huilbaby

Onze kleine is nu 15 maanden. Hij huilt al vanaf de geboorte en nu nog steeds!! Om eerlijk te zijn ben ik het helemaal beu! Vroeger waren er oorzaken voor zijn gehuil (reflux), maar nu huilt hij om te huilen. Zelfs al speel ik de hele dag met hem, dan nog is het niet goed. Niet overdreven, maar bijna de halve dag huilt en krijst hij (zonder tranen). Wat moet ik ermee???
 
Hoi,
Hij huilt dus om niets begrijp ik.
Het is misschien hard maar om hem maar eens gewoon in de box te zetten en gewoon te laten huilen...trek de deur dicht en ga even douchen of iets anders doen,in de box kan niet zo veel kwaad...

Maar misschien is het weer een sprongetje, en weet je zeker dat hij verder nergens last van heeft?

succes
 
Ik kan me voorstellen dat je het helemaal zat bent. Met 15 maanden kan je niet echt meer spreken van een huilBABY.
Ik zou als hij nog zoveel huilt eerst fysieke oorzaken proberen uitsluiten. Dus eerst naar de huisarts om oren, keel, buik enz. te laten controleren (is hij wel eens getest op bijv. koemelkallergie).
Als er geen fysieke oorzaken zijn en hij blijft huilen, dan is het misschien tijd om hulp te gaan zoeken. Iemand die komt kijken naar jullie interactie, hoe praten jullie tegen hem, hoe reageert hij daar weer op. Bijv. door videotraining. Die hulp kan je bij het cb vragen of je kan zelf bijv. een pedagoog inschakelen.
 
Jeetje, ik snap dat je het helemaal beu bent hoor. Helaas was mn oudste ook zo'n herriebak..... De hele dag kon (moest) ik met haar bezig zijn maar toch om de twee minuten begon ze te huilen. Ze wilde opgetild worden, neergezet worden, ik speelde niet goed of iets lukte haar niet. En nog wel 100 redenen. Uiteindelijk ben ik op het punt gekomen om haar op bed te leggen. Elke vijf minuten kwam ik even kijken, was ze weer rustig en vooral: bleef ze ook rustig als ik haar pakte, dan mocht ze weer mee naar beneden.

Zo ongeveer iets na haar tweede verjaardag keerde ze ineens om als een blad aan een boom. Ze is nu op haar manier echt voor rede vatbaar en kan steeds langer lief en gezellig zijn. Ze vraagt nog steeds veel aandacht en heeft ook nog steeds een meterslange handleiding maar het gaat wel steeds beter.......

Ik heb niet echt tips, maar wel herkenning. En vooral ook dat het niet perse zo hoeft te blijven!
 
Enorm vermoeiend en slopend! Dit klopt ook niet! Goed dat je aan de bel trekt. Zo hou je dit zelf ook helemaal niet vol. Tijd om te gaan zoeken naar oorzaken! Heb zelf huilbaby's gehad (en ook 2 blije baby's hoor :) ), weet hoe enorm slopend het kan zijn.... Hoe slaapt jouw kindjes 's nachts overigens?
Ik denk dat je bepaalde dingen moet uitsluiten: allergieën (koemelk, maar er zijn ook veel andere allergieën), maar ook het kisssyndroom. Als ik je mag adviseren: ga eens naar een osteopaat, die helpen uiteindelijk toch veel kindjes van hun huilen af. Ik ben met mijn oudste naar een osteopaat gegaan toen mijn zoon bijna 4 was, erg laat....bleken zijn nekwervels (w.s. al vanaf zijn geboorte) enorm geblokkeerd te zijn.
Heel veel sterkte, en blijf niet tobben, want het huilen van je kindje is echt een signaal, hij kan immers niet anders duidelijk maken dat hij niet lekker in zijn vel zit..... Als je nog vragen hebt, schroom niet ze te stellen!
 
Het lijkt er erg op dat hij pijn heeft.
Bij een kennis bleek achteraf (toen het kind al veel ouder was) dat het ernstige nierproblemen had al vanaf de geboorte. Bleek in de familie voor te komen, maar niemand heeft dat in die tijd aangegeven. Kind had dus erg veel pijn. Ik zou laten controleren op allerlei mogelijke aandoeningen, want dit is niet normaal. Ik zou hem ook niet alleen laten als hij huilt (behalve op het moment dat je er niet meer tegen kunt en even afstand moet nemen voor jezelf, maar dan later ook weer troosten), want kinderen huilen niet hele dagen om het huilen, dan is er echt iets.
Heel erg veel sterkte en ik hoop dat uit onderzoek nog iets komt waar wat aan te doen is.
Als ze nu niks vinden, volg dan ook je gevoel. Als je het idee hebt dat je hem wil troosten moet je dat vooral doen. Als er dan ooit wel wat uitkomt hoef je je niet schuldig te voelen dat je hem toen hij verdriet/pijn/angst had in de steek hebt gelaten (even weglopen om jezelf een moment rust te geven is niet in de steek laten!).
Kijk ook of je hem af en toe bij een oppas kunt brengen om even rust te hebben.
Sterkte!
Groetjes,
mammavanJ.
 
allereerst heel veel succes
niets zo slopend als je huilende en ontroostbare kind

ook mijn idee om eerst alles na te laten kijken, en bij de dokter ook voet bij stuk te houden, halve dag huilen is niet normaal en kisssyndroom komt vaker voor dan je denkt, zo'n bevalling is ook een klap voor zo'n kleintje hoor

Daarnaast probeer zo strak gestructueerd mogelijk te zijn voor je kleintje, probeer dat 2 weken en kijk of hij rustiger wordt. hoe strakker en voorspelbaarder jij wordt des te beter hi jhet begrijpt. Ook is het opletten in hoeverre ben je duidelijk? ren je bij elke huil of is het afhankelijk van hoe jij je voelt en hoeveelste huil het van de dag al is? en las in je ritme ook vaste knuffeltijden in, dat is soms gewoon zo lekker voor jou en voor hem. Sommige kinderen hebben echt superveel behoefte aan een vast en strak ritme, terwijl andere kindjes de afwisseling heel goed kunnen handelen.

succes
 
Terug
Bovenaan