Het is echt niet te geloven de laatste weken... Ik krijg echt overal een brok van in mijn keel, tranen komen omhoog en kan ze vaak maar met moeite binnenhouden. Het is zo lullig voor mijn collega's als bij iedere scheet in tranen uitbarst! Gisteren vertelde een collegaatje van me dat haar zoontje naar een 'gewonere' groep mag het volgende schooljaar(hij is licht autisch), ik heb dan natuurlijk weer gelijk tranen in mijn ogen!
Bovendien kijken mijn kids me heel vreemd aan als ik tranen in mijn ogen heb... die denken dan natuurlijk dat ik verdrietig ben, ze zijn te klein om uit te leggen dat dat niet komt doordat ik verdrietig zou zijn.
Pffff... ik zat net weer een paar berichtjes van jullie te lezen en kreeg natuurlijk weer tranen in mijn ogen... het waren niet echt vervelende berichten ofzo. Gewoon berichtjes over de echo en het groeien van de kleintjes!
Jullie kunnen natuurlijk wel bedenken wat er bij mij gebeurt als ik een film te kijken of nare dingen lees in de krant ofzo...
Hebben jullie dat ook zo snel?
Groetjes, Michele (24+3 van de 3e)
Bovendien kijken mijn kids me heel vreemd aan als ik tranen in mijn ogen heb... die denken dan natuurlijk dat ik verdrietig ben, ze zijn te klein om uit te leggen dat dat niet komt doordat ik verdrietig zou zijn.
Pffff... ik zat net weer een paar berichtjes van jullie te lezen en kreeg natuurlijk weer tranen in mijn ogen... het waren niet echt vervelende berichten ofzo. Gewoon berichtjes over de echo en het groeien van de kleintjes!
Jullie kunnen natuurlijk wel bedenken wat er bij mij gebeurt als ik een film te kijken of nare dingen lees in de krant ofzo...
Hebben jullie dat ook zo snel?
Groetjes, Michele (24+3 van de 3e)