Gisteravond om 21 uur nog een aantal kinderen de stuipen op het lijf gejaagd.... Ze waren express met een bal tegen onze voordeur aan het schoppen... Bij de tweede keer waren ze meteen hun bal kwijt en hadden ze de schrik van hun leven.... Even later kwamen ze wel excuus aanbieden en hun bal terugvragen.
Gelukkig word ik niet zo heel vaak boos, het is vaker of verdrietig, maar inderdaad de lachbuien herken ik ook wel weer, maar die zijn een stuk leuker, dus daar heb ik niet zo veel last van!
In ieder geval bedankt voor jullie reacties! Het is al fijn om het even van me af te schrijven, dan ben ik het al een beetje kwijt.
 
Op zich gaat het wel met de hor(ror)monen. Ik ben het redelijk gewend, hahahaha. Af en toe is mijn lontje wat korter en kan ik van de kids minder hebben, zeker in de vakantie. Maar eigenlijk valt het nog mee.
 
Ja, die hormonen...... blegh.
Manlief is militair en helaas deze week weer eens een weekje weg. Zijn we gewend en vind ik normaal heerlijk, lekker een weekje voor mezelf. Maar oeh, dit keer even niet!
Niemand om je frustraties tegen te botvieren, of je even met beide benen op de grond te zetten of inderdaad vreselijk mee te lachen......
En dan ook nog verplicht thuiszitten na een ziekenhuisopname anderhalve week terug en weinig mogen doen ivm mijn bekken...
Joepie :p

Heb de videorecorder opgezocht en ben nu al mijn oude videobanden maar weer eens aan het kijken! Dat helpt!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan