Beste mede-moeders,
Mijn zoontje van 9,5 maand is altijd een hele goede slaper geweest. Vooral 's avonds (doorslapen van half 8 tot half 8). Maar sinds een week is slapen een ramp. Vorige week begon hij ineens heel hard en lang te huilen toen hij 's avonds naar bed moest. Omdat hij zo'n goede slaper is, hadden wij het vermoeden dat er iets aan de hand was. Hij bleek inderdaad last te hebben van een lichte oorontsteking. Hij huilde aan één stuk door, tot overgeven toe.
Nu is zijn oorontsteking genezen, maar het huilen blijft. Overdags is het geen probleem, maar zodra hij 's avonds naar bed moet, begint hij te huilen en stopt niet meer. Als we hem eruit halen, dan wil hij spelen en is er niets meer aan de hand. Dus, naar ons idee, een beetje een aandachtsprobleem, grenzen uitproberen. Afgelopen avond ben ik bij hem gaan zitten, boek lezen en geen aandacht geven (gezien op tv). Dit had geen effect. Hij begon met het uit zijn bed gooien van zijn speen (die heb ik maar weer terug gegooid), vevolgens zijn knuffels en toen dat niet werkte allemaal gekke geluiden maken. Ondertussen gewoon doorgaan met ontroostbaar huilen. Uiteindelijk heeft mijn man hem maar weer uit bed gehaald en was er niets meer aan de hand.
Uiteindelijk hebben we besloten hem maar weer in bed te leggen en te laten huilen, uiteindelijk is hij gaan slapen. Het gaat alleen zo aan mijn hart als ik hem zo hoor huilen en ik ben bang dat hij zich weer zo overstuur huilt dat hij gaat overgeven.
Wie herkent dit en weet misschien een oplossing of kan mij vertellen hoelang het kan duren voordat hij weer gewoon lief gaat slapen.
Alvast bedankt
Een toch wel erg moeie moeder
Mijn zoontje van 9,5 maand is altijd een hele goede slaper geweest. Vooral 's avonds (doorslapen van half 8 tot half 8). Maar sinds een week is slapen een ramp. Vorige week begon hij ineens heel hard en lang te huilen toen hij 's avonds naar bed moest. Omdat hij zo'n goede slaper is, hadden wij het vermoeden dat er iets aan de hand was. Hij bleek inderdaad last te hebben van een lichte oorontsteking. Hij huilde aan één stuk door, tot overgeven toe.
Nu is zijn oorontsteking genezen, maar het huilen blijft. Overdags is het geen probleem, maar zodra hij 's avonds naar bed moet, begint hij te huilen en stopt niet meer. Als we hem eruit halen, dan wil hij spelen en is er niets meer aan de hand. Dus, naar ons idee, een beetje een aandachtsprobleem, grenzen uitproberen. Afgelopen avond ben ik bij hem gaan zitten, boek lezen en geen aandacht geven (gezien op tv). Dit had geen effect. Hij begon met het uit zijn bed gooien van zijn speen (die heb ik maar weer terug gegooid), vevolgens zijn knuffels en toen dat niet werkte allemaal gekke geluiden maken. Ondertussen gewoon doorgaan met ontroostbaar huilen. Uiteindelijk heeft mijn man hem maar weer uit bed gehaald en was er niets meer aan de hand.
Uiteindelijk hebben we besloten hem maar weer in bed te leggen en te laten huilen, uiteindelijk is hij gaan slapen. Het gaat alleen zo aan mijn hart als ik hem zo hoor huilen en ik ben bang dat hij zich weer zo overstuur huilt dat hij gaat overgeven.
Wie herkent dit en weet misschien een oplossing of kan mij vertellen hoelang het kan duren voordat hij weer gewoon lief gaat slapen.
Alvast bedankt
Een toch wel erg moeie moeder