Huilen bij hapjes

Goedemorgen,

Ons zoontje van 6.5 maand wil de afgelopen 1 à 1.5 week zijn hapjes niet meer. We zijn met 4.5 maand langzaam begonnen. Ging prima! Hij at alle groenten lachend en met smaak op. Daarna begonnen met fruithapjes erbij: hetzelfde verhaal. Hapjes geven was een feestje.

Sinds vorige week is het echter helemaal anders. Fruit wil hij nog wel, maar groente is drama. Strekken, hoofd wegdraaien, huilen, kokhalzen... tussendoor wel lachen maar steeds als er een nieuw hapje aankomt of in zijn mondje belandt.... hapjes geven is van een feestje veranderd in iets waar ik tegenop begin te zien.

Daarnaast baart het me ook zorgen, want CB dringt aan op uitbreiden van hapjes en minder flessen.

Kan iemand me adviseren en/of geruststellen?

Groetjes!
 
Maak je echt niet te druk hier om. We hebben het hier ook gehad. Wat later wel is dat er tandjes aan kwamen. Toen die eenmaal door waren wou hij wel weer eten. Tot de volgende tandjes zich weer aan diende. Probeer het een beetje of te laten en er niet veel druk op te zetten. Dus zo u even in de gaten houden of er tandjes door gaan komen. 
Hier geeft hij wel duidelijk aan hoeveel hij eten wil. En de flesjes, ik zou naar de behoefte van je kindje kijken en het cb daarin een beetje loslaten. Ik kreeg ook te horen dat we de flesjes moesten minderen. Maar hij heeft het echt nodig. En hij laat het vanzelf wel weer een x een flesje staan. 
Hij is nu net 10 maanden en zit nog op 4 flesjes. Terwijl ze al willen dat we na 2 gaan. Heel soms drinkt hij er 3. Hij is gezond groeit goed dus vind ik het wel prima zo.
 
Mijn kindje heeft regelmatig ook ineens een week dat hij bepaalde dingen niet meer wil! Achteraf zijn het vaak inderdaad tandjes die door aan het komen zijn. Wees altijd relaxt met eten, probeer wat anders, misschien met wat yoghurt erdoor en echt goed fijnpureren... Of mengen met fruit. Venkel deed het bij de mijne altijd erg goed en is ook lekker zacht in de mond. Je kunt venkel ook goed mengen met appel of peer.

Los hiervan wil ik ook even kwijt dat ik me niet snel zorgen maak, behalve als mijn kindje ineens te weinig (naar mijn idee) eet of slaapt. Daar kan ik gewoon niet tegen en ik word bijna neurotisch bezorgd, terwijl mijn verstand zegt dat het vast gewoon een fase is of tandjes of zoiets. Mijn moederhart kan die twee dingen toch echt niet aan XD

Succes :)
 
Oja en uit eigen ervaring én veel dezelfde ervaringen van vriendinnen:
Neem alles wat het CB zegt met een korrel zout hoor!! Ik heb het gevoel dat ze (bij mijn CB in ieder geval) elk kind volgens dezelfde maatstaf meten en bij elke afwijking krijg je commentaar. Ik heb zovaak gehoord: Hij moet echt minder melk gaan drinken, hij moet echt veel meer slapen... Maar elk kind is anders, mijn kind doet het fantastisch en inmiddels laat ik me niet meer gek maken! Hij geeft zelf prima aan als hij klaar is voor een nieuwe stap of juist nog niet, ookal vind het CB iets anders.
 
Bedankt voor jullie reacties, heb ik zeker wat aan! Inderdaad het CB maar wat loslaten en gewoon kijken naar wat ons mannetje nodig heeft. Nogmaals bedankt! 
 
Terug
Bovenaan