HSG onderzoek vervolgverhaal

A

Anoniem

Guest
Hallo Allemaal,

Omdatik zatedagavond 3 x mijn uitgebreide verhaal had getypt en dit telkens verdween, probeer ik het nu opnieuw. Kat en Nadine ik zag dat jullie al hadden gereageerd nou komt ie....

Ik was dus best zenuwachtig omdat ik al veel nare en pijnlijke verhalen had gehoord en gelezen, maar ik wilde het wel doen dit HSG onderzoek dan spuiten ze de eileiders open mochten deze dicht zitten dan heb je daarna dus meer kans op een eventuele zwangerschap dus ik dacht ik moet dit ook doen pas daarna weet je dat je er 'zoveel'mogelijk aan hebt gedaan dus ik moest mij melden bij de poli van de gynaecologie en werd daarna door een verpleegster opgehaald om met haar naar de rontgenafdeling te gaan, het was wel stom want zij had een wagentje/karretje bij zich met daarop een grote fles betadine, (om te ontsmetten) en 2 maandverbandjes en nog wat spullen die nodig waren voor mijn onderzoek maar iedereen zag dit zo dus open en bloot liggen dus dat vond ik niet normaal hoor! al die wachtende mensen bij de rontgen zagen dit, zal daar volgende keer nog wel iets van zeggen al hoop ik niet meer terug te hoeven natuurlijk.

Ik moest op het voeteind van het bed gaan zitten op een zachtkleedje en ook was er dus die verpleegster en een rontgenarts maar die zag ik niet omdat deze achter het raam ergens stond en dan mijn eigen gyn.

Ik moest mijn voeten op de rand zetten en naar achteren leunen, half zittend toen werd de eendenbek ingebracht( weet even de andere naam niet meer) en ik zag dat de gyn een grote spuit vasthad met een lange staaf eraan vast die zij dus met betadine insmeerde.

Ik moest toen kuchen en zo heeft ze dus dat ding ingebracht ik heb niet meer gekekeken en ook lag er een handdoekje op mijn benen zodat je niet allemaal ziet wat er daaronder gebeurd en dat was goed vond ik ik voelde het daarna heel erg steken een scherpe snijdende brandende pijn alsof je vol loopt en dat er dan iets in de weg zit dat er iets niet door kan, dit ging zo even door en op dat moment kwam de rontgenarts die boven mij dat rontgenapparaat bevestigde en konden zij achter mij op een scherm alles zien.
Omdat ik pijn had is mij dat helemaal ontgaan en ik moest de pijn echt wegzuchten en ik dacht oh jee wanneer stopt dit nou en ineens is het voorbij het duurt nog geen tien minuten.

De gyn liet mijn toen op het scherm zien waar de baarmoeder zit en mijn eileiders en ze vertelde dat ze heeeeel erg hard moest duwen om het erdoor heen te krijgen ( dat was dus die pijn geweest) en ze dacht dan ook dat er toch iets vast heeft gezeten iets van een slijmpropje ofzo dus ze was nu erg positief over alles omdat de andere onderzoeken ook zo goed waren( zaad is prima, samenlevingstest is super, eisprong is aanwezig en de hormonen zijn ook prima) dus ze vertelde dat dit een goed iets was en dat ik het nu een half jaar moet áankijken'en dan pas in augustus terug moet komen, mocht ik dan nog niet zwanger zijn voor verder onderzoek, dus hopelijk is dat niet nodig en word ik zwanger in de komende 6 maanden!

Het onderzoek was niet prettig maar ik denk dat als er niets dicht zit in je eileiders het gewoon goed te doen is maar nu voeld het een paar seconden wel pijnlijk aan maar het is zoals Miranda tegen mij vertelde wel te doen zeker als je weet waarom je het doet maar vervelend en rottig is het wel, maar waarschijnlijk is het bij mij niet voorniks geweest allemaal en hopelijk heb ik er nu profijt van!!

Ik heb beschreven wat ik voelde en het is niet de bedoeling om iemand bang te maken ofzo maar ik hoop dat ik door mijn verhaal ook iemand kan helpen door de uitleg erbij te vermelden hoe ik het heb ervaren dus nogmaals als er niets dicht zit dan voelt het niet echt naar aan je bent gewoon wat gespannen en als het wel dicht zit dan is het op dat moment een rot gevoel maar dat duurt dus maar even en daarna is het wel positief voor je.

De verpleegster zag dat ik het helemaal warm had en ze vroeg of ik alleen was of met iemand erbij, toen ik zei alleen vroeg ze of ik nog een kopje koffie wilde op de poli om even bij te komen , ik was ook best wat gespannen geweest omdat je dus al een paar weken van tevoren weet dat je dit moet gaan doen, want de gyn zegt dan als je de volgende keer ongi wordt dan moet je meteen na je menstr dat onderzoek doen net voor dat je je vruchtbarendagen weer krijgt, dus je belt dan weer op naar de poli om die afspraak te maken.

Ik heb die middag nog wel een maandverbandje ingedaan elke keer als ik naar de toilet ging want de betadine loopt er nog wel uit en afentoe heb ik nog wat steekjes gehad ook de dag erna een soort ongi steekje dat kwam bv als je ineens een beweging maakte of zomaar ineens een steek maar zondag was het eigenlijk weer gewoon.

Je kunt meteen erna dus weer zelf lopen ofzo en ik was wel alleen gegaan dat kan wel maar als er iemand op je wacht dan is dat wel prettig.

Ik ben nu dus super opgelucht dat ik het heb gedaan GIRLPOWERRRRRRRRRRRRRRR!! en achteraf valt het altijd mee maar het is toch goed dat ik het heb gedaan want er zat dus echt iets in de weg!!!

Ben nu wel erg benieuwd hoe het nu zal gaan de komende tijden wie weet........


Een heel verhaal, hopelijk hebben jullie er iets aan!
Zit nu dus weer in de klusperiode dus spannend allemaal nu!!

gefeliciteerd aan de zwangeren en succes met wachten of met de ongi voor de rest!

Veel liefs; Chili x
 
Hoi Chili,

Knap dat je helemaal alleen naar dat onderzoek ging! Dat zou ik nooit gedurft hebben. En wat achterlijk dat ze dat karretje vol met spullen meenamen, zo open en bloot! Laat ze er dan even een steriel doekje over leggen. Waarschijnlijk hebben al die wachtenden geen idee wat ermee gebeurd, maar jij wel. Mocht je van tevoren geen pijnstiller nemen? Toen bij mij de mirenaspiraal ingebracht werd kreeg ik een uur van tevoren een spierontspanner en pijnstiller. Daardoor ging het allemaal makkelijker. Bij het eruit halen heb ik er weer 1 genomen. De gyn raadde het aan. Maar misschien mag dat niet bij het onderzoek wat jij gehad hebt. Ik ben blij voor je dat het niet zo erg tegen viel. En ik zal duimen dat alle pijn niet voor niets is geweest. Ik hoop dat jij als 1 van de eersten mag melden dat het gelukt is! Ik duim voor je!
Groetjes, Kat
 
Hai Chilli,

Jeetje wat een verhaal zeg.
Ik heb het vol aandacht zitten lezen, wat knap dat je het alleen hebt gedaan dat zou ik nooit gedurfd hebben hoor.
Heerlijk dat het nu achter de rug is en dat je er helemaal voor kan gaan.

Ik duim voor je,

Veel liefs sil
 
Hallo Chilli,

Dat is lang geleden.
Ik heb een tijdje alleen maar af en toe meegelezen omdat ik er iets minder mee bezig wil zijn. Maar nu ik je verhaal lees wil ik toch graag aan je laten weten dat ik nog steeds met je meeleef. Wat lekker dat er ook daadwerkelijk 'iets' is doorgespoten. Ik ga voor je duimen de komende maanden.

Groet en succes met alles.
Sjaan
 
Een collega vertelde mij gister dat zij ook een hsg onderzoek had gehad in het verleden en dat dat 10x erger was dan alle ivf behandelingen dat ze had gehad. Maar zij had ook verklevingen.
En nu maar hopen dat je aankomende maand zwanger raakt, de kans is nu groter.
duim, duim

liefs
Marielle
 
Wow, grote pluim hoor!
Ook ik ga voor je duimen, fingers crossed.
lief van je dat je een paar keer de moeite hebt gedaan om dit ook voor anderen op te schrijven.
Groetjes J
 
Hoi Chilli,
Wauw wat een verhaal zeg. Ik vind het ook erg moedig dat je alleen durfde te gaan! Hopen voor je dat je nu snel zwanger bent!
Liefs Joanna
 
Wat goed dat je alleen durfde te gaan.
Ook ik ga voor je duimen. Ik hoop dat het nu heel snel gaat lukken. Liefs kaatje
 
Terug
Bovenaan